Οι ιστορίες ζωής που μοιάζουν με αθλητικά παραμύθια δεν απαιτούν ή προϋποθέτουν απλώς αύρα και φιλοσοφικές προεκτάσεις. Εχουν ανάγκη και τον ρεαλισμό. Ο Αγγελος Ποστέκογλου δείχνει να γνωρίζει πώς μπορείς να ισορροπείς ανάμεσα σε αυτά. Δεν είναι μόνο η πορεία του, προσωπική και προπονητική, αλλά και μία τεχνοκρατική αυτογνωσία που συχνά «ξεπηδά» και απομακρύνεται από τον μόνιμο ποδοσφαιρικό ρομαντισμό του. Το παιδί που γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1965 στη Νέα Φιλαδέλφεια και σε ηλικία πέντε ετών μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Αυστραλία, δεν άλλαξε. Απλώς προσαρμόζεται…
Δεν πέρασαν δύο εβδομάδες από την απρόσμενη εντός έδρας ήττα από τη νεοφώτιστη Ιπσουιτς (πρώτη νίκη της στην Πρέμιερ Λιγκ σε 11 αγώνες) και ο Ελληνας κόουτς της Τότεναμ ήταν «ωμός» στις δηλώσεις του πριν από το ταξίδι στο Μάντσεστερ, για το ματς – πρόκληση με την πρωταθλήτρια Σίτι: «Αν είχαμε νικήσει την Ιπσουιτς, θα ήμασταν τρίτοι και πιστεύω ότι αυτή η συνέντευξη Τύπου θα ήταν πολύ διαφορετική. Δεν πρόκειται να αφήσω τη ζωή μου να υπαγορευτεί από ένα αποτέλεσμα. Εχω μια ευρύτερη οπτική, επειδή ξέρω πόσο άστατη μπορεί να είναι η δουλειά μου. Αν είμαστε 10οι τα Χριστούγεννα δεν θα είναι καλά και δικαίως η θέση μου θα είναι σε κίνδυνο…».
Το κεφάλι ψηλά
Η επίσκεψη στο «παλάτι» της Σίτι, το περασμένο Σάββατο (22/11) ήταν εξαρχής ιδιαίτερη. Η πρωταθλήτρια προερχόταν από τέσσερις διαδοχικές ήττες (!), αλλά είχε ετοιμάσει μία γιορτή για να παρουσιάσει στον Ρόδρι τη Χρυσή Μπάλα που κατέκτησε. Ηταν επίσης, το πρώτο ματς του Πεπ Γκουαρδιόλα μετά τη διετή επέκταση του συμβολαίου του. Στην άλλη «γωνιά» η ατμόσφαιρα δεν ήταν νωθρή μόνο για τηn «γκέλα» με την Ιπσουιτς, αλλά και η τιμωρία επτά αγώνων στον Ροντρίγκο Μπετανκούρ για ρατσιστικό σχόλιο για τον συμπαίκτη του και αρχηγό της Τότεναμ, Σον… Η πίεση ήταν έντονη, όμως ο Αντζι, όπως φωνάζουν οι φίλοι του τον Ποστέκογλου, έμεινε πιστός στις αρχές του. Ποδόσφαιρο, και μάλιστα, όμορφο και το κεφάλι ψηλά. Του το είχε μάθει ο πατέρας του.
Ο 59χρονος προπονητής ανέλαβε την ευθύνη για το αποτέλεσμα της περασμένης αγωνιστικής και περίμενε ότι η διακοπή για τις Εθνικές ομάδες θα λειτουργήσει ευεργετικά. Αυτό συνέβη διπλά, αφού ο Τζέιμς Μάντισον δεν κλήθηκε στην Εθνική Αγγλίας για τα παιχνίδια με Ελλάδα και Ιρλανδία και παρά το γεγονός ότι ο Ποστέκογλου τον είχε αφήσει εκτός αποστολής στις δύο τελευταίες αναμετρήσεις πρωταθλήματος, τον χρησιμοποίησε στο Μάντσεστερ ως βασικό. Τα δύο γκολ του Μάντισον στο πρώτο 20λεπτο ήταν η αρχή του θριάμβου με 4-0 και της πέμπτης σερί ήττα της Σίτι!!!
Εν μέσω φημών για το μέλλον του –η ιστοσελίδα The Football Insider έγραψε για «διαταραγμένες σχέσεις με τους Ρομέρο, Ουντότζι, Μπετανκούρ και Βικάριο» και για προθεσμία από τη διοίκηση–, ο Ποστέκογλου δεν δίστασε να εφαρμόσει τις εμπνεύσεις του.
Ange Postecoglou on character👇
🗣️“One wrong character in your dressing room is a lot of problems. I’ll always forsake the quality of a player for the right character.”
pic.twitter.com/ep9pYNrmVd— Andrew Brownhill (@AndrewBrownhil) November 23, 2024
Για να χωρέσει τον Μάντισον, «μετέθεσε» τον Ντέγιαν Κουλουσέφσκι από την περιοχή του κεντρικού μέσου, όπου φέτος έχει διαπρέψει, στα δεξιά της επίθεσης. Ο Σουηδός επέστρεψε στη συνηθισμένη θέση του και προκάλεσε αμέτρητα προβλήματα στη Σίτι, επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά τη σφοδρή επιθυμία του προπονητή του για παιχνίδι κατοχής και όμορφο ποδόσφαιρο.
Premier League wins after 50 games:
Jurgen Klopp: 26
Mikel Arteta: 26
Pep Guardiola: 36
Ange Postecoglou: 26We have had some poor results but we are clearly going in the right direction. Squad needs more work, Ange needs our time. It’s the owners that have lost our patience pic.twitter.com/vuAdL5w7X5
— SuperSpurs (@Superspurs131) November 24, 2024
… και «Η Μπάλα Κάτω»
Ο Αγγελος Ποστέκογλου αποχώρησε από το γήπεδο της Σίτι με το αριστερό χέρι υψωμένο προς την εξέδρα των οπαδών της Τότεναμ. Οι χαρακτηριστικές εικόνες του δεν είναι λίγες, μένουν, ωστόσο, έντονα αποτυπωμένες. Από την εποχή της καριέρας του στην Αυστραλία, πολλές πόζες του τον απεικόνιζαν να κουνά τα χέρια ζητώντας ηρεμία και μεταδίδοντας σιγουριά στους παίκτες του. Ο ίδιος έχει πει ότι αυτό συμπυκνώνεται περίπου στη φράση «κάτω η μπάλα». Την ίδια ατάκα που είπε στον πατέρα του, όταν τον έχασε το 2018…
«Η απώλεια του μπαμπά μου παραμένει η μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής μου», έχει γράψει σε κείμενό του στην ιστοσελίδα «Athletes Voice», εκμυστηρευόμενος πως «όταν πέθανε, του είπα απλώς ότι τον αγαπάω και του ψιθύρισα τρεις λέξεις που μεταξύ μας σήμαιναν πολλά: “Κάτω η μπάλα, μπαμπά”… Τρεις λέξεις που σημαίνουν ακόμη τα πάντα». Ο Δημήτρης Ποστέκογλου ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του κανακάρη του και ως παίκτη και ως κόουτς. Ο Αγγελος έχει εξηγήσει στο BBC πως «οι άνθρωποι λένε ότι πηγαίνουν σε μια άλλη χώρα για μια καλύτερη ζωή. Οι γονείς μου δεν είχαν καλύτερη ζωή. Βρέθηκαν στην Αυστραλία για να μου δώσουν ευκαιρίες να έχω μια καλύτερη ζωή και αυτό θα τους χρωστώ για πάντα».
This is Ange Postecoglou’s origin story 🇬🇷🇦🇺
On his father’s influence. His love for @smfc. His love for football.#OptusSport takes you behind the making of the man you see on the touchline at #CelticFC, in his own words (and actions) 🗣️@CelticFC pic.twitter.com/sGCS5BlkEz
— Optus Sport (@OptusSport) August 27, 2022
Είτε αγωνιζόταν ως αμυντικός στην ομάδα της Νότιας Μελβούρνης είτε καθόταν στον πάγκο στον ίδιο σύλλογο και στις Εθνικές U17 και U20 της Αυστραλίας, ο Ποστέκογλου είχε έναν τρόπο παιχνιδιού στο μυαλό και στο μπλοκάκι του. Ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, κυριαρχίας, που έμοιαζε από… εμμονή μέχρι σκοπό ζωής. Η επιτυχία δεν τον άλλαξε. Αντιθέτως, ενώ θα μπορούσε να πει πολλά (διαφορετικά), είχε πει στο «SkySports» τον Ιούνιο του 2023, πως «συχνά απογοητεύω όσους με ρωτάνε για την έμπνευση της φιλοσοφίας μου. Απαντώ ότι δεν ήταν η Μπαρτσελόνα, η Λίβερπουλ. Δεν ήταν ο Πεπ, ο Κρόιφ. Δεν είναι κάποιος προπονητής ή συμπαίκτης που είχα. Η έμπνευση ήταν απλή: Ο μπαμπάς μου!»
🗣️ Ange Postecoglou: “My father passed away a couple of years ago. When my team is playing, I pretend my father is in the stand and think, ‘would he be enjoying watching this team?’ And that’s always been at the root of everything I have done.” pic.twitter.com/8Aa9EqE4AO
— SPORTbible (@sportbible) June 6, 2023
Ο αριθμός «24» και η πορεία του
Σε ένα αφιέρωμά του, το δίκτυο BBC παρουσίασε μία σπάνια φωτογραφία από το τέλος του ταξιδιού 30 ημερών με ένα πλοίο, που έφερε την οικογένεια Ποστέκογλου στη Μελβούρνη, το 1970. Ενα αγόρι που δεν προδίδει την κόπωση από μία περιπέτεια ενός μήνα σε ένα καράβι, κοιτάζει με βλέμμα στα όρια της απορίας και της αυτοπεποίθησης και κρατά ένα χαρτί με το νούμερο «24». Ηταν ο αριθμός μετανάστευσης όταν ο Αγγελος, οι γονείς και η αδερφή του άφησαν πίσω τους τη χούντα της Ελλάδας για ένα αβέβαιο καταφύγιο. Το επώνυμό του αρχικά «κόντυνε» σε Ποστέκος, όμως για λίγο, καθώς ο Αγγελος έλεγε πως «ποτέ δεν μου άρεσε και δεν το χρησιμοποίησα. Ημουν, άλλωστε, περήφανος για την καταγωγή και το παρελθόν μου».
Το ντοκιμαντέρ «Age of Ange» στην Αυστραλία εξιστόρησε την πορεία του. Ως ποδοσφαιριστής, αποχώρησε από την ενεργό δράση σε ηλικία μόλις 29 ετών λόγω τραυματισμού, όμως, από την εποχή που στέφθηκε πρωταθλητής Αυστραλίας, με κόουτς τον σπουδαίο Φέρεντς Πούσκας, γνώριζε ότι ήθελε να γίνει προπονητής. Στα 31 του έγινε κόουτς της Σάουθ Μέλμπουρν, κατακτώντας τον τίτλο το 1998 και μετά τις «μικρές» εθνικές Αυστραλίας, βρέθηκε για λίγο το 2008 στον πάγκο της Παναχαϊκής.
Γύρισε στην Αυστραλία (Ουίτλσι, Μπρίσμπειν, Μέλμπουρν Βίκτορι), πριν αναλάβει την Εθνική Ανδρών, από το 2013 ως το 2017. Την τριετία 2018-2021 βρέθηκε στην Ιαπωνία και τη Γιοκοχάμα, με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής το 2019 και το 2021. Αφού είχε αποκαλύψει ότι είχε συζητήσεις με την ΑΕΚ, υπέγραψε στη Σέλτικ, με την οποία πανηγύρισε δύο τίτλους Πρέμιερ Λιγκ Σκοτίας και το 2023 κατέκτησε και το Κύπελλο και το Λιγκ Καπ!
Μάλιστα, όταν πια μετακόμισε στο Λονδίνο, είχε απαντήσει χαριτολογώντας στις φήμες ότι θα αναλάμβανε την Εθνική Ελλάδας, λέγοντας πως «το πιθανότερο είναι να με δείτε στην Ελλάδα σε κάποια… ξαπλώστρα το καλοκαίρι! Η πρόκληση εδώ (σ.σ.: στην Τότεναμ) είναι μεγάλη».
Από τον Ιούνιο του 2023 καθοδηγεί την Τότεναμ, με γνώση ότι το ποδοσφαιρικό ταξίδι του δεν έχει προορισμό, αλλά σκοπό. «Η ρίζα, το θεμέλιο αυτού που είμαι δεν είναι πλέον δίπλα μου», έγραψε επίσης στο «Athletes Voice», συνεχίζοντας: «Αν και ρωτώ “πού είναι ο σκοπός τώρα;”, η φωνή του πατέρα μου είναι στο κεφάλι μου. Η φλόγα που άναψε είναι ακόμα εκεί. Πρέπει να συνεχίσω να τιμώ τις θυσίες του». Η ασπρόμαυρη μπάλα, την οποία άρχισε στην Ελλάς Μέλμπουρν «για να ταιριάξω στο νέο περιβάλλον μου», τον είχε φέρει εξαρχής πιο κοντά με τον άνθρωπο που κατάλαβε αργοπορημένα ότι είναι ο ήρωας της ζωής του και θα μείνει για πάντα η άσβεστη πηγή έμπνευσης του Αγγελου Ποστέκογλου.
