Το 1995, η ισπανική Λίγκα ποδοσφαίρου ανακοίνωσε τον υποβιβασμό στα χαρτιά Σεβίλλης και Θέλτα, επειδή δεν είχαν καταφέρει να παρουσιάσουν εγκαίρως μια εγγυητική που αντιστοιχούσε στο 5% του προϋπολογισμού τους, ώστε να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα.
Εξαιτίας αυτής της εξέλιξης, Αλμπαθέτε και Βαγιαδολίδ, οι οποίες είχαν υποβιβαστεί μέσα στα γήπεδα, προσκλήθηκαν για να παραμείνουν στην πρώτη κατηγορία. Σεβίλλη και Θέλτα αντέδρασαν δυναμικά σε νομικό επίπεδο, ενώ οι φίλαθλοι των δύο ομάδων βγήκαν στους δρόμους Σεβίλλης και Βίγκο για να διαμαρτυρηθούν.
Η πίεση που ασκήθηκε στη Λίγκα ήταν αφόρητη και, σε μια έκτακτη Γενική Συνέλευση, αυτή αποφάσισε ότι Σεβίλλη και Θέλτα θα παραμείνουν στην πρώτη κατηγορία, αλλά και δεν θα υποβιβάσουν Αλμπαθέτε και Βαγιαδολίδ, με αποτέλεσμα τα επόμενα δύο πρωταθλήματα να διεξαχθούν με 22 ομάδες, μέχρι να επανέλθουν στις κλασικές είκοσι.
Την ώρα της ανακοίνωσης – λύτρωσης, χιλιάδες κόσμου είχε μαζευτεί έξω από το γήπεδο της Σεβίλλης, «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν». Εκτός από τους φιλάθλους, όμως, με αγωνία περίμεναν και οι ποδοσφαιριστές. Οταν έγινε γνωστή η παραμονή-νίκη, ένας εξ αυτών σηκώθηκε στα χέρια από τους φιλάθλους και γνώρισε πρωτοφανή αποθέωση.
«Manolo Jimenez, que cojones tienes!» ήτοι «Μανόλο Χιμένεθ, τι αρχ@@@@ έχεις!» ήταν το σύνθημα που δονούσε τους δρόμους της πρωτεύουσας της Ανδαλουσίας, ένα σύνθημα αφιερωμένο στον αρχηγό της Σεβίλλης και πρώτο σε συμμετοχές παίκτη στην ιστορία του συλλόγου (366), μέχρι που τον ξεπέρασε ο θρυλικός Χεσούς Νάβας, ο οποίος έχει πλέον 700+ στο ενεργητικό του.
Η Σεβίλλη ήταν η ομάδα που σημάδεψε τον ποδοσφαιριστή Μανουέλ Χιμένεθ Χιμένεθ, ο οποίος υπήρξε στα νιάτα του ένας σκληροτράχηλος αριστερός μπακ που έπαιξε 13 χρόνια στην πρώτη ομάδα, μεγάλωσε στα τμήματα υποδομής και μέσω αυτής έφτασε μέχρι την εθνική Ισπανίας, στην οποία κατέγραψε 15 συμμετοχές.
Αυτό το δέσιμο έγινε ακόμα πιο έντονο όταν ο Μανόλο κρέμασε τα παπούτσια του και αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Σε ηλικία 36 ετών ξεκίνησε στο φυτώριο και πέρασε επτά χρόνια στη δεύτερη ομάδα, την οποία κατάφερε να οδηγήσει στη δεύτερη κατηγορία, τροφοδοτώντας με ταλέντα την πρώτη.
Ηταν νομοτελειακό ότι κάποια στιγμή θα αναλάμβανε την πρώτη ομάδα, όπως και έκανε τον Οκτώβριο του 2007, ύστερα από την παραίτηση του Χουάντε Ράμος, ανέλαβε ως υπηρεσιακός, αλλά παρέμεινε εντέλει για τρία χρόνια, με πολλά πάνω αλλά και αρκετά κάτω στη σταδιοδρομία του.
Και αν η Σεβίλλη σημάδεψε το πρώτο, μεγάλο μισό της ζωής του Μανόλο από το Αραάλ, μια κωμόπολη στα νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας, η ΑΕΚ… ανέλαβε έκτοτε, αφού κάθισε στον πάγκο της σε τέσσερις διαφορετικές (!) χρονικές περιόδους.
«Η ΑΕΚ σημάδεψε τη ζωή μου» παραδέχεται ο 60χρονος Σεβιλιάνος, ο οποίος το 2018 οδήγησε την Ενωση στο πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια. Και, παρότι δεν έφευγε πάντα με τον καλύτερο τρόπο, πάντα επέστρεφε σε μια ομάδα με την οποία έχει πανηγυρίσει τους περισσότερους τίτλους στην καριέρα του (δύο), αφού στην πρώτη του θητεία είχε πάρει το Κύπελλο (το 2011, αμέσως μετά τη Σεβίλλη), το πρώτο μετά από εννέα χρόνια.
Πριν, ενδιάμεσα και μετά, βεβαίως, ο προπονητής Μανόλο Χιμένεθ, η φιλοσοφία του οποίου είναι «να κερδίζω», όπως λέει, γνώρισε πολλά και ιδιαίτερα κεφάλαια. Εργάστηκε στα πάτρια εδάφη (Σαραγόσα, Λας Πάλμας), αλλά έφτασε και μέχρι το Κατάρ (Αλ Ραγιάν) και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Αλ Γουάντα εις διπλούν), γνωρίζοντας διαφορετικά ήθη και έθιμα.
Συναρπαστικές εμπειρίες, οι οποίες τον δίδαξαν πολλά ακόμα, αν και δεν εξελίχθηκαν όπως ήθελε και φιλοδοξούσε. Κάτι ανάλογο συνέβη στο δεύτερο μισό της περυσινής σεζόν, όταν αποδέχθηκε πρόταση από τη Σέρο Πορτένιο της Παραγουάης. Εκεί αντάμωσε με τον Σέρχιο Αραούχο, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί αρμονικά στην ΑΕΚ, αλλά δεν έμελλε να στεριώσει.
Το πεπρωμένο του, όμως, έχει ξεκάθαρα την Ελλάδα αποτυπωμένη. Και ο ΑΠΟΕΛ, ο οποίος έχει το μπλε της Ελλάδας στο έμβλημά του και τα αρχικά του σημαίνουν Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Ομιλος Ελλήνων Λευκωσίας, του άνοιξε την αγκαλιά του τον Οκτώβριο.
Παρότι πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Κύπρο, το 29ο της πλούσιας συλλογής του, άλλαξε τρεις προπονητές, αφού ο Ρικάρντο Σα Πίντο (πρώην ΟΦΗ και Ατρομήτου) δεν τα βρήκε για να παραμείνει, αντικαταστάθηκε από τον Ισπανό Νταβίντ Γκαγιέγκο, αυτός στη συνέχεια από τον πρώην βοηθό του Σα Πίντο, Ζοσέ Ντομίνγκες, και αυτός με τη σειρά του έδωσε τη σκυτάλη στον Χιμένεθ.
Ο Μανόλο έφτασε σε μια ομάδα γεμάτη ταλέντο και εμπειρία, αλλά χωρίς καθαρό αγωνιστικό πλάνο και μπερδεμένη από τις συνεχείς αλλαγές προπονητών. Τη νοικοκύρεψε, την έβαλε στον ίσιο δρόμο και, το βράδυ της Πέμπτης (12/12), πανηγύρισε μαζί της την εξασφάλιση, κατ’ αρχάς, της παρουσίας στα πλέι οφ του Europa Conference League.
Ειρωνεία του πεπρωμένου; Το έκανε με εκτός έδρας νίκη στην Αρμενία επί της… Νόα, της ομάδας δηλαδή που το περασμένο καλοκαίρι απέκλεισε την ΑΕΚ στα προκριματικά της διοργάνωσης, με ένα απίθανο γκολ του… τερματοφύλακα Ογκνιεν Τσαντσάρεβιτς να σημαδεύει εκείνο το ζευγάρι.
Ο Χιμένεθ πήρε… ρεβάνς για την αγαπημένη του ΑΕΚ και, με αυτόν οδηγό, ο ΑΠΟΕΛ έγινε η πρώτη κυπριακή ομάδα που θα παίξει σε νοκ άουτ και των τριών ευρωπαϊκών διοργανώσεων (Champions League, Europa League και Europa Conference League).
Τη σεζόν 2011-12, ο ΑΠΟΕΛ γεύτηκε τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή του επιτυχία, αλλά και οποιουδήποτε κυπριακού συλλόγου, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά του Champions League, όπου αποκλείστηκε με δύο ήττες από τη Ρεάλ Μαδρίτης του Ζοσέ Μουρίνιο και του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Δύο ήρωες εκείνης της ιστορικής πορείας, με οδηγό τον νυν ομοσπονδιακό προπονητή της Ελλάδας, Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ήταν ο τερματοφύλακας Διονύσης Χιώτης και ο Βραζιλιάνος εξτρέμ Γκουστάβο Μαντούκα.
Αμφότεροι είχαν μακρά θητεία και στενή σχέση με την ΑΕΚ, όπως συμβαίνει και με τον Χιμένεθ, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει τον ΑΠΟΕΛ ακόμα και στην πρώτη οκτάδα του Europa Conference League, ώστε να πάρει απευθείας την πρόκριση για τη φάση των «16».
Ακόμα και αν δεν τα καταφέρει, όμως, ξέρει ότι τον έχει βάλει στον ίσιο δρόμο και πλέον ρίχνει το βάρος και στις εγχώριες υποχρεώσεις, όπου ο ΑΠΟΕΛ έχει μείνει πολύ πίσω (είναι μόλις πέμπτος, στο -13 από την πρωτοπόρο Πάφο), αλλά έχει την τεχνογνωσία για να επανέλθει. Ο Μανόλο, άλλωστε, δεν τα παρατάει ποτέ. Δεν το έκανε ως παίκτης, δεν το κάνει βεβαίως ούτε ως προπονητής, ούτε ως άνθρωπος.
