Η καριέρα του μοιάζει με ένα ατελείωτο ταξίδι. Από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Ο Λουτζ Πφάνενστιλ υπήρξε ένας περιπλανώμενος του ποδοσφαίρου. Ενας τερματοφύλακας που επέλεξε να γνωρίσει όλον τον κόσμο κάτω από μια εστία. Σε όλη του την καριέρα άλλαξε 27 ομάδες, μπήκε φυλακή για 101 μέρες, ενώ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα στην Αγγλία τραυματίστηκε τόσο σοβαρά που η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά τρεις φορές και όμως κατάφερε να επανέλθει. Η ποδοσφαιρική του ζωή έγινε ακόμα και βιβλίο, «The Unstoppable Keeper», το οποίο μέσα σε 256 σελίδες περιλαμβάνει μια περιπέτεια που ναι μεν δεν είχε τίτλους και λαμπερές ομάδες, αλλά αποκόμισε εμπειρίες που δύσκολα θα έχει άλλος παίκτης στον κόσμο.
Ο Λουτζ Πφάνενστιλ γεννήθηκε στις 12 Μαΐου του 1973 στο Ζβίσελ της (τότε) Δυτικής Γερμανίας. Εκανε τα πρώτα του βήματα στην ερασιτεχνική ομάδα FC Kötzting και αμέσως ξεχώρισε για τις ικανότητές του. Τόσο που τον εντόπισαν τα «λαγωνικά» της Μπάγερν και του ζήτησαν να μετακομίσει στο Μόναχο. Ο ίδιος όμως όχι μόνο δεν θαμπώθηκε από την πρόταση του συλλόγου της Βαυαρίας, αλλά προτίμησε να φύγει εκτός συνόρων καθώς ήθελε να πάει σε ομάδα που θα ήταν βασικός. Μάλιστα όσο και αν φαίνεται περίεργο «ήρωάς» του δεν ήταν κάποιος συμπατριώτης του γκολκίπερ, αλλά ο Σέρβος Ράτκο Σβίλαρ, ο οποίος πέρασε όλη του την καριέρα του αγωνιζόμενος στο Βέλγιο και την Αντβέρπ.
Πρώτος του σταθμός ήταν η Μαλαισία και η Πενάνγκ. Εκεί έμεινε για περίπου επτά μήνες πριν πάρει ξανά το αεροπλάνο για την Ευρώπη με τελικό προορισμό την Αγγλία και την Γουίμπλεντον, όπου όμως δεν κατάφερε να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα. Συνεχίζοντας την περιήγησή του στο Νησί, πήγε το 1995 στη Νότιγχαμ Φόρεστ, όπου επίσης δεν είχε επίσημη συμμετοχή σε κάποια διοργάνωση. Ούτε όμως αυτό τον πτόησε και έτσι χωρίς να το σκεφτεί την επόμενη αγωνιστική σεζόν αποφάσισε να την περάσει στην Νότια Αφρική ως δανεικός στους Ορλάντο Πάιρατς. Μένει για μόλις δύο μήνες χωρίς να καταφέρει να παίξει. Παρ’ όλα αυτά όμως, για κάποιο ανεξήγητο λόγο στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που μένει εκεί έχει καταφέρει να κερδίσει τη συμπάθεια των οπαδών, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ο ίδιος έλεγε ότι μπορούσε να κυκλοφορεί σε κακόφημες περιοχές χωρίς κάποια συμμορία να του επιτεθεί για να τον ληστέψει.
Η επόμενη επιλογή του ήταν η Σιγκαπούρη και οι Σεμπαουάνγκ Ρέιντζερς, όπου επιτέλους βρίσκει την Ιθάκη του, καθώς κατάφερε να πάρει 22 συμμετοχές ως πρώτος γκολκίπερ. Ομως ακόμα και αυτό δεν του αρκούσε, καθώς στόχος του ήταν κάποια στιγμή να επιστρέψει στην Αγγλία και να δοκιμάσει ξανά εκεί την τύχη του. Ετσι γυρνά στην Ευρώπη βρίσκοντας στέγη στη Φινλανδία και την Τάμπερε, ενώ ύστερα από λίγους μήνες πηγαίνει στη μεγάλη αντίπαλο Χάκα με την οποία κατακτά το πρωτάθλημα το 1998.
Κλείνοντας τον κύκλο του στη Φινλανδία, ο Λουτζ Πφάνενστιλ πάτησε ξανά στα πάτρια εδάφη για να αγωνιστεί στη Βάκερ Μπουργκχάουζεν. Ομως η σύντροφός του που ήταν από την Ινδονησία έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης με αποτέλεσμα να τα μαζέψει και να φύγει άρον άρον και να επιστρέψει στη Σιγκαπούρη, έχοντας παίξει μόλις 14 αγώνες στη Γερμανία. Νέα του ομάδα η Γκέιλανγκ Γιουνάιτεντ, όπου διανύει την καλύτερη περίοδο της ζωής του. Παίζει σε 46 ματς και αποφασίζει να παντρευτεί την κοπέλα του, να πάρει ινδονησιακό διαβατήριο και να παίξει για την εθνική ομάδα της Ινδονησίας.
Και ενώ όλα έδειχναν ιδανικά ήρθε ένα ακόμα συμβάν να βάλει φρένο στην καριέρα του. Το 1999 ο Πφάνενστιλ συνελήφθη ως ύποπτος για στημένους αγώνες για στοιχηματικό σκοπό. Μεταξύ των μαρτύρων κατηγορίας και ένα γραφείο στοιχημάτων που σύμφωνα με τις καταθέσεις συνεργαζόταν με τον Γερμανό τερματοφύλακα. Από τα τρία παιχνίδια που φέρεται να είχε χειραγωγήσει, η ομάδα του κέρδισε δύο, ενώ το άλλο είχε τελειώσει ισόπαλο. Κρίνεται ένοχος και οδηγείται στη φυλακή για πέντε μήνες.
Μένει πίσω από τα σίδερα για 101 μέρες, καθώς αποφυλακίστηκε νωρίτερα λόγω καλής διαγωγής, καθώς και παρέμβασης της γερμανικής πρεσβείας, όμως αποκλείεται ισόβια από την Ποδοσφαιρική Ενωση της Ασίας (AFC). Παράλληλα η FIFA του επιβάλλει εξάμηνο αποκλεισμό, με αναστολή για να μπορέσει να αγωνιστεί έπειτα από την αποφυλάκισή του.
Ετσι επιστρέφει ξανά στην Αγγλία για να προπονείται με την Μπράντφορντ Παρκ Αβενιου, προκειμένου να βρει τον εαυτό του και τη φόρμα του, καθώς στη φυλακή είχε χάσει περισσότερα από 16 κιλά. Δεν έχει χρόνο συμμετοχής, αλλά τουλάχιστον μπορεί και γυμνάζεται, κάτι που τον βοηθά να βρει ξανά ομάδα. Αυτή είναι η Ντουνεντίν Τέκνικαλ στη Νέα Ζηλανδία. Με το που κάνει το ντεμπούτο του στην OFC Oceanian, ανέβασε αυτόματα τον αριθμό των Ομοσπονδιών που έχει αγωνιστεί σε τέσσερις. Εμεινε στη Νέα Ζηλανδία συνολικά πέντε χρόνια. Δεδομένου ότι το πρωτάθλημα διεξάγεται μόνο από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο, στα ενδιάμεσα αναζητούσε και άλλες ομάδες σε άλλες ηπείρους προκειμένου να αγωνίζεται και να μη μένει ανενεργός. Ετσι μεταξύ άλλων επέστρεψε στην Αγγλία και την Μπράντφορντ Παρκ Αβενιου, όπου κυριολεκτικά είδε τον χάρο με τα μάτια του.
Ηταν στην Boxing Day του 2002. Η Παρκ Αβενιου υποδεχόταν τη Χάροουγκεϊτ και ο Γερμανός ήταν στη βασική ενδεκάδα. Ο Κλέιτον Ντόναλντσον, ο εμβληματικός επιθετικός των Μπρέντφορντ και Μπέρμιγχαμ, αγωνιζόταν τότε με τη μορφή δανεισμού στην «Τάουν». Σε μια ανυποψίαστη φάση στο 30ό λεπτό ο έμπειρος φορ θα βγει τετ α τετ με τον Λουτζ Πφάνενστιλ και ο Γερμανός τερματοφύλακας θα πέσει με αρκετή φορά πάνω στον Τζαμαϊκανό επιθετικό, χτυπώντας τόσο άσχημα που μένει αναίσθητος στον αγωνιστικό χώρο. Αφού ανέκτησε τις αισθήσεις του, προσπάθησε να σηκωθεί και ξαναέπεσε λιπόθυμος ξανά.
Ο φυσιοθεραπευτής, Ρέι Κίλικ, ήταν αυτός που έσωσε τον Πφάνενστιλ. Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο, η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει τρεις φορές, με τον Κίλικ να του δίνει το «φιλί της ζωής» για να κρατηθεί στην ζωή. Ο αγώνας διεκόπη και συνεχίστηκε λίγες ημέρες αργότερα, με τον ίδιο και πάλι βασικό, με το όλο σκηνικό να λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια της επτά μηνών εγκύου γυναίκας του.
Η ποδοσφαιρική του αναζήτηση συνεχίστηκε στην Μπάρουμ ΣΚ στη Νορβηγία και μετά στον Καναδά όπου και έπαιξε 28 παιχνίδια για τους Κάλγκαρι Μάστανγκς. Με το επαγγελματικό του ντεμπούτο σε σύλλογο της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής (CONCACAF), αύξησε τον αριθμό των Ομοσπονδιών σε πέντε. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Νέα Ζηλανδία για να παίξει για την Οτάγκο Γιουνάιτεντ. Το 2006, τον βρίσκει στην Αλβανία και στη Βλάζνια Σκόδρα, όπου προπονητής ήταν ο συμπατριώτης του Ούλριχ Σούλτσε, πρώην τερματοφύλακας της εθνικής ομάδα της Γερμανίας. Οταν εκείνος απολύθηκε και ο Πφάνενστιλ αποχώρησε από την ομάδα.
Το 2007, πήγε ξανά στη Νορβηγία και στην Μπάρουμ, ενώ ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμα από τη Χέρμαν Αϊσινγκερ στη Βραζιλία. Με τη συμμετοχή του στον σύλλογο της CONMEBOL της Νότιας Αμερικής, έγινε ο πρώτος παίκτης που αγωνίστηκε τουλάχιστον για ένα επαγγελματικό παιχνίδι και στις έξι ομοσπονδίες της FIFA, αναγνώριση που έλαβε και από την Παγκόσμια Ομοσπονδία.
Βέβαια η καριέρα του όλο αυτό το διάστημα δεν περιορίστηκε σε αυτή του τερματοφύλακα, καθώς στα ενδιάμεσα έβρισκε τον χρόνο να κάνει και τον… τεχνικό. Υπήρξε παίκτης και βοηθός προπονητής στη Φλάκεροϊ της Νορβηγίας, έκανε ένα σύντομο διάλειμμα στην εθνική ομάδα της Κούβας, ως προπονητής τερματοφυλάκων, ενώ συνδύασε την επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους ως παίκτης-προπονητής της επίσης νορβηγικής Μάνγκλερουντ. Στο κλείσιμο της καριέρας του έκανε κάτι το μοναδικό. Μετακόμισε στη Ναμίμπια και τη Ράμπλερς το 2009 και μέχρι το 2011 που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ήταν ταυτόχρονα βασικός τερματοφύλακας, προπονητής και τεχνικός διευθυντής της ομάδας, ενώ πέρασε για ένα σύντομο διάστημα και από τον πάγκο της εθνικής ομάδας της αφρικανικής χώρας.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο ίδιος ήθελε παραπάνω. Ετσι αποφασίζει να κατακτήσει τη μοναδική ήπειρο που δεν έχει οργανωθεί ποτέ ποδοσφαιρικά και δεν βρίσκεται υπό την αιγίδα της FIFA. Την Ανταρκτική. Συγκέντρωσε Αυστραλούς celebrities και ερευνητές της Ανταρκτικής και διοργάνωσαν ένα παιχνίδι για λογαριασμό της καμπάνιας της Puma για την παγκόσμια ειρήνη. Στα περίεργα επίσης της διαδρομής του, μια περιπέτεια στην Αρμενία, όταν κλήθηκε από έναν εκατομμυριούχο της χώρας να αναλάβει την Μπεντονίτ Ιριβάν. Σε τρεις μήνες, ο Πφάνενστιλ υπέγραψε συμβόλαιο με 18 παίκτες από όλο τον κόσμο έως ότου ο συγκεκριμένος επενδυτής σταμάτησε τελικά να χρηματοδοτεί τον σύλλογο.
Τέλος έχει εργαστεί ως σχολιαστής σε δεκάδες κανάλια, ενώ πλέον η διαδρομή του τον βρίσκει στο ΜLS καθώς έχει τη θέση του αθλητικού διευθυντή της Σεντ Λούις Σίτι. «Οταν ξεκίνησα… δεν υπήρχε τίποτα εδώ. Ούτε μπάλα, ούτε επιτελείο, ούτε γήπεδο. Είχα ένα φορητό υπολογιστή και πολλές ιδέες. Η οικοδόμηση ενός νέου συλλόγου ήταν πολύ ελκυστική και, για μένα, το πιο συναρπαστικό έργο στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο», λέει ο ίδιος και μάλλον αναζητεί την επόμενη περιπέτειά του.
