Ο Χοσέ Αντόνιο Ροντρίγκεθ μεγάλωσε μέσα στη (μεθυστική, από πολλές απόψεις) μυρωδιά της βενζίνης. Eκανε βάρδιες νυχθημερόν στο βενζινάδικο, για να πάει ένα καλό κομμάτι ψωμί στο σπίτι, όπου έβρισκε την ηρεμία του.
Oχι μόνο με τη σύζυγο και τα παιδιά, αλλά με τις κατσίκες και τις κότες που είχε στην αυλή του σπιτιού στο Αμπάδες, ένα παραθαλάσσιο χωριό στην Τενερίφη, στο οποίο ο Πέδρο άρχισε να κλωτσάει για πρώτη φορά μια μπάλα.
Από μικρός έδειχνε να έχει ιδιαίτερο ταλέντο όταν την έπαιρνε στα πόδια του και, με διάφορους τρόπους, κατάφερνε να τη στέλνει στα αντίπαλα δίχτυα. Το γκολ ήταν η εμμονή του, το πάθος του.
Και τότε που έκανε όνειρα για ποδοσφαιρική καριέρα και τώρα που, στα 37 του πλέον, συνεχίζει να σκοράρει με ζηλευτή συνέπεια. Το βράδυ της Πέμπτης (07/11), λίγα λεπτά προτού ο Βούλγαρος διαιτητής Γκεόργκι Καμπάκοφ σφυρίξει για τελευταία φορά, διείσδυσε στην περιοχή της Πόρτο και, με κοντινό πλασέ ύστερα από ασίστ του Γκούσταβ Ισακσεν, νίκησε από κοντά τον Ντιόγκο Κόστα για να επιτρέψει στη Λάτσιο να είναι η μοναδική μετά από τέσσερις αγωνιστικές στη League Phase του Europa League που έχει το απόλυτο νικών και βαθμών.
Ούτε Αγιαξ, ούτε Τότεναμ, ούτε βεβαίως η αλλοπρόσαλλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η ομάδα του Χρήστου Μανδά είναι η μοναδική με το «4 στα 4» και το οφείλει στον βετεράνο γιο ενός βενζινά, το ρεζερβουάρ του οποίου είναι μόνιμα γεμάτο, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τα γκολ σε σημαντικά παιχνίδια.
Το 2009, όταν η κορυφαία Μπαρτσελόνα όλων των εποχών είχε γράψει Ιστορία κατακτώντας και τους έξι τίτλους που διεκδίκησε, ο Πέδρο ήταν ο πρώτος (και μοναδικός Ισπανός μέχρι σήμερα) που είχε καταφέρει να σκοράρει και στις έξι διοργανώσεις: Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League, Σούπερ Καπ Ευρώπης και Ισπανίας και Μουντιάλ Συλλόγων.
Δέκα χρόνια αργότερα, ως παίκτης της Τσέλσι πλέον, γινόταν ο πρώτος παίκτης που σκόραρε σε τελικούς και των τριών ευρωπαϊκών διοργανώσεων, μέχρι να γεννηθεί το Europa Conference League: Champions League, Europa League και ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.
Ο Πεδρίτο, όπως τον φώναζαν χαϊδευτικά στο ξεκίνημά του, αποκαλύφθηκε από τους σκάουτ της Μπαρτσελόνα όταν έπαιζε (και σκόραρε κατά ριπάς) με την άσημη Κλουμπ Ντεπορτίβο Σαν Ισίδρο, σε ηλικία 17 ετών.
Με τους Νέους της Μπάρτσα ξεχώρισε γρήγορα και, με προπονητή τον Πεπ Γκουαρδιόλα, πανηγύρισε με τη δεύτερη ομάδα των «μπλαουγκράνα» την άνοδο από την τρίτη στη δεύτερη κατηγορία. Είχε βρεθεί μια ανάσα από το να δοθεί δανεικός στη… Ράθινγκ Κλουμπ Πορτουένσε, αλλά ο Γκουαρδιόλα τον κράτησε στη Βαρκελώνη.
Υπό τις οδηγίες του και με την εισήγησή του, ο Πεδρίτο που έγινε Πέδρο (και στο πίσω μέρος της φανέλας) ανέβηκε στην πρώτη ομάδα, και μετά από μια περίοδο προσαρμογής αποτέλεσε ένα πολύτιμο στέλεχος μιας ομάδας που δημιούργησε σχολή μιμητών, αλλά και εχθρών με το ποδόσφαιρο που έπαιζε.
Με την κυανέρυθρη φανέλα, ο αδύνατος εξτρέμ που κοιτούσε πάντα ψηλά αλλά δεν πίστευε ότι θα έφτανε μέχρι εκεί, κατέκτησε συνολικά 19 τίτλους και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες της εθνικής Ισπανίας, συμπίπτοντας με την επίσης πιο ένδοξη εποχή των Φούριας Ρόχας.
Στα 25 του ήταν ήδη πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο, γεύτηκε πρωτόγνωρες επιτυχίες και ήταν ο αγαπημένος παίκτης των προπονητών, χάρη στην εκτελεστική του δεινότητα, αλλά και την πολλή και βρώμικη δουλειά που έκανε με την πίεση ψηλά, έναν από τους τακτικούς πυλώνες της επιτυχίας στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Παρότι ποτέ δεν θέλησε να φύγει από την Μπαρτσελόνα, το έκανε το καλοκαίρι του 2015 με προορισμό την Τσέλσι και αντί 27 εκατομμυρίων ευρώ, όταν στους Μπλαουγκράνα δεν είχε στοιχίσει ούτε ευρώ.
Στο Λονδίνο συνέχισε να επιδεικνύει την ίδια συνέπεια γκολ και τίτλων, αν και δεν τα βρήκε με τον Ζοσέ Μουρίνιο, τον οποίο κάποτε είχε πικράνει, συμβάλλοντας σε μια από τις βαρύτερες ήττες της καριέρας του, ένα 5-0 από την Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ Μαδρίτης το 2011.
Ο Πορτογάλος τον «τελείωσε» από την Τσέλσι και έκανε κάτι ανάλογο όταν ανέλαβε τη Ρόμα. Ο Πέδρο δεν πτοήθηκε και ως ελεύθερος δεν δίστασε να υπογράψει στην αιώνια αντίπαλο των Τζιαλορόσι, την άσπονδη συμπολίτισσα Λάτσιο.
«Είναι πολύ καλός κολυμβητής», είχε πει ειρωνικά ο Μουρίνιο για τον άλλοτε παίκτη του, ύστερα από πέναλτι που κέρδισε σε ντέρμπι της Αιώνιας Πόλης. «Εχει πλάκα», αρκέστηκε να απαντήσει για τον άλλοτε προπονητή του ο Πέδρο, ο οποίος στην καριέρα του δεν είχε πρόβλημα με κανέναν άλλο προπονητή.
Ολοι πίνουν νερό στο όνομά του και έχουν το κεφάλι τους ήσυχο γιατί, με αυτόν στο γήπεδο και ειδικά στα σημαντικά ραντεβού, ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα το γκολ θα έρθει. Το κάνει, άλλωστε, εδώ και 15 χρόνια.
Και μπορεί το συμβόλαιό του με τους Λατσιάλι να λήγει το επόμενο καλοκαίρι, αλλά προς το παρόν τουλάχιστον δεν δείχνει καμία διάθεση να κρεμάσει τα παπούτσια του. Ως γιος βενζινά, ξέρει πολύ καλά πώς να κρατάει πάντα γεμάτο το ρεζερβουάρ του…
