«Η ιταλική κουζίνα είναι η τέχνη του να μετατρέπεις το απλό σε υπέροχο», έγραφε το σημείωμα της πρώτης σελίδας ενός γαστρονομικού περιοδικού που έτυχε να ξεφυλλίσω σε μια πτήση από την Κατάνια στη Βενετία πριν χρόνια. Αυτή η φράση, ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου, αναδύεται κάθε φορά που γράφω για ή απολαμβάνω κάτι ιταλικό – είτε παραδοσιακό είτε περισσότερο καινοτόμο. Ενα τέλεια βρασμένο ζυμαρικό με παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι, μια τραγανή κροκέτα ρυζιού, λίγα Savoiardi βουτηγμένα σε αρωματικό εσπρέσο και καλυμμένα με κρεμώδες μασκαρπόνε. Αυτές οι βασικές αλλά ουσιώδεις συνθέσεις αποδεικνύουν πως χρησιμοποιώντας το ελάχιστο μπορεί να προκύψει κάτι απίθανα ωραίο.
Η ευρεία διάδοση και η δημοφιλία της ιταλικής κουλτούρας έχουν δημιουργήσει μια παγκόσμια τάση «αυτοδιορισμένων» Ιταλών σεφ – με αποτέλεσμα να αρκεί για να βαφτιστεί ιταλικό ένα πιάτο να περιέχει ζυμαρικά. Ωστόσο, στην Αθήνα μπορούμε να βρούμε αρκετά σημεία που σερβίρουν την νόστιμη κουζίνα της γείτονος. Παρότι τις ημέρες που έρχονται θα βυθιστούμε στα γιορτινά μας κλισέ –μελομακάρονα, γαλοπούλες και βασιλόπιτες– ίσως αξίζει να αφήσουμε λίγο χώρο και για ένα cannolo, που αξίζει την προσοχή μας ανεξαρτήτως εποχής.
Στο Le Greche (Μητροπόλεως 16, Αθήνα, Τ/216-70.06.458, και Λεωφ. Συγγρού 16, Ακρόπολη, Τ/210-92.44.989) τα cannoli τραβούν αμέσως το βλέμμα: τραγανό περίβλημα, γεμάτο με δροσερή κρέμα και φιστίκι στις άκρες. Είναι το τέλειο συνοδευτικό για έναν απογευματινό περίπατο. Στις βιτρίνες θα βρείτε και ναπολιτάνικους μπαμπάδες, βουτηγμένους στο σιρόπι τους, καθώς και τραγανά cantucci, ιδανικά για καφέ ή ένα ποτήρι γλυκό κρασί. Και φυσικά, το ιταλικό gelato εδώ είναι ακαταμάχητο, ο βασικός λόγος που ο κόσμος κάνει ουρές. Μην παραλείψετε.
Η spritzeria Amore (Μεναίχμου 1-2, Νέος Κόσμος, Τ/ 210-92.27.998) είναι το τέλειο μέρος για να απολαύσετε ένα aperitivo σε ένα σκηνικό μικρού, ωραίου χάους. Το μέρος γίνεται μια πολύβουη κυψέλη όσο βραδιάζει καθώς δεν πέφτει καρφίτσα. Πίνουμε καλοφτιαγμένα spritz και κλασικά κοκτέιλ όπως το Negroni και το Dry Martini.
Ξεχωρίζει η δική τους εκδοχή Dirty Martini, όπου η αντζούγια και οι ελιές δίνουν την τέλεια αλμύρα. Η λίστα κρασιών περιλαμβάνει επιλεγμένες ετικέτες από μικρά οινοποιεία, ενώ τα αλλαντικά και τα τυριά είναι κυρίως ελληνικά.
Στο Gorlomi (Πλουτάρχου 9, εμπορικό κέντρο Λαιμού, Κολωνάκι, T/ 210-72.51.855) ο Ιταλός Λούκα Πισκάτσι σερβίρει μάλλον το τελειότερο οσομπούκο μιλανέζε, επιτομή της ιταλικής φινέτσας. Ριζότο ζαφοριασμένο, σαν κρέμα μαζί με πλούσια σάλτσα και μαλακό κρέας που λιώνει στο στόμα.
Αν και τα πιάτα περιέχουν αρκετές «καινοτομίες», οι λεπτές, σχεδόν χειρουργικές, κινήσεις μεταποίησης της πρωτότυπης συνταγής από τον Πισκάτσι, δεν αφήνουν περιθώριο να αμφισβητήσει κανείς την αυθεντικότητά τους. Κλασική ιταλική κουζίνα, εξαιρετικά κομψή και εντελώς μοντέρνα. Κλείστε με τιραμισού-αφρό.
Τα αραντσίνι (δηλαδή τα «πορτοκαλάκια») της Focacceria Napul’è (Πετράκη 30, Σύνταγμα, Τ/ 210-33.16.161) είναι καλός λόγος να έρθει κανείς μέχρι τη Μητρόπολη. Είναι επίσης ένα πολύ νόστιμο, comfort φαγητό του δρόμου, που μπορείς να το απολαύσεις κάνοντας βόλτα χωρίς να λερωθείς (πιθανότατα). Τα χρυσοτηγανισμένα ρυζοκροκετάκια που ετοιμάζει ο Francesco Granata διατίθενται σε τέσσερις απολαυστικές εκδοχές: μορταδέλα-πέστο φυστίκι, καρμπονάρα (με guanciale, αυγό και πεκορίνο), calabrese (με τυρί scamorza, παρμεζάνα, μελιτζάνα, αλλαντικό ‘nduja, σάλτσα ντομάτας και βασιλικό) και mediterraneo (με μοτσαρέλα, ελιές, κάππαρη, σάλτσα ντομάτας και μυρωδικά). Είναι ο τέλειος συνδυασμός τραγανού εξωτερικού και πλούσιας γέμισης. Ειναι χορταστικά, μην το παρακάνετε. Κάθε μπουκιά ένα σύντομο ταξίδι στον ιταλικό Νότο.
*Τα καταστήματα και τα προϊόντα που προτείνονται είναι επιλογές της δημοσιογράφου και δεν έχουν εμπορικό σκοπό.
