Η ευρωπαϊκή εβδομάδα που πέρασε, έδειξε πως χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από τις ομάδες μας ώστε να δούμε τις τέσσερις από τις πέντε στους ομίλους των τριών διοργανώσεων. Ηδη ο Αρης είπε «αντίο» με το… καλημέρα. Ο Ολυμπιακός είναι στην αναμονή και προετοιμάζεται ώστε να μη γίνει «σάκος του μποξ» στο Champions League, καθώς τον περιμένουν… θηρία. Οσο για τον Παναθηναϊκό, που πλήρωσε το γνωστό του πρόβλημα στο τελείωμα των φάσεων, η αποστολή του θα είναι δυσκολότερη απέναντι στη Σαχτάρ, από αυτήν που είχε με τη Ρέιντζερς.
ΠΑΟΚ και ΑΕΚ φυσιολογικά δεν θα πρέπει να έχουν μεγάλη αντίσταση ώστε να περάσουν στα πλέι οφ των δύο διοργανώσεων και να διεκδικήσουν θέση στα παιχνίδια των ομίλων. Φυσικά όλα αυτά στη θεωρία. Γιατί άλλος ο σχεδιασμός επί χάρτου και άλλο τι προκύπτει στο χόρτο. Και αυτό φάνηκε στα έξι παιχνίδια της πρώτης φάσης, που οι δυσκολίες ήταν μεγαλύτερες του αναμενομένου. Γι’ αυτό και πρώτο μέλημα όλων θα πρέπει να είναι ο απολογισμός με ψυχρό μάτι και η αντιμετώπιση των αδυναμιών.
Το να… χρυσώνεται το χάπι, με επίκληση στην ατυχία, στην κακιά στιγμή ή στη διαιτησία, δεν οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Με αποτέλεσμα ούτε λύσεις να βρίσκονται στα αγωνιστικά προβλήματα, αλλά και δημιουργούνται φρούδες ελπίδες στους φιλάθλους. Στην αποτυχία η απογοήτευση είναι ακόμη μεγαλύτερη, αλλά το σπουδαιότερο είναι ότι δεν γίνεται ούτε ένα βήμα προς τη βελτίωση του επιπέδου των ομάδων μας. Το οποίο επίπεδο εκ των εμφανίσεων και των αποτελεσμάτων φάνηκε πως υπολείπεται κατά πολύ από τους ανταγωνιστές του. Κι αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά θα μιλάμε πάλι για μια χαμένη, στο σύνολό της, ευρωπαϊκή περίοδο.
