Σίσσυ Αλωνιστιώτου

Δίκες της Νυρεμβέργης, 44η ημέρα: Δευτέρα 28 Ιανουαρίου του 1946, ο Γάλλος δικηγόρος και αντιστασιακός Σαρλ Ντιπό ζητεί από το δικαστήριο να καλέσει ως μάρτυρα τον Ισπανό Φρανσίσκο Μπουά, επικαλούμενος τη σημασία της μαρτυρίας του: «Το δικαστήριο θα θυμάται ότι όταν οι Αμερικανοί συνάδελφοί μου παρουσίασαν τις αποδείξεις τους, προέκυψε το ερώτημα του κατά πόσον ο Καλτενμπρούνερ είχε σχέση με το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν.

Δεν είναι πρωτότυπο για μια εταιρεία να διαφημίζει τους κανόνες που ακολουθεί προκειμένου να προστατεύσει το περιβάλλον, είτε αυτές οι ενέργειες αφορούν τη χρήση ή την κατάργηση χάρτινης σακούλας είτε την έκλυση αερίων επιβαρυντικών για το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων.

«Τι μπορεί να κάνει στην Ουγγαρία ένας Εβραίος»; Η ερώτηση απευθύνεται σε μια γυναίκα μεγάλης ηλικίας, ενώ η κάμερα εστιάζει στον αριθμό πάνω στο αριστερό της μπράτσο και στα έντονα γαλάζια μάτια της. Η έκφρασή τους αντανακλά ένα δειλό, περασμένων χρόνων, χαμόγελο και δισταγμό πριν από την απάντηση: «Να μη μιλάει».

Οι άνθρωποι πάντα αναζητούσαν την αλήθεια. Αν είναι μία, δύο, πολλές ή καμία. Βέβαια, πριν την ανακαλύψουν έπρεπε να την ορίσουν, αλλά ο ορισμός της έγινε για τη φιλοσοφία ό,τι η Κεντροαριστερά για την Ελλάδα: η αναζήτηση του ιερού Γκράαλ.

Σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Wall Street Journal, ο συγγραφέας και ειδικός στα ρουμανικά ζητήματα, Τομ Γκάλαχερ, έγραφε πριν από 6 χρόνια: «Τα ρουμανικά ΜΜΕ –κάποτε τα πιο ανοιχτόμυαλα που μπορούσε κάποιος να βρει στην πρώην ΕΣΣΔ– βρίσκονται και πάλι κάτω από τον έλεγχο ανθρώπων που επιδίδονται σε μαζικές επαγγελματικές “εκτοπίσεις” δημοσιογράφων όταν γραφτεί κάτι δυσάρεστο για την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη Ρουμανία».

Απολαυστική περιγραφή της εισόδου και της αναμονής για τον Γκέρινγκ και τον Χίτλερ από τους Opel, Siemens και άλλους «αρχηγούς» γνωστών οικογενειών.

Καθημερινοί άνθρωποι στη Συρία εξηγούν πώς διαλύθηκε η ζωή τους σε μια στιγμή.

Ενα βιβλίο με χρήσιμες πληροφορίες  για την κατανόηση του ζητήματος.

Λ​​όγοι σημαντικοί επί προσωπικού, αν και, γενικώς, συνηθισμένοι και εν πολλοίς αναπόφευκτοι, συντονίστηκαν έτσι ώστε να επιστρέφω συχνά επί μέρες πολλές στην αφετηρία. 

 Στο βιβλίο του, ο Βλαντιμίρ Φεντορόφσκι επιχειρεί να φωτίσει πτυχές της πολιτικής και προσωπικής ζωής του Ρώσου ηγέτη.

 Οταν ο Τόμας Μαν επισημαίνει, το 1939, την ανάγκη της Ενωμένης Ευρώπης.

Η προφητεία του Ισραηλινού ιστορικού Γιουβάλ Νώε Χαράρι.