Δεν έχω καμία συγγένεια με τα Επτάνησα και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ εύκολα να καταλάβω την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων τους, αλλά πάντα με γοήτευε η ευθυμία της νοοτροπίας τους και το πώς εκφράζεται σε διάφορους τομείς της καθημερινότητάς τους. Ναι, τα Επτάνησα δέχθηκαν τεράστια επιρροή από τους Ενετούς, αλλά σε αντίθεση με την πιο συγκρατημένη και κάπως αλαζονική βόρεια συμπεριφορά των Βενετσιάνων νόμπιλι κατακτητών, οι Επτανήσιοι πήραν αυτές τις επιρροές και τις ζύμωσαν με τις ντόπιες συνήθειες και παραδόσεις, με τη δική τους, πιο φωτεινή και διαυγή νοοτροπία και τελικά γέννησαν κάτι μοναδικό και αληθινά γοητευτικό.
Εντονα το νιώθει κανείς αυτό στην τοπική λαλιά τους και στα φαγητά τους. Το παιγνιώδες της σύνταξης και της ομιλίας με κάποιον τρόπο μπαίνει και στην κουζίνα και το αποτέλεσμα είναι τρομερά ενδιαφέρον –κι ας μην έχει αυτή η κουζίνα τη φήμη άλλων τόπων όπως οι Κυκλάδες και η Κρήτη. Για παράδειγμα τούτη η συνταγή: Κουνέλι σοφιγάδο, που στην Κεφαλονιά (και στη Ζάκυνθο) το λένε και κουνέλι σάρτσα ή σοφιγάδο ή στιφάδο. Είναι στην ουσία ένα κοκκινιστό με παχιά κόκκινη σάλτσα (σάρτσα, κατά το επτανησιακό ιδίωμα) φτιαγμένη με μπόλικο σκόρδο και ζάχαρη και ξίδι ή πιο συχνά λεμόνι. Αυτός είναι «ο κεφαλονίτικος τρόπος για το κοκκινιστό, που η γεύση του είναι ηλεκτρίζουσα και ξεχωριστή, λόγω της σπιρτάδας και της οξύτητάς της», λέει η συνάδελφος Νικολέτα Μακρυωνίτου και συμπληρώνει πως συχνά το φαγητό αυτό το λένε στο νησί και «στιφάδο», το οποίο, κόντρα σε αυτό που ξέρουμε στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν περιέχει μικρά κρεμμυδάκια, αλλά πολλά πολλά σκόρδα.
Ο κύριος Τάκης Τόκκας, πρόεδρος του Διαπολιτισμικού Κέντρου Ιονίου, Casa Museo, στον Καραβόμυλο της Κεφαλονιάς, συγκεντρώνει φιλότιμα πλήθος λαογραφικών γνώσεων για το νησί του, μεταξύ αυτών και συνταγές, και τις μοιράζεται με τον Γαστρονόμο. Το καλύτερο όμως είναι πως μας τις στέλνει με αυτήν την γοητευτική τοπική λαλιά και, πραγματικά, ακόμη και η απλή σιωπηλή ανάγνωσή τους σε κάνει να τις διαβάζεις με ρυθμό, με τέμπο. Ανάμεσά τους και ένα κουνέλι σοφιγάδο. Διαβάστε τη συνταγή μεγαλόφωνα, θα νιώσετε τον ρυθμό της, θα σας φέρει χαμόγελο στα χείλη.
Κουνέλι σοφιγάδο
Υλικά (για 4 μερίδες)
1 κουνέλι
ξίδι
1 κεφάλι άλιο με καθαρισμένα τα λουβιά του
2 κουτ. σούπας πελτές ντομάτας
5 κομιντόρια (ντομάτες) ώριμα
2 ποτήρια βίνο
χυμός από 1 λεμόνι
1-2 φύλλα δάφνη
σάλε, πέπε (αλατοπίπερο)
ελαιόλαδο
Διαδικασία
Βάζουμε αποβραδίς και μέχρι το πρωί το κουνέλι μέσα σε γαδένα με ξίδι. Στη συνέχεια το τοποθετούμε σε χαρτί απορροφητικό ή πάνινο τουβαέλι να στεγνώσει και μετά το τσιγαρίζουμε μέσα στο τηγάνι με το ελαιόλαδο και τα καθαρισμένα λουβιά από το άλιο. Μετά, σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το υπόλοιπο του λαδιού από το τηγάνι, τον πελτέ που έχουμε διαλύσει σε ένα φλιτζ. τσαγιού χλιαρό νερό, το σάλε και πέπε, τα ψιλοκομμένα κομιντόρια και τη δάφνη. Τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να μείνει με το σούγο του και στο τέλος ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού. Το φαγητό αυτό συνοδεύεται με τηγανητές πατάτες ή πουρέ.
Γλωσσάρι
Αλιο = σκόρδο
Βίνο = κρασί
Γαδένα = μικρή πήλινη λεκάνη
Κομιντόρι = ντομάτα (μια μακρουλή και σφικτόσαρκη, συνηθισμένη στα Επτάνησα, πομοντόρι)
Λουβιά = σκελίδες
Σάλε και Πέπε = αλάτι και πιπέρι
Σούγος = πυκνή, δεμένη σάλτσα
Τουβαέλι = πετσέτα κουζίνας, φαγητού
