Η 4η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η παγκόσμια μέρα των ζώων. Και στη Νότια Αμερική, τα ζώα τιμώνται μονίμως (και) στο ποδόσφαιρο μέσα από τα παρατσούκλια που δίνονται διαχρονικά από Τύπο, φιλάθλους ή οικογένεια σε παίκτες και τα οποία τους ακολουθούν μέχρι το φινάλε της καριέρας τους.
Η Αργεντινή έχει την τιμητική της στα «βαφτίσια», αφού στο παρελθόν ανέδειξε μεταξύ άλλων την «πάπια» Ρομπέρτο Αμποντανσιέρι, την «μαϊμού» Χερμάν Μπούργος, τον «ποντικό» Ρομπέρτο Αγιάλα, το «κουνέλι» Χαβιέρ Σαβιόλα, τον «λύκο» Κριστιάν Λεδέσμα ή τον «ταύρο» Ρομπέρτο Ακούνια.
Ο Λιονέλ Μέσι, παρότι έγινε γνωστός (και) ως «ψύλλος», κυρίως λόγω ύψους και κινητικότητας, κυριάρχησε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο για πάνω από 15 χρόνια. Και, τον Δεκέμβριο του 2022 στο Κατάρ, βίωσε την μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, όταν ως αρχηγός σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Αλμπισελέστε.
Δίπλα του είχε 25 άνδρες που ένιωθαν προνομιούχοι όντας στο πλευρό του κατά πολλούς κορυφαίου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Μεταξύ αυτών, ένας πολύ ταλαντούχος επιθετικός που στα έντεκα του είχε ποζάρει δίπλα στο είδωλό του και στα 24 του έχει ήδη 15 τίτλους στην συλλογή του.
Μπορεί, μάλιστα, να καμαρώνει γιατί μεταξύ αυτών υπάρχουν (ήδη) το Παγκόσμιο Κύπελλο, το Copa America (εις διπλούν), το Champions League, το… Champions League της Νοτίου Αμερικής (βλέπε Copa Libertadores), αλλά και δύο μετάλλια νικητή της Premier League, του κορυφαίου και πιο απαιτητικού πρωταθλήματος στον κόσμο.
Το παλμαρέ του Χουλιάν Άλβαρες αποτελεί κάλλιστα αντικείμενο ζήλιας για εκατομμύρια συναδέλφους του σε όλο τον πλανήτη, αλλά δεν μοιάζει αρκετό για να καλύψει τις προσδοκίες και τους στόχους του ποδοσφαιριστή που από μικρός απέκτησε το παρατσούκλι «αράχνη».
Ήταν μόλις τεσσάρων, το πολύ πέντε ετών, όταν άκουσε για πρώτη φορά αδέλφια και φίλους να τον φωνάζουν έτσι, όταν έπαιζαν μπάλα στις αλάνες του Καλτσίν της Κόρντομπα στην Αργεντινή.
Ο λόγος; «Μου έπαιρνε πάντα την μπάλα και ήταν σαν μια αράχνη, γιατί έμοιαζε σαν να έχει πολλά πόδια» θυμάται ο πατέρας του Χουλιάν, Γκουστάβο, εξηγώντας πως «ήταν πολύ μικρούλης και τρελαινόταν με την μπάλα στα πόδια. Δεν μπορούσε να του την πάρει κανείς».
Εργαζόμενος σε εργοστάσιο με σιτηρά, ο μπαμπάς Άλβαρες έβλεπε τα τρία αγόρια του, Ραφαέλ, Αγουστίν και Χουλιάν να παίζουν μπάλα με τις ώρες στο γηπεδάκι που υπήρχε ακριβώς απέναντι από το σπίτι, μέχρι να τους φωνάξει η μαμά Μαριάνα για φαγητό.
Η «αράχνη» μεγάλωσε και εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα ταλέντα του αργεντίνικου ποδοσφαίρου, στα 21 του βγήκε πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα και καλύτερος παίκτης της Νοτίου Αμερικής, έχοντας καθιερώσει ως πανηγυρισμό την… ρίψη ιστού σαν να επρόκειτο για τον Spiderman. Για τον… άνθρωπο – αράχνη, δηλαδή.
Ανήμερα των 22ων γενεθλίων του, στις 31 Ιανουαρίου του 2022, η Μάντσεστερ Σίτι φρόντισε να τον πιάσει στον (γλυκό) ιστό της αντί 21,4 εκατομμυρίων ευρώ την Ρίβερ Πλέιτ, όπου ξεδίπλωσε για πρώτη φορά το τεράστιο ταλέντο του, παρότι πριν είχε περάσει από δοκιμαστικά σε Μπόκα Τζούνιορς και Ρεάλ Μαδρίτης.
Στην Βασίλισσα δεν έμεινε όχι γιατί δεν είχε το ταλέντο (κάθε άλλο…), αλλά επειδή ήταν ακόμα ανήλικος τότε και δεν μπορούσε να φύγει από την Αργεντινή. Η μοίρα θέλησε στα 24 του να προσγειωθεί για μόνιμη εγκατάσταση στην ισπανική πρωτεύουσα, αλλά για λογαριασμό της άλλης μεγάλης ομάδας της πόλης, της Ατλέτικο. Κατά σύμπτωση, η πρώτη (ερασιτεχνική) ομάδα της καριέρας του, προτού ενσωματωθεί στην Ρίβερ Πλέιτ, λεγόταν… Ατλέτικο Καλτσίν.
Οι Ροχιμπλάνκος δεν δίστασαν να επενδύσουν 75 εκατομμύρια ευρώ, κάνοντας τον 24χρονο Αργεντινό την δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή στα 121 χρόνια ιστορίας τους, πίσω μόνο από τον συνομήλικό του, Ζοάο Φέλιξ, ο οποίος το καλοκαίρι του 2019 στοίχισε 127,2 εκατομμύρια ευρώ από την Μπενφίκα.
Ο Πορτογάλος επιθετικός δεν δικαιολόγησε ποτέ το τεράστιο ποσό που δαπανήθηκε για χάρη του, αλλά στην Ατλέτικο υπάρχει πεποίθηση πως δεν θα συμβεί το ίδιο με τον Αλβαρες, την πιο ακριβή πώληση στην ιστορία της Σίτι, η οποία με την σειρά της δεν ήθελε να τον αποχωριστεί, αλλά αποδέχθηκε την επιθυμία του παίκτη.
«Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς τον Χουλιάν. Κατακτήσαμε τα πάντα και η συμβολή του ήταν τεράστια. Τον αγαπάμε» είπε στο «αντίο» του ο Πεπ Γκουαρδιόλα, στον οποίο ο Χουλιάν εξήγησε ότι ένιωθε πως ήθελε μια καινούργια πρόκληση, να νιώσει πρωταγωνιστής, κάτι που προφανώς δεν συνέβαινε ευρισκόμενος στην σκιά του σπουδαίου γκολτζή Έρλινγκ Μπράουτ Χάαλαντ.
Η μοίρα θέλησε στην Ατλέτικο να έχει και πάλι ως συμπαίκτη έναν Νορβηγό επιθετικό (Αλεξάντερ Σόρλοθ), όντας όμως ο ίδιος πλέον το νούμερο ένα, όπως ήθελε άλλωστε να νιώσει με αυτή την μετακίνηση, εξαιτίας της οποίας έγινε δεκτός με ενθουσιασμό στην Μαδρίτη.
Η Ατλέτικο, η οποία τα τελευταία 13 χρόνια έχει ανέβει σε άλλο επίπεδο χάρη σε έναν άλλο Αργεντινό (Ντιέγκο Σιμεόνε), θέλει να μπει «σφήνα» στο ιστορικό δίπολο των Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα στην ισπανική La Liga. Αλλά και, γιατί όχι, να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω στο Champions League, όπου μετράει δύο (χαμένους) τελικούς, το 2014 και το 2016.
Σημείο αναφοράς σε αυτή την προσπάθεια ένας άλλος Αργεντινός, ο οποίος μεγάλωσε σε μια μεσοαστική οικογένεια, την οποία στηρίζει από τότε που έγινε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ανεβάζοντας συνεχώς τις ετήσιες αποδοχές του.
Το συμβόλαιο διάρκειας έξι ετών που υπέγραψε στην Ατλέτικο προβλέπει για τον Χουλιάν Αλβαρες περί τα έξι εκατομμύρια ευρώ καθαρά τον χρόνο, με την εκμετάλλευση δικαιωμάτων της εικόνας του να είναι 100% δική του, έχοντας χορηγικές συμφωνίες με πολύ ισχυρά brand, όπως η Adidas ή η Pepsi.
Μετά την κατάκτηση του Μουντιάλ και του Copa America, η «αράχνη» επιχείρησε αυτό το καλοκαίρι να προσθέσει στην συλλογή – ιστό της το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, όπως άλλωστε είχε κάνει το 2008 στο Πεκίνο ο Λιονέλ Μέσι.
Το όνειρο έσβησε στα προημιτελικά, όπου η ολυμπιακή ομάδα της Αργεντινής αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από την οικοδέσποινα και μετέπειτα φιναλίστ Γαλλία. Το (ονειρικό) τρεμπλ δεν κατέστη δυνατό. Αυτή η αποτυχία, όμως, πείσμωσε ακόμα περισσότερο τον Αλβαρες, ο οποίος θέλει να κάνει μια νέα αρχή στην Μαδρίτη, απλώνοντας τον (γλυκό) ιστό του.
