Ηταν έτοιμος να ξεσπάσει σε λυγμούς. Λίγο καιρό πριν, ο Ζοσέ Μουρίνιο του είχε δώσει την ευκαιρία να κάνει ντεμπούτο με την ομάδα της ζωής του, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και, μάλιστα, το έκανε σε ηλικία 16 ετών και 263 ημερών, όντας ο νεαρότερος στην ιστορία του συλλόγου, 64 χρόνια μετά από τον Ντάνκαν Εντουαρντς, το πρώτο μεγάλο αστέρι της ομάδας που βρήκε τραγικό (και πρόωρο) θάνατο στο αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου που σημάδεψε για πάντα τους Κόκκινους Διαβόλους.
Εκείνη την ημέρα, όμως, ο Πορτογάλος δεν ήταν καθόλου φιλικός μαζί του. Του φώναζε μπροστά σε όλους τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια, επειδή δεν είχε καλή απόδοση σε ένα ματς με τη δεύτερη ομάδα της Γιουνάιτεντ. Αναρωτιόταν γιατί το έκανε δημοσίως και δεν τον κάλεσε στο γραφείο του για να του κάνει παρατηρήσεις.
Οταν τελείωσε η κατσάδα, συμπαίκτες του τον πλησίασαν για να τον καθησυχάσουν, για να τον ηρεμήσουν. «Θέλει απλώς να προκαλέσει την αντίδρασή σου μέσα στο γήπεδο, μη σε παίρνει από κάτω», του είπαν.
Ο Αντιλσον Εϊντζελ Αμπρέου ντε Αλμέιδα Γκόμες, όμως, ήταν έξαλλος, μετά βίας συγκρατούσε τα δάκρυά του. Ετρεξε στο δωμάτιό του και τηλεφώνησε στον πατέρα και στον αδελφό του. Ο,τι και αν του έλεγαν, δεν έπιανε τόπο. Ηταν εκτός εαυτού, σοκαρισμένος με τη συμπεριφορά του προπονητή απέναντί του.
Με το πέρασμα των ετών, εκείνος ο 16χρονος πολλά υποσχόμενος πιτσιρικάς εξελίχθηκε σε έναν ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή που μπορεί να αγωνιστεί ως κεντρικός μέσος, εσωτερικός χαφ και επιτελικός, κερδίζοντας με το σπαθί του μια θέση στην ενδεκάδα της εθνικής Αγγλίας.
Στα 24 του πλέον, ο Εϊντζελ Γκόμες στην Αγγλία, Ανζέλ Γκομές στην Γαλλία ή Ανζελ Γκόμες στην Πορτογαλία κατανοεί γιατί του έκανε εκείνο το… καψόνι ο Μουρίνιο. Ηθελε απλώς να ξεδιπλώσει το αναμφισβήτητο ταλέντο του, κάτι που δεν έκανε όσο θα μπορούσε στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας στο «Ολντ Τράφορντ».
Το καλοκαίρι του 2020, βλέποντας ότι δεν είχε τις ευκαιρίες που ένιωθε ότι άξιζε (μόλις δέκα συμμετοχές με την πρώτη ομάδα), εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι το συμβόλαιό του έληξε και έψαξε να βρει μακριά από τη Γιουνάιτεντ τον χρόνο συμμετοχής που θα τον βοηθούσε να εξελιχθεί στον ποδοσφαιριστή που είναι σήμερα.
Τον ποδοσφαιριστή που ονειρευόταν να δει ο πατέρας του, Ζιλ, ο οποίος το 1991 αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής σε επίπεδο Νέων με την Πορτογαλία, όπου είχε προπονητή τον Κάρλος Κεϊρόζ και συμπαίκτες όπως ο Λουίς Φίγκο, ο Ρουί Κόστα και ο Ζόρζε Κόστα.
Ο μπαμπάς Γκόμες, ο οποίος έβγαλε το ψωμί του ως επιθετικός, δεν είχε την καριέρα των διάσημων συμπαικτών του και περιπλανήθηκε σε Πορτογαλία, Ελβετία, Ηνωμένες Πολιτείες και Ιταλία, προτού βρει την «Ιθάκη» του στην Αγγλία, όπου και γεννήθηκε ο Εϊντζελ.
Του εμφύσησε τη νοοτροπία της σκληρής δουλειάς και της ταπεινότητας, κάτι που έκανε και ο νονός του και καλός φίλος του πατέρα του, Νάνι. Οταν ήταν ακόμα μικρό παιδί, ο νονός τον είχε πάρει στο Κάρινγκτον, το προπονητικό κέντρο της Γιουνάιτεντ, για να σουτάρουν φαουλάκια παρέα με τον… Κριστιάνο Ρονάλντο!
Από τότε, ο Εϊντζελ ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής και, ει δυνατόν, στη Γιουνάιτεντ, στα τμήματα υποδομής της οποίας μπήκε μόλις στα έξι του χρόνια. Μακριά από το «Ολντ Τράφορντ», όμως, έδειξε τι πραγματικά μπορεί να κάνει, μέσω μιας ομάδας όπως η γαλλική Λιλ που ξέρει όσο λίγες να αναδεικνύει ταλέντα, όπως έκανε και με εκείνον.
Αρχικά, δόθηκε δανεικός στην πορτογαλική Μποαβίστα, όπου λόγω γλώσσας και καταγωγής δεν δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί, να κάνει τη διαφορά και να βοηθήσει την ομάδα του Πόρτο να αποφύγει τον υποβιβασμό.
Οταν επέστρεψε στη Λιλ, ήταν για να μείνει. Ηταν εξαιρετικός σε μια ομάδα γεμάτη ταλέντο, όπως αυτό που κουβαλούν οι καλοί του φίλοι Τίμοθι Γουεά (στη Γιουβέντους πλέον), Εντον Ζέγκροβα και Τζόναθαν Ντέιβιντ. Οι δύο τελευταίοι είναι πολύ πιθανό να αποχωρήσουν από τη Λιλ το καλοκαίρι του 2025, κάτι που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα συμβεί και με τον Γκόμες.
Ο Ρούμπεν Αμορίμ, ο οποίος μόλις ανέλαβε τη Γιουνάιτεντ και προσπαθεί να ντριμπλάρει τη βαριά σκιά από το βαρύ παρατσούκλι «νέος Μουρίνιο» που του έχουν κολλήσει, είναι διαχρονικός θαυμαστής του.
Τον παρακολουθεί προσεκτικά εδώ και χρόνια, τον βλέπει να εξελίσσεται σε παίκτη-κλειδί στη μεσαία γραμμή της εθνικής Αγγλίας και θεωρεί ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά στην ομάδα όπου μεγάλωσε, έστω και αν η αποχώρηση του έκανε καλό για να ωριμάσει και να προοδεύσει.
Το πεπρωμένο του Εϊντζελ, όμως, είναι η κόκκινη πλευρά του Μάντσεστερ. Το συμβόλαιό του με την Λιλ, όπως συμβαίνει και με τον Ντέιβιντ, λήγει το καλοκαίρι, όπερ σημαίνει ότι μπορεί να υπογράψει ως ελεύθερος στην ομάδα της καρδιάς του, από την οποία έφυγε ως ελεύθερος.
Στον σύλλογο τον βλέπουν ως τον ιδανικό μελλοντικό διάδοχο του κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερού του Κασεμίρο. Και, παρότι Αρσεναλ και Τότεναμ έχουν ήδη χτυπήσει την πόρτα του για να τον επαναπατρίσουν αυτές στην Premier League, η Γιουνάιτεντ θα έχει την απόλυτη προτεραιότητα, εφόσον βεβαίως κινηθεί για την επίτευξη συμφωνίας.
«Αν φαντάζομαι τον εαυτό μου να επιστρέψω; Σαφώς, είναι το σπίτι μου» είχε πει σε συνέντευξή του στην γαλλική εφημερίδα «L’ Equipe» το 2022, δείχνοντας έτοιμος να γυρίσει στην ομάδα με την οποία ονειρεύτηκε κάποτε ότι θα γίνει μεγάλος και τρανός.
Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά. Και αυτό ισχύει απόλυτα για έναν ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή που το 2017 κατέκτησε με την Κ17 της Αγγλίας το παγκόσμιο πρωτάθλημα, το 2023 με την Κ21 το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και πλέον φιλοδοξεί με την Ανδρών των Τριών Λιονταριών να διεκδικήσει έναν τίτλο που αντιστέκεται στην ποδοσφαιρομάνα Αγγλία εδώ και 58 ολόκληρα χρόνια.
Ο Λι Κάρσλεϊ, προπονητής με τον οποίο αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στην Κ21, του άνοιξε τις πόρτες της μεγάλης εθνικής, όπου θεωρείται δεδομένο ότι ο Τόμας Τούχελ, ο οποίος αναλαμβάνει επίσημα από την Πρωτοχρονιά του 2025, θα τον υπολογίζει ως μια βασική, πολύτιμη μονάδα. Και, όπως όλα δείχνουν, ως παίκτη (και πάλι) της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε λίγους μήνες από τώρα.
