Οι «ταμπέλες» ήταν πάντοτε μέρος της ζωής του. Αλλες τον ενόχλησαν, σχεδόν τον «πλήγωσαν» αλλά δεν τον νίκησαν – κι άλλες τις «αγκάλιασε». Μπασκετικά, δεν τον πείραξαν ποτέ. Οι πρώτοι χαρακτηρισμοί, στα δύσκολα χρόνια του NCAA ή της G-League του ΝΒΑ, μαζί με τις αμφισβητήσεις, έγιναν κίνητρο. Εγιναν οι βάσεις να «χτίσει» ο Κέντρικ Ναν την προσωπικότητα και το ταλέντο του. Ο σταρ του Παναθηναϊκού βάζει πια ο ίδιος ταμπέλες στον εαυτό του… «Είμαι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρωλίγκα!», είπε πρόσφατα. «Κανένας αντίπαλος δεν μπορεί να με σταματήσει μόνος του», ξεστόμισε προ ημερών με αυτοπεποίθηση.
Βραδιές όπως αυτή της Τρίτης (17/12) στο ΟΑΚΑ, στην οποία σκόραρε ρεκόρ καριέρας 39π. στη νίκη επί της Αρμάνι Μιλάνο, με κορυφαίες επιδόσεις στην ιστορία της Ευρωλίγκας με 21π. και 7/8τριπ. στο πρώτο δεκάλεπτο(!), προφανώς ενισχύουν και το «εγώ» και την εκστρατεία του Αμερικανού σταρ για το βραβείο του MVP της σεζόν. Ο άλλοτε γκαρντ των Μαϊάμι Χιτ, Λ.Α. Λέικερς και Ουάσιγκτον Ουίζαρντς στο ΝΒΑ δίνει συχνά την αίσθηση ότι στην Ευρώπη μπορεί να κερδίσει μία ομάδα μόνος του. Στη ζωή του, τα πράγματα δεν ήταν πάντοτε τόσο απλά.
Μεγαλώνοντας με τον πατέρα του…
Ο Κέντρικ Ναν γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1995 στο Σικάγο. Τα πρώτα χρόνια του, ωστόσο, όταν αναζητούσε τη μητρική στοργή, η μητέρα του, Κίμπερλι Χάρις, αντιμετώπισε μία βαριάς μορφής κατάθλιψη… Ο πατέρας του, Μέλβιν, εργαζόταν ως οδηγός φορτηγού και μετά τη βάρδια του έπρεπε να βγάλει τα βρώμικα ρούχα της δουλειάς, να «φορέσει» ένα διόλου κουρασμένο χαμόγελο και να βάλει και τη «στολή» του πατέρα και όχι μόνο. Οφειλε να είναι ταυτόχρονα, μητέρα, φίλος και σύμβουλος του Κέντρικ και της μεγαλύτερης αδερφής του, Κεντίλ. Ο Μέλβιν Ναν, όσο κι αν δεν το ήθελε, χώρισε (προσωρινά) με τη σύντροφό του και έλαβε την πλήρη κηδεμονία των παιδιών. Με τα χρόνια, η κατάσταση της Κίμπερλι βελτιώθηκε και κατάφερε να είναι συχνά παρούσα στη ζωή των παιδιών της.
… και μεγαλώνοντας (μόνος) τον γιο του
Η μονογονεϊκή οικογένεια δεν ήταν, συνεπώς, κάτι άγνωστο για τον Κέντρικ Ναν, ο οποίος έγινε από μικρός πατέρας και αποφάσισε να μεγαλώσει ως ανύπαντρος τον γιο του, Κάιρεν. Είχε αποφασίσει να αφήσει πίσω του τη δικαστική περιπέτεια όσο έπαιζε κολεγιακό μπάσκετ (έλυσε εξωδικαστικά τις κατηγορίες ότι έριξε νερό στο πρόσωπο και γρατζούνισε το χέρι της πρώην κοπέλας του) και να μην επιτρέψει να τον καθορίσει. Είχε λάβει πιο σκληρά μαθήματα στην παιδική ηλικία του και δεν ήθελε να πάνε χαμένα. Στο πανεπιστήμιο του Οκλαντ είχε μία δεύτερη ευκαιρία και την άρπαξε, σώζοντας την καριέρα του. Το σπουδαιότερο μάθημα στο κολέγιο ήταν να διεκδικεί κάθε λεπτό της ζωής του, στο παρκέ και την καθημερινότητά του.
Αυτό του δίδαξε και η πατρότητα. Οταν το Μαϊάμι τού έδωσε το 2019 την ευκαιρία να βρεθεί στο ΝΒΑ, μετακόμισε στη Φλόριντα σε μία μικρή γκαρσονιέρα και για να καταφέρει να καλύπτει τις πολλές επιπλέον ώρες προπόνησης, χρειάστηκε τη βοήθεια της αδερφής και του πατέρα του, οι οποίοι κρατούσαν τον γιο του. «Ο Κέντρικ αγαπά τον Κάιρεν και μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα για το παιδί του από όσα έκανα εγώ για τον γιο μου», τόνισε ο Μέλβιν Ναν σε μία συνέντευξή του στην ιστοσελίδα «Andscape» το 2021.
The story of why Miami Heat guard and father Kendrick Nunn is so passionate about helping out single fathers. Nunn and the Heat play the Nets on @espn today. @TheUndefeated #Heat #Chicago #nba @dovetailproject https://t.co/wmdDFh78Fh
— Marc J. Spears (@MarcJSpears) April 18, 2021
Η διπλή συνεισφορά του Ναν και τα στερεότυπα
Τον Απρίλιο του 2021, προς το τέλος της δεύτερης σεζόν του με τους Χιτ, ο Κέντρικ Ναν παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα «The Undefeated», εξηγώντας γιατί έχει αποφασίσει να βοηθά ανύπαντρους πατέρες. Συνεργάστηκε με την Ενωση Παικτών του ΝΒΑ και πρόσφερε 5.000 δολάρια στην Dovetail Project, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό ο οποίος βοηθά άνδρες που είναι ανύπαντροι γονείς. Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού δεν δώρισε απλώς χρήματα, αλλά εργάστηκε και εθελοντικά, ως μέντορας αυτών των ανδρών, εξηγώντας ότι «από μικρός έμαθα να ακούω κάθε συμβουλή από όλους, ωστόσο ο πατέρας μου ήταν εκείνος που με έμαθε να είμαι ένας δυνατός και δυναμικός μαύρος άνδρας. Είμαι ευλογημένος που έμαθα από τον μπαμπά μου να ξεχωρίζω εκείνους που δεν διαθέτουν απλώς χρήματα και την αυτονόητη αγάπη τους, αλλά και τον χρόνο και την έμπνευσή τους για να αναθρέψουν σωστούς ανθρώπους, με ένα εισόδημα».
Kendrick Nunn has partnered with the NBA Players Association for a grant for the Dovetail Project, a nonprofit focused on providing comprehensive support services to single fathers in Chicago
— Five Reasons Sports 🏀🏈⚾️🏒⚽️ (@5ReasonsSports) April 12, 2021
Ο Ναν επισήμανε πως οι μονογονεϊκές οικογένειες που βοήθησε τού θύμιζαν τον εαυτό του, αλλά και τα ανόητα στερεότυπα «για Αφροαμερικανούς μπαμπάδες που υποτίθεται πως είναι απόντες… Ο κόσμος δεν γνωρίζει τίποτα για αυτό. Εκεί έξω υπάρχουν πατέρες που μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους και ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο δικός μου». Ο ιδρυτής της Dovetail Project, Σέλντον Σμιθ, ήταν ανύπαντρος πατέρας από το 2009, σε ηλικία μόλις 21 ετών και έχει δηλώσει ότι είναι σημαντική «η παρουσία του Κέντρικ στην προσπάθειά μας. Δεν είναι απλώς ένας τοπικός ήρωας στο Σικάγο, αλλά και μία φωνή και ένα παράδειγμα για όλους μας».
Οι συμβουλές που δίνει ο Ναν δεν αφορούν μόνο το μπάσκετ. Σε κάθε επίσκεψή του στην οργάνωση Dovetail Project μιλά στους ανύπαντρους πατέρες που έχει απέναντί του και τους συμβουλεύει «να περνάτε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται με τα παιδιά σας. Αυτό έχει σημασία για το παιδί σας. Ο χρόνος που αφιερώνετε στην οικογένειά σας είναι εκείνος που δεν θα διαμορφώσει απλώς τον χαρακτήρα του, αλλά στην ουσία και τον δικό σας».
Ο Κέντρικ Ναν διδάχθηκε πως καμία δυσκολία δεν μπορεί να τον απογοητεύσει. Το έμαθε με τον σκληρό τρόπο αλλά, περισσότερο, με την αξία και την επιβεβαίωση της δεύτερης ευκαιρίας (του). Μίας ιστορίας του πέρα από τρίποντα και τίτλους. Και όπως είχε αναφέρει σε αφιέρωμα του φημισμένου περιοδικού «SLAM» το 2020, στην πρώτη επίσκεψή του ως αντίπαλου στο Σικάγο, «αυτή είναι η ομορφιά για μένα: Να μπορώ να ξεπερνάω τα εμπόδια και να βρίσκω επιτυχία. Μου δόθηκε μια ευκαιρία και ήμουν πλήρως προετοιμασμένος γι’ αυτή. Ηξερα ότι κάπου θα είχα την ευκαιρία. Απλώς δεν ήξερα πόσο καιρό θα έπαιρνε. Και είχα πει στον εαυτό μου ότι όποτε έρθει εκείνη η ώρα, θα είμαι έτοιμος και ως παίκτης και ως πατέρας».
