Η Αλβοράδα (σημαίνει «αυγή» στα βραζιλιάνικα) είναι περιοχή στο Ρίο ντε Γκράντε ντο Σουλ, δίπλα στην πρωτεύουσα της επαρχίας, το Πόρτο Αλέγκρε. Είναι γνωστή ως «η πρωτεύουσα της αλληλεγγύης», αλλά υποφέρει, όπως πολλές πόλεις της Βραζιλίας, από εγκληματικότητα, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών.
Ο Ματέους Καρντόζο Λέμος Μάρτινς μεγάλωσε σε αυτή τη γειτονιά, την έχει στην καρδιά του παρά τα προβλήματα, αλλά, όταν έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, δεν ήθελε να ζουν άλλο εκεί οι γονείς του. Ηθελε πιο ήσυχα, πιο άνετα γηρατειά για το ζευγάρι που με τόσες στερήσεις μεγάλωσε εκείνον και τις δύο αδελφές του.
Σε συνεννόηση με τον μάνατζέρ του, Πάουλο Μπουένο, οργάνωσε ένα γεύμα στην πρωτεύουσα Πόρτο Αλέγκρε με τη συμμετοχή του μπαμπά, Λουίς Εντουάρντο Λέμος, και της μαμάς, Ροσάνζελα Καρντόζο. Και, όταν οι γονείς του έφτασαν στο σημείο του ραντεβού, τους έδειξε ένα σπίτι «εκατό φορές καλύτερο» από την οικία τους, αλλά και ένα αυτοκίνητο, δίνοντάς τους τα κλειδιά και των δύο.
«Σχεδόν έκλαψαν ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Πολλές αγκαλιές, χαμόγελα, χαρά», θυμάται χαμογελαστός ο Βραζιλιάνος εξτρέμ, ο οποίος χάρισε παρόμοια συναισθήματα στους φίλους του Παναθηναϊκού το βράδυ της Πέμπτης (29/08) με το γκολ πρόκρισης στο League Stage του Europa Conference League, εις βάρος της Λανς.
«Τα κρίσιμα γκολ που πέτυχα σημαίνουν πολλά για εμένα, για τη ζωή μου, για την καριέρα και τους φιλάθλους. Σημαίνουν την αρχή μίας ιστορίας που θα ζήσουμε όλοι μαζί», είπε περιχαρής μετά τον θρίαμβο στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο, στο οποίο έβαλε το κερασάκι στο πράσινο πάρτι με το καθοριστικό γκολ.
Στην υπερπροσπάθεια κόντρα στον Αγιαξ, όπου το «τριφύλλι» αποκλείστηκε στα πέναλτι μετά από 34 (!) εκτελέσεις, ο Τετέ είχε πετύχει μέσα στο Αμστερνταμ το γκολ που είχε κρατήσει «ζωντανό» το όνειρο της πρόκρισης στα πλέι οφ του Europa League για την ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο.
Ο Ουρουγουανός προπονητής έφερε τακτικά τα πάνω κάτω στον αγώνα, όταν μετακίνησε τον Τετέ από τα άκρα της επίθεσης στη θέση του «δεκαριού» του οργανωτή, έστω και αν ο 24χρονος ποδοσφαιριστής, ο οποίος στα νιάτα του έπαιξε ως κεντρικός μέσος αλλά και στα αριστερά, παραδέχεται –ξεκαθαρίζει– ότι η αγαπημένη του θέση είναι αυτή του δεξιού εξτρέμ.
Από αυτήν, άλλωστε, ξεκινάει τις (ως επί το πλείστον) εντυπωσιακές του ενέργειες, τις οποίες… ξεπατίκωσε από το ίνδαλμά του, τον Λιονέλ Μέσι (ναι, παρότι Βραζιλιάνος είναι φαν του Αργεντινού σταρ), όταν πιτσιρικάς ονειρευόταν τη στιγμή που θα έπαιζε με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, της Λίβερπουλ ή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η μοίρα, μάλιστα, θέλησε να κάνει το πρώτο πολύ μεγάλο «μπαμ» της καριέρας του κόντρα στην αιώνια αντίπαλο της Μπάρτσα, τη Ρεάλ Μαδρίτης, οδηγώντας με γκολ και ασίστ (με τακουνάκι!) τη Σαχτάρ Ντόνετσκ σε σπουδαία νίκη με 3-2 επί της Βασίλισσας, στη φάση ομίλων του Champions League.
Εκείνο το ποδοσφαιρικό ρεσιτάλ του Τετέ έλαβε χώρα στο γήπεδο «Αλφρέδο Ντι Στέφανο», του προπονητικού κέντρου της Βασίλισσας και όχι στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», αφού εκεί έδινε τα εντός έδρας παιχνίδια της η Ρεάλ όσο προχωρούσαν τα έργα ανακατασκευής του γηπέδου της, την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού.
Παρ’ όλα αυτά, η εμφάνισή του έκανε κρότο σε όλη την Ευρώπη και επέτρεψε στους ανθρώπους της Σαχτάρ να νιώθουν δικαιωμένοι που είχαν δώσει 15 εκατ. ευρώ για το 45% των δικαιωμάτων του νεαρού ποδοσφαιριστή, παρότι δεν έπαιξε ποτέ με την πρώτη ομάδα της Γκρέμιο, κλέβοντας την παράσταση (και τις καρδιές των Ουκρανών) με τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του με την ομάδα Νέων.
Στη βραζιλιάνικη παροικία του Ντόνετσκ ένιωθε σαν στο σπίτι του, μέχρι που έκανε την εμφάνισή της η παράνοια του πολέμου. Η FIFA επέτρεψε στους ξένους ποδοσφαιριστές ρωσικών και ουκρανικών ομάδων να αποχωρήσουν, ο Τετέ δοκίμασε (με επιτυχία) σε Λιόν και Λέστερ ως δανεικός, αλλά εντέλει πήρε μεταγραφή στη Γαλατασαράι.
Τα 15 εκατ. ευρώ έγιναν μόλις 2,5 για τον τουρκικό σύλλογο, ο οποίος εξασφάλισε σε πολύ προνομιακή τιμή έναν ποδοσφαιριστή ικανό να προκαλεί ανισορροπία στις αντίπαλες άμυνες με την κινητικότητά του, την ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και την εκτελεστική δεινότητα.
Το κλίμα στην Κωνσταντινούπολη, όμως, ανάμεσα σε τόσα αστέρια, δεν ένιωθε να τον σηκώνει. Αποφάσισε ότι θα έμενε μόλις ένα χρόνο στην Τουρκία, και τότε εμφανίστηκε ο Παναθηναϊκός για να του δώσει μια νέα προοπτική, σε μια ομάδα με φιλοδοξίες όπου θα ήταν ένα από τα σημεία αναφοράς.
«Καλή τύχη, αδελφέ, και να μη σκοράρεις κόντρα στον Ολυμπιακό σε παρακαλώ! Σε ευχαριστώ!» ήταν το (χιουμοριστικό) μήνυμα μέσω των social media του Κονγκολέζου άλλοτε επιθετικού των «ερυθρολεύκων», Σεντρίκ Μπακαμπού, για τον πρώην πια συμπαίκτη του, ο οποίος κάνει στα 24 του ένα νέο ξεκίνημα στην Αθήνα.
Αντί 7,5 εκατ. ευρώ, ποσό που τον καθιστά μία από τις πιο ακριβές μεταγραφές στην Ιστορία του Παναθηναϊκού, ο Τετέ υποσχέθηκε ότι «οι οπαδοί μας θα δουν ντρίμπλες, γκολ και ασίστ από μένα».
Σε επτά συμμετοχές μετράει ήδη δύο ξεχωριστά, ευρωπαϊκά γκολ, ξεκινώντας από νωρίς την απόσβεση, τόσο για τα χρήματα που δόθηκαν στη Γαλατά για την απόκτησή του όσο και για το παχυλό του μισθό, που θα ξεπεράσει τα οκτώ εκατ. ευρώ σε βάθος τετραετίας.
Οταν ήταν πιτσιρικάς, χάζευε με τις ώρες βίντεο με τις μαγικές ενέργειες του Πελέ. «Σε στυλ παιχνιδιού, ταχύτητα, ντρίμπλα, πιστεύω ότι του μοιάζω λίγο», λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου, σε μια άτυπη σύγκριση με τον κορυφαίο Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.
100% επαγγελματίας, έκοψε τα αναψυκτικά και πρόσεχε τη διατροφή του από τότε που ήταν δώδεκα ετών και άρχισε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους συνομήλικούς του, με τους δημοσιογράφους να του βγάζουν το παρατσούκλι «Furacao» (σημαίνει τυφώνας στα βραζιλιάνικα).
Ενας τυφώνας που παραλίγο να γονατίσει τον Αγιαξ και παρέσυρε τη Λανς προτού καν μπει ο Σεπτέμβριος και έρθει η πρώτη διακοπή λόγω των υποχρεώσεων των εθνικών ομάδων. Ο Τετέ έπαιξε στις μικρές εθνικές ομάδες της Βραζιλίας, δεν μπόρεσε κάποια στιγμή να ανταποκριθεί σε κλήση της Σελεσάο, επειδή ήταν τραυματίας στο γόνατο και, μαζί με άλλους νεαρούς, είχε λάβει μέρος σε μια μίνι προετοιμασία της εθνικής ομάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στη χώρα των ονείρων, όπως αυτά που συνεχίζει να κάνει ο Τετέ. Για την οικογένειά του, για τους φίλους του και, πρωτίστως, για τον ίδιο. Γιατί, μπορεί η μεγάλη του ικανότητα με το αριστερό πόδι να είναι η ντρίμπλα και εξαιτίας αυτής να τον συνέκριναν ακόμα και με τον Αριεν Ρόμπεν, αλλά αυτό που δεν κάνει ποτέ ο 24χρονος Βραζιλιάνος είναι να ντριμπλάρει τα όνειρά του.
