Χάρης Φαν Φέρσεντααλ

«Πήραμε Χάξλεϊ». Από το 2004, οπότε και έστησε ένα από τα πρώτα ελληνικά blogs, η οπτική του Μανώλη Ανδριωτάκη πάνω στο τοπίο των νέων μέσων σταδιακά σκοτεινιάζει.

Ρηξικέλευθος και επιδραστικός στην πλούσια διαδρομή του, ο Σπύρος Στάβερης μιλάει στην «Κ» για το νέο του βιβλίο.

Η αναπάντεχη συνάντηση με το ρέμα του Ποδονίφτη, οι εμβληματικές πλατείες και ο λόφος με την ατελείωτη θέα.

Αν έχεις την τύχη να πετάξεις στο Αμστερνταμ σε μέρα χωρίς συννεφιά, το βλέμμα σου δύσκολα θα αντισταθεί στο ασυνήθιστα γεωμετρικό, χειροποίητο μωσαϊκό της ολλανδικής επαρχίας. Διαδοχικοί ορθογώνιοι αγροί οριοθετούνται από ένα πυκνό δίκτυο καναλιών και δρόμων. Ο χώρος δεν περισσεύει στην Ολλανδία.

Πριν από δεκατρία χρόνια ο Blake Mycoskie έφτιαξε μια εταιρεία παπουτσιών, με σκοπό να χαρίζει ένα ζευγάρι για κάθε ένα που πουλάει. Χωρίς να το καταλάβει, δημιούργησε μια νέα αγορά και έναν νέο τύπο καταναλωτή: τον «ηθικό». Σήμερα η TOMS διευρύνει τις δράσεις της, και το «Κ» βρέθηκε στο Άμστερνταμ για να παρακολουθήσει τις εξελίξεις από κοντά. 

Ο Αλγερινός Καμέλ Νταούντ καταπιάνεται με το υπαρξιακό κενό.

Ο φωτογράφος Nikola Mihov καταγράφει την τύχη των κομμουνιστικών μνημείων της Βουλγαρίας.

«Η μόνη χρησιμότητα των γκράφιτι είναι να σπάνε τα νεύρα των φιλελεύθερων. Πράγμα το οποίο τα κάνει αρκετά χρήσιμα, τώρα που το σκέφτομαι». 

Οι ορυκτές ύλες του Fairphone  προέρχονται από μη εμπόλεμες ζώνες

Πρότζεκτ του φωτογράφου Babycakes Romero, με ασπρόμαυρες εικόνες από παρέες που προτιμούν το κινητό από τις λέξεις

Εχει αλλάξει όψη και συνήθειες, ενώ στη θέση χωματερής βρίσκεται ο «πράσινος» οικισμός του East Village.

Προσπαθώ να περιορίζω τον αριθμό των πραγμάτων που διαγκωνίζονται για την προσοχή μου. Το Twitter και το Instagram, τα βρίσκω πιο ενδιαφέροντα και κάπως πιο έντιμα: εδώ μπορώ χωρίς τύψεις να κάνω unfollow άτομα που με αφήνουν αδιάφορο ή με κουράζουν. Καλύτερα ακόμα, δεν αποκαλούνται καν «φίλοι».