Οι μουσουλμάνοι ψηφοφόροι ήταν πολύ απογοητευμένοι από την κυβέρνηση Μπάιντεν για τη στάση της απέναντι στην τραγωδία στη Γάζα. Συγκεκριμένα, ήταν έξαλλοι. Κάποιοι έφτασαν στο σημείο να φτιάξουν οργανώσεις αντίδρασης στην υποψηφιότητα Χάρις, για να εξασφαλίσουν ότι η φιλο-Ισραηλινή πολιτική των Δημοκρατικών δεν θα συνεχιστεί. Στην κρίσιμη Πολιτεία της Πενσυλβάνια φτιάχτηκε η οργάνωση “Μουσουλμάνοι για τον Τραμπ”.
Οι άνθρωποι αυτοί, ανήσυχοι για το μέλλον της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, αποφάσισαν να καταψηφίσουν την Κάμαλα Χάρις. Και να ψηφίσουν Τραμπ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μην γελάτε σας παρακαλώ. Ναι, το ξέρω. Ο Τραμπ είχε μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ και όπου σταθεί κι όπου βρεθεί δηλώνει τη στήριξή του στο Νετανιάχου, τον οποίο φιλοξένησε και στο σπίτι του μέσα στον πόλεμο. Αλλά μη γελάτε. Αυτό επέλεξαν οι άνθρωποι στις εκλογές. Πίστεψαν ότι ο Τραμπ, που για όλους τους υπόλοιπους ήταν πολύ πιο ακραίος και απόλυτος στην υποστήριξη του Ισραήλ από τους Δημοκρατικούς, για κάποιο λόγο μετά από την εκλογή του θα έκανε άλλα από αυτά που έλεγε πριν, και θα βοηθούσε τους ταλαιπωρημένους λαούς της Μέσης Ανατολής να φτάσουν σε μια δίκαιη ειρήνη. Μη γελάτε.
Και έτσι, με τη βοήθεια μουσουλμάνων ψηφοφόρων σε πολιτείες όπως η Πενσυλβάνια και το Μίσιγκαν, ο Τραμπ εξελέγη. Και, στις ημέρες που μεσολάβησαν, άρχισε να ανακοινώνει τις προτάσεις του για το υπουργικό του συμβούλιο. Και οι μουσουλμάνοι μετανάστες είδαν τα ονόματα “Μάρκο Ρούμπιο – Υπουργός Εξωτερικών” (ως γερουσιαστής αρνιόταν να υποστηρίξει κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, και καλούσε το Ισραήλ να εξολοθρεύσει “κάθε στοιχείο της Χαμάς”) ή “Μάικ Χάκαμπι – πρέσβης των ΗΠΑ στο Ισραήλ” (έχει δηλώσει ότι είναι κατά της λύσης των δύο κρατών, και στηρίζει την κατοχή της Δυτικής Οχθης από το Ισραήλ) ή “Ελίζ Στεφάνικ – πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ” (έχει χαρακτηρίσει τον ΟΗΕ “αντισημιτικό βόθρο” επειδή εκδίδει ψηφίσματα κατά των θηριωδιών στη Γάζα). Και ξαφνικά, πέφτουν από τα σύννεφα. “Ο Τραμπ νίκησε εξαιτίας μας”, δήλωσε ο συνιδρυτής της οργάνωσης “Μουσουλμάνοι για τον Τραμπ”, και συμπλήρωσε “δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι με την επιλογή του για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και με άλλες του επιλογές”.
Στο Reddit υπάρχει ένα subreddit με το όνομα “Leopards Ate My Face”. Το όνομα βγήκε από ένα viral τουίτ από το μακρινό 2015, στο οποίο κάποιος έγραφε:
“Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι οι λεοπαρδάλεις θα έτρωγαν το ΔΙΚΟ ΜΟΥ πρόσωπο”, δηλώνει γυναίκα που ψήφισε το Κόμμα Λεοπαρδαλών Που Τρώνε Πρόσωπα Ανθρώπων.
Αυτό ήταν. Μια φράση που, γλαφυρά και σύντομα, περιέγραφε το πραγματικό, σπαραξικάρδιο φαινόμενο ψηφοφόρων που στηρίζουν με πάθος πολιτικούς οι οποίοι προωθούν πολιτικές σχεδιασμένες για να τους ζημιώσουν, και μετά εκπλήσσονται όταν οι πολιτικές αυτές, όταν τελικά υλοποιούνται, τους ζημιώνουν. Σαν τα αρνιά να ψηφίζουν υπέρ του Πάσχα. Το subreddit είναι γεμάτο με τέτοια παραδείγματα, κυρίως από κοσμοϊστορικά, εκπληκτικά εκλογικά αποτελέσματα, όπως η πρώτη εκλογή του Τραμπ το 2016 ή, την ίδια χρονιά, το Brexit. Ισως το διασημότερο τέτοιο παράδειγμα είναι ένα άλλο τουίτ από το 2020, γραμμένο από Βρετανό που, αφού ανέβασε φωτογραφία μιας τεράστιας ουράς ανθρώπων σε κάποιο κλειστό χώρο, σχολίασε: “Εντελώς αηδιαστική εξυπηρέτηση στο αεροδρόμιο Σίπχολ (σ.σ. του Άμστερνταμ). 55 λεπτά περιμέναμε στην ουρά για τον έλεγχο διαβατηρίων. Δεν είναι αυτό το Brexit που ψήφισα”.
Είναι πολυάριθμες οι περιπτώσεις που “λεοπαρδάλεις φάγαν το πρόσωπό μου” σενάρια εκτυλίχθηκαν και στη δική μας χώρα. Δείτε τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισαν έναν παντελώς άσχετο από την πολιτική, ένα θείο απ’ το Σικάγο, για αρχηγό του κόμματος, για να έρθει από τα ξένα, χωρίς καλά καλά να μιλάει τα ελληνικά, με ένα χαμόγελο κι ένα TikTok, για να νικήσει το Μητσοτάκη. “Δεν φανταζόμουν ότι θα διαλυόταν το κόμμα” τους φαντάζεται κανείς να λένε τώρα. Η θυμηθείτε το διχαστικό δημοψήφισμα του 2015, μια από τις πιο τρανταχτές περιπτώσεις που το ένα από τα δύο άκρα του διχασμού αποδείχτηκε εκ των υστέρων ότι είχε δίκιο (ίσως εξίσου τρανταχτή περίπτωση με το Brexit).
Γιατί να θέλει κάποιος να διαβάζει αυτά τα σπαρακτικά μηνύματα των ανθρώπων που διαπιστώνουν τα αποτελέσματα των λανθασμένων τους επιλογών; Είναι εκείνη η γερμανική λέξη: schadenfreude. Που στα ελληνικά αποδίδεται ως χαιρεκακία, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό. Λέμε: εμείς ξέραμε τι θα γίνει, αυτοί δεν ήξεραν. Εμείς τα λέγαμε, αυτοί δεν άκουγαν. Επειδή αυτές οι στιγμές, που η αφέλεια και η άγνοια αποκαλύπτονται στους φορείς της και, πολύ αργά, βλέπουν ή, έστω, υποπτεύονται το φως (και το δίκιο μας) είναι οι στιγμές που ονειρευόμασταν και που προβλέπαμε. Αφού είχαμε δίκιο, κι αφού όλοι οι άνθρωποι πάνω κάτω το ίδιο μυαλό κουβαλάμε μέσα στο κεφάλι μας, αργά ή γρήγορα (συνήθως τραγικά αργά) και οι υπόλοιποι θα συνειδητοποιήσουν ότι είχαμε εμείς δίκιο.
Δυστυχώς, οι περιπτώσεις που τα θύματα των λεοπαρδάλων αντιλαμβάνονται τι ψήφισαν με καθαρό και διαυγή τρόπο και συνειδητοποιούν την πλήρη έκταση του λάθους τους, καθώς τους κατασπαράζουν, είναι σπάνιες. Ολοι έχουμε μέσα μας άμυνες στιβαρές, εργαλεία και αναχώματα ανυπέρβλητα, έτοιμα για επιστράτευση όποτε κάτι ζωτικό (η ταυτότητα, η εικόνα του εαυτού μας) τίθεται υπό αμφισβήτηση. Για τις πολλές, πολλές ομάδες του πληθυσμού που θα χάσουν από την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, τα χρόνια που ξεκινούν από την 20η Ιανουαρίου του 2025 θα είναι μια περίοδος που θα δοκιμάσει ακριβώς αυτές τις άμυνες.
Οι New York Times έκαναν ένα ρεπορτάζ σε μια περιφέρεια της Πενσυλβάνια που ψήφισε Τραμπ. Μίλησαν με ψηφοφόρους για το πώς βλέπουν τα πράγματα μετά την εκλογή του. “Αγαπώ τον κύριο Τραμπ”, δήλωσε ο Γουαντάν Χερνάντες, ο οποίος είναι πιστός χριστιανός, μέλος μιας τοπικής εκκλησίας, οικοδόμος και μετανάστης, που βρίσκεται στη χώρα παράνομα. Αντίθετα με πολλά από τα άλλα μέλη του εκκλησιάσματος, ο κ. Χερνάντες προφανώς δεν είχε το δικαίωμα της ψήφου. Μολαταύτα, μοιράζεται την πίστη τους. “Μπορεί να με διώξει ανά πάσα στιγμή”, παραδέχεται. “Ακόμα κι αν το κάνει, πάλι θα τον αγαπώ”.
