Άρης Αλεξανδρής

Επέστρεψαν σώοι κι αβλαβείς οι Ελληνες που βγήκαν στ’ ανοιχτά με προορισμό τη Γάζα. Δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να ευχήθηκε το αντίθετο. Το ζητούμενο όμως ήταν να επιστρέψουν σοφότεροι και σοβαρότεροι.

Οι κυβερνήσεις είναι «σάπιες», η Δικαιοσύνη ανύπαρκτη, οι πολιτικοί είναι συνολικά διεφθαρμένοι. Αυτές είναι οι παραδοχές στις οποίες βασίζεται ο ρεμβασμός περί «κόμματος των Τεμπών».

Κάποιοι τον είπαν λεβέντη Τι θα γινόταν αν ένας κοινός θνητός τράκαρε τρία σταθμευμένα αυτοκίνητα και μία γκαραζόπορτα, κι έπειτα σηκωνόταν κι έφευγε για να πάει να κοιμηθεί; Τι θα γινόταν αν αυτό συνέβαινε ξημερώματα, στη Φιλοθέη, έπειτα από ένα κρητικό γλέντι; Αν, την επόμενη μέρα, ο ίδιος άνθρωπος έκανε πρώτα μια επίσκεψη σε κάποια […]

Πόσο πιστεύει ο κωμικός στο αστείο του; Αν πιστεύει αρκετά, πρέπει να αναλαμβάνει και το ρίσκο που αυτό συνεπάγεται. Δεν υπάρχει ελευθερία λόγου χωρίς στοιχειώδη διακινδύνευση: πρέπει και αυτός που μιλάει να μπορεί να μιλήσει, αλλά κι εκείνος που ακούει να διατηρεί το δικαίωμα στην απάντηση. Το διακύβευμα της διαφωνίας και των περαιτέρω συνεπειών της […]

Το ΠΑΣΟΚ έχει πάθει ό,τι παθαίνουν όλα τα κόμματα από τα οποία λείπει είτε η οργανική συνοχή είτε η ηγετική φυσιογνωμία που σχηματοποιεί το χάος.

«Ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος!» έλεγαν οι οπαδοί του μόλις επανεξελέγη, και το έλεγαν για καλό. Η δήλωση ερχόταν εν είδει απάντησης στις ανησυχίες πως ένας ηγέτης σαν τον Τραμπ δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα στις απειλές που δέχεται η Δύση από τις απολυταρχικές δυνάμεις έξω από τα φυσικά και πολιτισμικά […]

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν κατάλαβες ποτέ τι ακριβώς είναι το cancel από το να θεωρείς ότι η απομάκρυνση του Τζίμι Κίμελ από το ABC υπάγεται σ’ αυτή την κατηγορία.

Η εκπομπή του Τζίμι Κίμελ δεν κόπηκε λόγω χαμηλής τηλεθέασης. Δεν κόπηκε επειδή οι ιθύνοντες του σταθμού έκριναν, για τους δικούς τους εμπορικούς λόγους, πως είχε έρθει η ώρα της να τελειώσει και να αντικατασταθεί από κάτι επικερδέστερο.

Η διαρκής επιτυχία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, τόσο ως μέλους της εθνικής ομάδας όσο και ως «ιδιώτη» αθλητή, είναι αναμενόμενο να λειτουργεί στην Ελλάδα ως αντιδραστήρας συλλογικής αυτογνωσίας. Κάθε φορά που ο Αντετοκούνμπο επιδεικνύει και αποδεικνύει τα χαρίσματά του είναι σαν να περνάει τη χώρα του από μια δοκιμασία: Ποιοι θα αισθανθούν […]

Και οι δύο πλευρές έχουν τις ευθύνες τους για τα φακελάκια: και οι γιατροί που τα ζητούν ή τα δέχονται σιωπηλά, και οι πολίτες που τα προσφέρουν ή συναινούν αδιαμαρτύρητα στο να τα δώσουν.

Η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ παρουσιάζει μια ιδιομορφία: αντί να μας απασχολήσει ως έγκλημα, μας απασχολεί κυρίως ως ερμηνευτικό πρόβλημα. Δεν πέθανε άνθρωπος· γεννήθηκε ντιμπέιτ. Λένε οι πολιτικοί του αντίπαλοι, με έναν τόνο χαιρεκακίας όχι πολύ καλά κρυμμένο, πως δεν υπάρχει θέμα προς συζήτηση.

Μοιάζει αντιφατικό, αλλά δεν είναι. Σε μια χώρα όπου το θελκτικό ή μη της πολιτικής εξαρτάται από τις παροχές που αυτή υπόσχεται, δεν είναι περίεργο το ότι ακριβώς αυτές οι παροχές προκαλούν τελικά εκνευρισμό· το κράτος-νονός, που λούζει τους πολίτες-βαφτιστήρια με δώρα, δημιουργεί προσδοκίες επιβράβευσης και εμπνέει ανταγωνισμό: Οταν η προοπτική […]