Εχει την (πάντα πολύτιμη) ικανότητα να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή. Χάρη σε αυτή την αρετή, αλλά και στις δεδομένες γνώσεις και την κατάρτισή του, ο Τζιοβάνι Βιντσέντσο Ινφαντίνο, γιος φτωχών Ιταλών μεταναστών στην Ελβετία, έγινε ο ισχυρότερος άνθρωπος του ποδοσφαίρου παγκοσμίως, θέση που κατέχει εδώ και οκτώ χρόνια.
Οι γονείς του μετανάστευσαν από την Καλαβρία στην Ελβετία σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, με τον πατέρα του να είναι υπεύθυνος για τις καμπίνες με τα κρεβάτια σε εταιρεία σιδηροδρόμων και τη μητέρα του να έχει ένα κιόσκι με εφημερίδες.
Μικρός δέχθηκε bullying επειδή ήταν κοκκινομάλλης και το πρόσωπό του ήταν γεμάτο φακίδες αλλά και επειδή ως ξένος, γεννημένος στο ελβετικό καντόνι του Βαλέ, δεν μιλούσε καλά τα γερμανικά.
Στα 54 του, πλέον, ο Ιταλοελβετός δικηγόρος δεν μιλάει άψογα μόνο τα γερμανικά, αλλά και τα αγγλικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά και, εσχάτως, τα αραβικά, μέσω των οποίων έβαλε πολύ γερά στο «παιχνίδι» τους Αραβες και τα τεράστια πορτοφόλια τους.
Αυτά «μίλησαν» για να διοργανωθεί ένα άρτιο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2022 (το οποίο, πάντως, δεν μεσολάβησε ο Ινφαντίνο για να ανατεθεί στο Κατάρ), με πιθανότατα το πιο ωραίο θέαμα όλων των εποχών, επειδή λόγω ζέστης διεξήχθη Νοέμβριο – Δεκέμβριο στο Κατάρ και οι ποδοσφαιριστές ήταν φρέσκοι.
Κάτω από το… χαλάκι, βεβαίως, κρύφτηκαν τεχνηέντως τα προβλήματα που προέκυψαν με Δυτικούς λόγω των αυστηρών νόμων στη χώρα, αλλά και ο ανεπιβεβαίωτος αριθμός των νεκρών εργατών από άλλες, γείτονες και όχι μόνο χώρες, οι οποίοι πήγαν στην Ντόχα για να συμβάλουν στην κατασκευή των γηπέδων, αλλά το έκαναν κάτω από πολύ σκληρές έως απάνθρωπες συνθήκες.
«Η Ευρώπη θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη για τα τελευταία τρεις χιλιάδες χρόνια», είπε στη συνέντευξη Τύπου πριν από το Μουντιάλ ο Ινφαντίνο, απαντώντας σε όσους κατηγορούσαν (όχι άδικα) το Κατάρ για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που κατά τον πρόεδρο της FIFA έκανε συστηματικά στη διάρκεια της ιστορίας της η Γηραιά Ηπειρος.
Πιτσιρικάς, ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, αλλά δεν στέριωσε, αφού «είχα δύο αριστερά πόδια», όπως λέει αστειευόμενος για μια εποχή που συνδύαζε τις σπουδές με (πληρωμένη) βοήθεια στους γονείς του, ώστε να μπορεί να τις χρηματοδοτεί.
Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε στο να εξειδικευτεί στο νομικό πλαίσιο που αφορά το άθλημα και, μέσω αυτού, εισήλθε στην UEFA το 2000, ανεβαίνοντας με εντυπωσιακό τρόπο τις βαθμίδες έκτοτε.
Πρώτα στο νομικό τμήμα, έχοντας και την ευθύνη για τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις διάφορες κυβερνήσεις, στη συνέχεια ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας, θέση πλήρους απασχόλησης την οποία ανέλαβε τον Οκτώβριο του 2009 και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2016, όταν ήξερε ότι μπορούσε να κοιτάξει ακόμα ψηλότερα.
Κάποτε, ανακάτευε τα μπαλάκια στις κληρώσεις της UEFA. Πλέον, παίζει στα χέρια του τις τύχες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αφού σε εκείνον πιστώνεται (ή μήπως χρεώνεται;) η σχεδόν σίγουρη ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2034 στη Σαουδική Αραβία.
Και, αναμφίβολα, η δημιουργία του νέου Μουντιάλ συλλόγων-μαμούθ, το οποίο θα λάβει χώρα το επόμενο καλοκαίρι (15 Ιουνίου – 13 Ιουλίου) στις Ηνωμένες Πολιτείες και επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το ήδη βαρύτατο αγωνιστικό καλαντάρι.
«Πρέπει να προσέχουμε την υγεία των ποδοσφαιριστών, γιατί αυτοί είναι οι ηθοποιοί μας. Αλλά ως σύλλογοι χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα, γιατί και οι παίκτες ζητούν όλο και μεγαλύτερους μισθούς», υποστήριξε πρόσφατα ο πρόεδρος της Παρί Σεν Ζερμέν και της Ενωσης Ευρωπαϊκών Συλλόγων (ECA), Νασέρ Αλ Κελαϊφί, στηρίζοντας ανοιχτά την έμπνευση του Ινφαντίνο.
Ο πρόεδρος της FIFA θεωρεί ότι αυτή η νέα διοργάνωση θα καθιερωθεί και θα πετύχει. Προς το παρόν, πάντως, οι αρνητικές φωνές είναι περισσότερες από τις θετικές. Συν τοις άλλοις, η διεθνής συνομοσπονδία είχε προβλέψει ότι η διοργάνωση θα αποφέρει συνολικά δύο δισεκατομμύρια ευρώ (!) σε έσοδα.
Κάθε ομάδα που συμμετέχει από τις 32 επρόκειτο να λάβει 50 εκατ. ευρώ ως μπόνους συμμετοχής, αλλά, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, αυτό το ποσό θα είναι αισθητά χαμηλότερο.
Η συμφωνία με το DAZN, ύψους ενός δισ. ευρώ, για την τηλεοπτική (και διαδικτυακή) κάλυψη της διοργάνωσης βοηθάει προς την επίτευξη του οικονομικού στόχου, αν και σε αυτό συνέτεινε και το γεγονός ότι το ένα μέρος των μετοχών του συγκεκριμένου δικτύου πέρασε πρόσφατα σε αραβικά χέρια.
Ο Ινφαντίνο, παντρεμένος από το 2001 με τη Λιβανέζα Λέενα Αλ Ασκάρ, με την οποία έχουν τέσσερις κόρες, έχει στενές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο και περιμένει από αυτόν να του δώσει τη χείρα βοηθείας που χρειάζεται, ώστε αυτή η διοργάνωση που είναι «παιδί» του να μην εξελιχθεί σε κάζο και ταφόπλακά του.
Μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει γνωστά τα γήπεδα που θα φιλοξενήσουν τα παιχνίδια. Και, βεβαίως, παραμένει άγνωστο και το αν ο κόσμος θα ανταποκριθεί και θα γεμίσει τα τεράστια αμερικανικά γήπεδα για παιχνίδια όπως το Λεόν – Εσπεράνς ή το Μοντερέι – Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς.
Μέχρι τώρα, είναι γνωστό μόνο ότι ο τελικός θα διεξαχθεί στο «Metlife Stadium», έδρα των Νιου Γιορκ Τζάιαντς και Νιου Γιορκ Τζετς, χωρητικότητας 82.500 θεατών και με κόστος κατασκευής 1,6 δισ. δολαρίων, το οποίο βρίσκεται στο Ιστ Ράδερφορντ του Νιου Τζέρσεϊ. Τα υπόλοιπα όμως;
Πολλά ερωτήματα, πολλή (δικαιολογημένη) γκρίνια για μια διοργάνωση που είναι ξεκάθαρο ότι… περισσεύει. Οχι, βεβαίως, στο μυαλό του Τζιάνι Ινφαντίνο, ο οποίος νιώθει και είναι αυτή τη στιγμή ο βασιλιάς του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Εως πότε όμως;
