Ο Ματίας Λεσόρ, φανατικός οπαδός της Μαρσέιγ, ήταν έτοιμος να σκάσει και δεν δίστασε να δείξει την ενόχλησή του, ο Ερίκ Καντονά, αν και Γάλλος, εμφανίστηκε με τη φανέλα της Iντερ πριν aπό τη σέντρα του τελικού, η «La Provence», εφημερίδα της Προβηγκίας στη Νότια Γαλλία, το τερμάτισε βγαίνοντας με τίτλο «Για πάντα δεύτεροι» με σαφή αναφορά ότι η Μαρσέιγ το σήκωσε πρώτη 32 χρόνια νωρίτερα. Τίποτα όμως απ’ όλα αυτά δεν μπόρεσε να αλλάξει τη φορά ενός ορμητικού ποταμιού: η Παρί Σεν Ζερμέν έκανε σκόνη και θρύψαλα την Ίντερ και με το σαρωτικό 5-0 πανηγύρισε έξαλλα το πρώτο Champions League στην ιστορία της, σε μια ονειρική βραδιά, απ’ αυτές που όποιος τις ζει, τις θυμάται για πάντα!
Hταν μια νύχτα γεμάτη λάμψη, συγκίνηση και ιστορικά ρεκόρ, αλλά και μια νύκτα που παραδόθηκε στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Δύο νεκροί, περισσότεροι από 200 τραυματίες, εκατοντάδες συλλήψεις, καμένα αμάξια, κατεστραμμένες περιουσίες, μια πόλη στα όρια της υστερίας, ανήμπορη να χαρεί τη χαρά της. Το Παρίσι είχε παραδοθεί στις φλόγες. Εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί της Παρί βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν και κάποιοι εξ αυτών εκμεταλλεύτηκαν τη συγκυρία για μια σκληρή μάχη με την αστυνομία, σε ένα ακόμη σκηνικό ενός ακήρυχτου πολέμου. Ηταν ένας ματωμένος λεκές σε μια βραδιά θριάμβου για το γαλλικό ποδόσφαιρο, που κατ’ όπως φαίνεται δεν τη χάρηκαν όλοι με τον ίδιο τρόπο…
Η Παρί Σεν Ζερμέν είναι η νέα βασίλισσα της Ευρώπης, με ένα στιλ εκκωφαντικό και αδιαπραγμάτευτο. Η κυριαρχία της συνδυάστηκε με πολλά ρεκόρ και έντονες πινελιές γεμάτες συναίσθημα, με την Ιντερ να καταρρέει στο τέλος μιας διαδρομής με πολλές προσδοκίες και όνειρα που έμειναν ανεκπλήρωτα. Ο αθλητισμός γεννά συχνά τέτοιο κοντράστ συναισθημάτων στις λίγες στιγμές που χωρίζουν την κόλαση από τον παράδεισο, σε μια βραδιά που πέρα από τους αριθμούς, τη στατιστική και τα ρεκόρ, μας χάρισε πολλές στιγμές για να έχουμε να θυμόμαστε. Μερικές από αυτές:
*Τραγικός ήρωας του τελικού, ο Λουίς Ενρίκε, έζησε κάθε στιγμή του παιχνιδιού σαν να είχε δίπλα του την κόρη του Σάνα που έχασε το 2019 σε ηλικία 9 ετών, μετά από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο. Ο ίδιος φόρεσε μια μπλούζα αφιερωμένη στο κορίτσι του, με μια φωτογραφία από τότε που ήταν 5 ετών και είχε καρφώσει μια σημαία της Μπαρτσελόνα στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου στο Βερολίνο, για να πανηγυρίσει το 1ο Champions League που κέρδισε ο πατέρας της. Το σκηνικό αυτό το είχε αναφέρει δακρυσμένος λίγες μέρες πριν τον τελικό και οι οπαδοί της Παρί Σεν Ζερμέν το αναπαρέστησαν με ένα μεγάλο κορεό, που έδειχνε τη Σάνα να καρφώνει δίπλα στον πατέρα της τη σημαία της Παρί στο χορτάρι της «Allianz Arena». Ο 55χρονος προπονητής ήταν έντονα φορτισμένος όταν αναφέρθηκε σ’ αυτήν τη στιγμή στο τέλος του αγώνα: «Η Σάνα είναι πάντα μαζί με την οικογένειά της και σίγουρα είναι κάπου εδώ, να τρέχει ανάμεσά μας…».
*Αντίστοιχα δυνατή στιγμή έζησε και ο συνεργάτης του Λουίς Ενρίκε, Ραφέλ Πολ. Στο τέλος του αγώνα, ο τηλεοπτικός φακός συνέλαβε τον 38χρονο προπονητή να ξεσπά σε λυγμούς, ζώντας κι αυτός ένα μεγάλο προσωπικό δράμα: έξι μήνες πιο πριν, έφυγε από τη ζωή η γυναίκα του, Ρακέλ, μετά από μακροχρόνια μάχη που έδωσε με ανίατη ασθένεια. Κι αυτή η χαρμολύπη από την αίσθηση της μεγάλης απώλειας συνδυασμένη με τη μεγάλη χαρά για την κατάκτηση του τροπαίου, τον έκανε να λυγίσει…
*Μεγάλος πρωταγωνιστής του τελικού αναδείχθηκε ο Ντεζιρέ Ντουέ, ένα 19χρονο παιδί που πέτυχε ένα μεγάλο ρεκόρ: είναι ο νεότερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής από τους έξι που έχουν σκοράρει και ταυτόχρονα έχουν δώσει ασίστ σε τελικό Champions League. Ο Ντουέ το έκανε, μάλιστα, σχεδόν εις διπλούν, καθώς πέτυχε δύο και όχι μόνο ένα γκολ, μαζί με την ασίστ στο πρώτο, κρίσιμο, γκολ του τελικού. Ο τελευταίος που είχε συνδυάσει την παρουσία του σε τελικό Champions League με γκολ και ασίστ, ήταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο το 2014 στη Λισαβόνα, με τη Ρεάλ Μαδρίτης εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης.
*Το 5-0 είναι η μεγαλύτερη νίκη που έχει καταγραφεί ποτέ στον τελικό της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης του κόσμου, είτε με τη μορφή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από την περίοδο 1955-56, είτε ως Champions League από τη σεζόν 1992-93. Το προηγούμενο ρεκόρ της μεγαλύτερης σε έκταση νίκης σε τελικό το κατείχε η Μίλαν από το μακρινό 1994, όταν είχε επικρατήσει 4-0 της Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ στο ΟΑΚΑ.
*Ο Λουίς Ενρίκε έχει ένα αξιοζήλευτο ρεκόρ 11 νικών στους ισάριθμους τελικούς που έχει δώσει στην προπονητική καριέρα του. Τους έχει κερδίσει όλους, χωρίς να γνωρίσει την ήττα σε κανέναν! Εκτός από το απόλυτο 11/11, μπήκε στο κλαμπ των 17 προπονητών που έχουν κατακτήσει τουλάχιστον δύο φορές το Κύπελλο Πρωταθλητριών – Champions League και σε ένα ακόμα πιο κλειστό κλαμπ, όσων το έχουν πετύχει αυτό με διαφορετικές ομάδες. Είχαν προηγηθεί οι Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν 2003, 2007 / Ρεάλ Μαδρίτης 2014, 2022, 2024), Έρνστ Χάπελ (Φέγενορντ 1970 / Αμβούργο 1983), Γιουπ Χάινκες (Ρεάλ Μαδρίτης 1998 / Μπάγερν Μονάχου 2013), Ότμαρ Χίτσφελντ (Ντόρτμουντ 1997 / Μπάγερν Μονάχου 2001), Ζοζέ Μουρίνιο (Πόρτο 2004 / Ίντερ 2010) και Πεπ Γκουαρδιόλα (Μπαρτσελόνα 2009, 2011 / Μάντσεστερ Σίτι 2023).
*Με το τρόπαιο αυτό, ο Λουίς Ενρίκε έφτασε τους 16 τίτλους στην προπονητική του καριέρα και έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του έως το τέλος της διαδρομής. Είναι το 2ο τρεμπλ που πετυχαίνει μετά από εκείνο με τη Μπαρτσελόνα 10 χρόνια νωρίτερα, το 2015, και πιο ενισχυμένο, μάλιστα, καθώς με την Παρί κέρδισε εφέτος και το Σούπερ Καπ Γαλλίας, γράφοντας ένα εντυπωσιακό… quadruple! Στην τροπαιοθήκη του έχει 2 x Champions League, 3 x Copa del Rey, 2 x La Liga, 2 x Ligue 1, 2 x Coupe de France, 2 x Trophee des Champions, 1 x Spanish Super Cup, 1 x Club World Cup, 1 x European Super Cup.
*Το Μόναχο έχει δημιουργήσει μια μοναδική παράδοση κάθε φορά που φιλοξενεί έναν τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών – Champions League. Στους πέντε τελικούς που έχουν διεξαχθεί εκεί, πάντα κερδίζει το τρόπαιο η… πρωτάρα και ποτέ η ομάδα που το είχε κατακτήσει κι άλλη φορά στο παρελθόν. Η πρώτη φορά ήταν το 1979 με τη Νότιγχαμ Φόρεστ, η δεύτερη με τη Μαρσέιγ το 1993, η τρίτη με τη Μπορούσια Ντόρτμουντ το 1997, η τέταρτη με την Τσέλσι το 2013 και η τελευταία εφέτος με την Παρί.
*Σε μια διαδρομή σχεδόν 70 χρόνων, ο θρίαμβος της Παρί Σεν Ζερμέν ήταν η μόλις 2η φορά που πήρε το τρόπαιο μια γαλλική ομάδα. Η πρώτη που τα είχε καταφέρει ήταν η Μαρσέιγ του 1993, με αμφιλεγόμενο τρόπο λόγω του βαθύπλουτου ιδιοκτήτη της, Μπερνάρ Ταπί. Η Γαλλία έχει εκπροσωπηθεί συνολικά σε 8 τελικούς Κυπέλλου Πρωταθλητριών – Champions League:
1955-56: Ρεάλ – Ρεμς 4-3
1958-59: Ρεάλ – Ρεμς 2-0
1975-76 Μπάγερν – Σεντ Ετιέν 1-0
1990-91 Ερυθρός Αστέρας – Μαρσέιγ 5-3 πεν.
1992-93 Μαρσέιγ – Μίλαν 1-0
2003-04 Πόρτο – Μονακό 3-0
2019-20 Μπάγερν – Παρί Σεν Ζερμέν 1-0
2024-25 Παρί Σεν Ζερμέν – Ίντερ 5-0
*Μεγάλο ρεκόρ σημειώθηκε και στα λογιστικά βιβλία, καθώς τα έσοδα της Παρί Σεν Ζερμέν από την UEFA (δεν υπολογίζονται απ’ αυτά που κέρδισε από χορηγούς, εισιτήρια και άλλες πηγές) ήταν 163 εκατ. ευρώ! Το προηγούμενο ρεκόρ το κατείχε από πέρυσι η Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είχε εισπράξει από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία μόλις… 139 εκατ. ευρώ!
*Με τον θρίαμβο της Παρί, έκλεισε το ζευγάρι του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ που θα γίνει στις 13 Αυγούστου στο «Φρίουλι» του Ούντινε. Θα είναι ο 50ος τελικός και αντίπαλος της Παρί Σεν Ζερμέν θα είναι η Τότεναμ, η ομάδα που κατέκτησε το εφετινό Europa League, με ή χωρίς τον «δικό μας» Αγγελο Ποστέκογλου στον πάγκο της. Τραγική ειρωνεία; Ίσως ο Σιμόνε Ιντζάγκι να είναι εκεί, όχι όμως ως προπονητής της Ιντερ, αλλά στον πάγκο της Τότεναμ, μιας και πολλοί τον θεωρούν μεγάλο φαβορί για να διαδεχθεί τον Ποστέκογλου εάν η διοίκηση των «σπιρουνιών» αποφασίσει να μην τον κρατήσει.
*Κορυφαίος παίκτης του εφετινού Champions League αναδείχτηκε ο Οσμάν Ντεμπελέ. Είναι ίσως το μεγαλύτερο χαμένο στοίχημα στην ιστορία της Μπαρτσελόνα όπου απέτυχε να δικαιώσει τις μεγάλες προσδοκίες, αλλά αποδείχτηκε παίκτης – κλειδί στην εφετινή εκπληκτική πορεία της Παρί Σεν Ζερμέν, μετρώντας 8 γκολ και 6 ασίστ.
*Σε χρόνο ρεκόρ άδειασε το «Σαν Σίρο» το βράδυ του Σαββάτου. Περισσότεροι από 55 χιλ. οπαδοί της Ιντερ είχαν μαζευτεί εκεί για να παρακολουθήσουν τον τελικό από μια τεράστια οθόνη, τοποθετημένη στον πορτοκαλί εξώστη του γηπέδου. Πολλοί απ’ αυτούς είχαν πάει εκεί από άλλες πόλεις της Ιταλίας με την προσμονή να γιορτάσουν όλοι μαζί τον θρίαμβο της ομάδας τους, αλλά άρχισαν να αποχωρούν μαζικά από το 63’, όταν ο Ντεζιρέ Ντουέ πέτυχε το 3ο γκολ της Παρί. Ήταν ένα καταστροφικό φινάλε για την Ιντερ, σε μια χρονιά που έφτασε κόντρα σε κάθε πρόβλεψη στον τελικό του Champions League, έχασε μέσα από τα χέρια της το πρωτάθλημα με ένα γκολ – πέναλτι στο 92’ της προτελευταίας αγωνιστικής και έμεινε εκτός τελικού Κυπέλλου Ιταλίας από την «αιώνια αντίπαλο» Μίλαν.
