Στα ελληνικά είναι γνωστό ως «τηλεμοιότυπο», αλλά ευρέως όλοι το αποκαλούσαμε «φαξ». Οι μηχανές που έστειλαν πανομοιότυπα έντυπα στον αποδέκτη μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης εμφανίστηκαν σε εμβρυακή μορφή προτού καν εφευρεθεί το τηλέφωνο, καθιερώθηκαν ως βασική δίοδο επικοινωνίας μεταξύ εταιρειών από τη δεκαετία του ’60 και μετά, και πλέον τείνουν να εξαλειφθούν, εξαιτίας του Διαδικτύου και του (πολύ πιο άμεσου και έγκυρου) e-mail.
Το καλοκαίρι του 2015, η Ρεάλ Μαδρίτης έψαχνε εναγωνίως βασικό τερματοφύλακα, αφού είχε αποχωρήσει το «τοτέμ» που ακούει στο όνομα Ικερ Κασίγιας, και ο Κέιλορ Νάβας, αναπληρωματικός του Ισπανού θρύλου μέχρι τότε, δεν έπειθε τον πρόεδρο Φλορεντίνο Πέρεθ και πολλά μέλη της διοίκησης ότι μπορούσε να αντέξει το βάρος της βασιλικής εστίας.
Την τελευταία ημέρα των μεταγραφών και μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις, ο σύλλογος της ισπανικής πρωτεύουσας κατέληξε σε συμφωνία με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ώστε να αποκτήσει τον Νταβίντ ντε Χέα και να της παραχωρήσει τον Νάβας, σε δύο διαφορετικές πάντως μεταγραφές και όχι με τη μορφή ανταλλαγής.
Ολες οι πλευρές είχαν συμφωνήσει, ακόμα και ο Κοσταρικανός γκολκίπερ που δεν ήθελε να φύγει από τη Ρεάλ. Η Γιουνάιτεντ έπρεπε να στείλει εγκαίρως το συμβόλαιο μέσω φαξ στην ισπανική λίγκα, ώστε η νέα του ομάδα να μπορέσει να τον δηλώσει. Το φαξ έφτασε στα γραφεία της LFP στις 00:32 της 1ης Σεπτεμβρίου, 32 λεπτά δηλαδή μετά το τέλος της προθεσμίας.
Ο Νάβας, ο οποίος ήταν στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης έτοιμος να πετάξει για το Μάντσεστερ, έμαθε από τον μάνατζέρ του ότι η μεταγραφή χάλασε. Ο μύθος λέει ότι ξέσπασε σε λυγμούς, με ένα συναίσθημα οργής και συγκίνησης να τον πλημμυρίζει.
Από το πουθενά και εξαιτίας ενός φαξ είχε την ευκαιρία να αποδείξει ότι είχε θέση στη Ρεάλ, και το έκανε τα επόμενα χρόνια, όντας καθοριστικός στην κατάκτηση τριών διαδοχικών Champions League με τη Βασίλισσα του Ζινεντίν Ζιντάν.
Και ο Ντε Χέα; Στη Γιουνάιτεντ, ο Μαδριλένος τερματοφύλακας είχε καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους της Premier League, χάρη στις απίθανες αποκρούσεις του και στη διάρκειά του, η οποία τον κράτησε εντέλει στο «Ολντ Τράφορντ» δώδεκα ολόκληρα χρόνια.
Τότε, όμως, ήθελε να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη για λογαριασμό της Ρεάλ, παρότι είχε μεγαλώσει στα τμήματα υποδομής της άσπονδης συμπολίτισσας Ατλέτικο, με την οποία έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 18 ετών. Και, μάλιστα, σε αγώνα Champions League, δεχόμενος δύο γκολ από την Πόρτο όταν μπήκε ως αλλαγή αντί του τραυματία Ρομπέρτο, τον μετά από χρόνια (επιτυχημένο) γκολκίπερ του Ολυμπιακού.
Μόλις τρεις ημέρες αργότερα έκανε ντεμπούτο ως βασικός στη La Liga, υπέπεσε σε πέναλτι, αλλά ρέφαρε αποκρούοντας την εκτέλεση του Μάρκο Μπάμπιτς της Σαραγόσα, βάζοντας με το «καλημέρα» τους φιλάθλους της Ατλέτικο στο τσεπάκι του, αφού άλλωστε η πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων προτιμά να βλέπει στην ομάδα του παιδιά από τα φυτώρια παρά ακριβοπληρωμένους μισθοφόρους.
«Ηταν ένα όνειρο που είχα από παιδί», είχε πει για το ντεμπούτο του στο «Βιθέντε Καλδερόν», όπου καθιερώθηκε ως βασικός, κατέκτησε το Europa League και το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ με τους Ροχιμπλάνκος και «υποχρέωσε» τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον να ταξιδέψει μέχρι την Ισπανία για να τον παρακολουθήσει από κοντά, προτού ανάψει το «πράσινο φως» για την απόκτησή του ως διαδόχου του σπουδαίου Εντβιν Φαν ντερ Σαρ, αντί 25 εκατ. ευρώ.
Κάτω από την εστία των «κόκκινων διαβόλων» έφτιαξε το όνομά του και σταδιακά εκτόξευσε τις ετήσιες αποδοχές του κοντά στα είκοσι εκατ. ευρώ, παράσημο που εξελίχθηκε σε βαρίδιο, αφού όταν έκανε λάθη (όπως κάθε άνθρωπος άλλωστε), αυτό πολλαπλασιάζονταν στα μάτια της αδηφάγας κοινής γνώμης.
Παρότι είναι σπάνιο ένας μη Αγγλος να συμπληρώσει δώδεκα χρόνια σε μια ομάδα, και δη πρώτου επιπέδου, παρότι στο Μάντσεστερ ένιωθε ότι βρήκε το σπίτι του και είχε την «Ιθάκη» του με τη σύζυγό του, την τραγουδίστρια Εδούρνε, και τη μικρή τους κόρη, Γιανάι, το καλοκαίρι του 2023 αυτή η σχέση έφτασε στο τέλος της.
Εγινε ο τελευταίος παίκτης της εποχής «σερ Αλεξ Φέργκιουσον» που έφυγε από την ομάδα και για έναν χρόνο, παρότι είχε πολλές και ενδιαφέρουσες προτάσεις από τις τέσσερις γωνιές της Γης, προτίμησε να μην αγωνιστεί και να αφοσιωθεί στην οικογένειά του και στις επιχειρήσεις εκτός ποδοσφαίρου, οι οποίες περιλαμβάνουν την εταιρεία Alter Parens SL, που διαχειρίζεται την εικόνα και τις διαφημιστικές του συμφωνίες, την εταιρεία ακινήτων Yeday Sports SL και την εταιρεία E-sports Rebels Gaming.
Η ιδέα της πρόωρης αποχώρησης από την αγωνιστική δράση πέρασε (μάλλον φευγαλέα) από το μυαλό του, αλλά τα 34 μπορεί να είναι η καλύτερη ηλικία για έναν τερματοφύλακα. Και ο Ντε Χέα, παρά την υπερμετρωπία που δεν τον επηρεάζει ώστε να διαθέτει απίθανα ρεφλέξ, το αποδεικνύει περίτρανα στη Φιορεντίνα.
Στη Φλωρεντία, την πατρίδα της Αναγέννησης, ο Ισπανός έδωσε νέα ώθηση στην καριέρα του. Μεταξύ άλλων απέκρουσε δύο πέναλτι σε νίκη επί της Μίλαν (είχε να συμβεί στην Ιταλία από το 2005) και με τις απίθανες επεμβάσεις του έχει συμβάλει αποφασιστικά στο σερί επτά νικών της Φιορεντίνα, η οποία μοιράζεται τη δεύτερη θέση της Serie A με Αταλάντα, Ιντερ και Λάτσιο, ούσα μόλις στο -1 από την πρωτοπόρο Νάπολι.
Στην πόλη του Δάντη και του Νικολό Μακιαβέλι κάνουν όνειρα ακόμα και για το πρώτο πρωτάθλημα μετά από 56 ολόκληρα χρόνια, και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στηνδουλειά του προπονητή Ραφαέλε Παλαντίνο, στα γκολ του Μουαζέ Κεν και στις αποκρούσεις του Ντε Χέα.
Στο τελευταίο ματς κόντρα στην Κόμο τού άλλοτε συμπαίκτη του στην εθνική Ισπανίας, Σεσκ Φάμπρεγας, μια τριπλή απόκρουση σε εξ επαφής προσπάθειες των Εντοάρντο Γκολντανίγκα και Φεντερίκο Μπάρμπα προκάλεσε τον θαυμασμό του Αμερικανού ηθοποιού Κρις Πάιν, ο οποίος βρισκόταν στις εξέδρες του γηπέδου «Τζουσέπε Σινιγκάλια».
Ο Πάιν έφτιαξε το όνομά του ως Κάπτεν Κερκ στις νέες ταινίες του «Σταρ Τρεκ» και ως Στιβ Τρέβορ στην «Γουόντερ Γούμαν». Εμεινε άναυδος, όμως, με το… διαστημικό θαύμα του Ντε Χέα («έχω χρόνια να δω τέτοια απόκρουση» σχολίασε ο Φάμπρεγας), η χρηματιστηριακή αξία του οποίου είχε φτάσει το 2018 στα 70 εκατ. ευρώ, αλλά πλέον έχει πέσει μόλις στα πέντε.
Αυτό ελάχιστα απασχολεί τον Παλαντίνο, ο οποίος σχολίασε ότι ο έμπειρος γκολκίπερ του «παίζει σαν 20άρης» και πλέον βλέπει την ομάδα του να απέχει μόλις μία νίκη από την ισοφάριση του μεγαλύτερου σερί νικών της στο ιταλικό πρωτάθλημα (οκτώ), το οποίο παραμένει ακατάρριπτο εδώ και 64 χρόνια.
«Θέλω να γράψω Ιστορία» είχε πει την ημέρα της παρουσίασής του. Και, τρεις μήνες αργότερα, φροντίζει να το επιβεβαιώνει στο χορτάρι, αφού έχει κρατήσει πέντε φορές απαραβίαστη την εστία του, τις περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο τερματοφύλακα στη φετινή Serie A.
«Ηταν δύσκολο να βρω κίνητρο για ένα νέο κεφάλαιο μετά από δώδεκα χρόνια σε μια ομάδα» ,εξηγεί για τον έναν χρόνο μακριά από τα γήπεδα, τα οποία προφανώς και του έλειψαν. Και αναμφίβολα έλειψε και σε αυτά.
Και, παρότι η επιστροφή στην εθνική ομάδα φαντάζει απίθανη, καθώς άλλωστε ποτέ δεν έδειξε τον καλύτερο εαυτό του με τη φανέλα με το εθνόσημο, δεν αποκλείεται να μελετήσει το ενδεχόμενο να γυρίσει στην Premier League, αφού ήδη υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδες του Νησιού για να τον… επαναπατρίσουν.
Προς το παρόν, απολαμβάνει τη ζωή στην πανέμορφη Φλωρεντία. Και, ανάμεσα στην Πινακοθήκη Ουφίτσι και στο μουσείο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, «ζωγραφίζει» μια όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία, στέλνοντας νοερά φαξ μόνο με ευχάριστα μηνύματα.
Με τα τεράστια χέρια του άφησε πίσω του ένα σεξουαλικό σκάνδαλο όταν ήταν πιτσιρικάς, που δεν αποδείχθηκε ποτέ, και μια 12ετία στην «πιο δύσκολη θέση στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο», όπως χαρακτήρισε κάποτε τη θέση του τερματοφύλακα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο παλαίμαχος αμυντικός των «κόκκινων διαβόλων» και νυν πετυχημένος τηλεσχολιαστής Γκάρι Νέβιλ.
