Αφού πέρασε ένα μήνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 17 ετών του 2024 με την Αγγλία, η Λίντια Μπέντφορντ γύρισε στο σπίτι της στις αρχές Νοεμβρίου, έτοιμη να επιστρέψει στη ρουτίνα. Δεν έψαχνε για νέα δουλειά. Δεν σκεφτόταν να εγκαταλείψει την Μπρέντφορντ και την Premier League, όπου ήταν στο τιμόνι της Κ18. Αν μη τι άλλο, ανυπομονούσε να επικεντρωθεί στην επόμενη σεζόν. Τότε, έλαβε ένα μήνυμα από τον ατζέντη της: «Μόλις προέκυψε αυτή η τρελή ευκαιρία», έγραφε. «Τι θα έλεγες να μιλήσεις με τους ανθρώπους που τρέχουν αυτό το πρόγραμμα;».
Μετά από λίγες μόνο μέρες, βρισκόταν σε ένα αεροπλάνο με προορισμό τον Καναδά. Η 37χρονη Αγγλίδα που με τις επιλογές της έχει κάνει παράδοση το να αποτελεί μέρος της ιστορίας και το τελευταίο της εγχείρημα, να ηγηθεί μιας νέας ομάδας σε ένα νεοσύστατο πρωτάθλημα, δεν αποτελεί εξαίρεση. Η Calgary Wild FC, είναι ο νέος εργοδότης της Μπέντφορντ και μία από τις έξι ιδρυτικές ομάδες της Northern Super League, της πρώτης επαγγελματικής διοργάνωσης ποδοσφαίρου γυναικών στον Καναδά, που πρόκειται να ξεκινήσει τον Απρίλιο. Η ηγεσία του συλλόγου αποτελείται εξ ολοκλήρου από γυναίκες, κάτι που από μόνο του αρκούσε ώστε να εντυπωσιάσει την Μπέντφορντ από την πρώτη στιγμή.
Η ίδια βέβαια γνώριζε ελάχιστα για το NSL ενώ και την περίοδο που έγινε η πρόταση για να περάσει τον Ατλαντικό ήθελε να είναι κοντά στην οικογένειά της, οπότε αρχικά δίστασε να κάνει το μεγάλο βήμα. «Η μητέρα μου αρρώστησε πρόσφατα με καρκίνο, οπότε αρχικά τηλεφώνησα στους γονείς μου και είπα: «Αυτό είναι λίγο τρελό, θα έπρεπε να σκέφτομαι να είμαι εδώ. Τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνω;”» λέει η Μπέντφορντ, η οποία τελικά πήρε το πράσινο φως από τους δικούς της ανθρώπους και προχώρησε στην υπογραφή ενός προσύμφωνου με τον σύλλογο του Καναδά.
Η Μπέντφορντ είχε μια τηλεφωνική επικοινωνία με την ιδρύτρια του πρωταθλήματος και πρώην διεθνή παίκτρια του Καναδά, Ντιάνα Μάθεσον, πριν κάνει το τελικό βήμα. Δύο ημέρες αργότερα, συμφώνησε να μπει στο αεροπλάνο. Στη συνέχεια, «μόλις είπα το ναι, ήμουν σε τηλεφωνήματα με παίκτριες μέσα σε 48 ώρες», λέει.
Η Μπέντφορντ είναι συνηθισμένη να κάνει μεγάλα άλματα στην καριέρα της. Το 2023 έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη γυναίκα προπονήτρια σε σύλλογο της Premier League, όταν διορίστηκε να ηγηθεί της ομάδας Κ18 της Μπρέντφορντ. Στην πρώτη της σεζόν, οι «μέλισσες» τερμάτισαν στην κορυφή της Merit League 2, μετά από ένα εντυπωσιακό σερί επτά νικών σε οκτώ παιχνίδια. «Για μένα, ήταν απλά ποδόσφαιρο και μια δουλειά», λέει. «Η είδηση έπαιξε σε όλα τα ΜΜΕ στην Αγγλία και είπα «είναι υπέροχο», αλλά εγώ απλά πηγαίνω στο γήπεδο και κάνω τη δουλειά μου. Δεν με νοιάζει τι θα γράψουν τα sites και οι εφημερίδες”.
Αυτή ήταν η πρώτη της δουλειά σε ανδρική ομάδα (έστω Κ18), αφού ξεκίνησε την προπονητική της καριέρα με τις μικρές εθνικές ομάδες γυναικών της Αγγλίας. Παρά το γεγονός ότι ήταν μόλις 20 ετών και μία από τις νεότερες που ανέλαβαν ρόλο στις “Lionesses”, η Μπέντφορντ τελειοποίησε τις ικανότητές της στην ανάπτυξη ταλέντων, ενώ ολοκλήρωσε τις άδειες προπονητή της UEFA.
Αυτό της ανοιξε το δρόμο ώστε να μπορέσει να αναλάβει το τιμόνι της Λέστερ ως πρώτη προπονήτρια στη Woman Super League. Όταν πήρε τα ηνία τον Δεκέμβριο του 2021, η ομάδα βρισκόταν χωρίς πόντο στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα πριν η Μπέντφορντ την οδηγήσει στην σωτηρία. Το επόμενο εγχείρημά της ήταν ως βοηθός προπονητή στην Άρσεναλ, έναν σύλλογο που συνηθίζει να βρίσκεται στο πάνω άκρο του βαθμολογικού πίνακα με σημαντικά μεγαλύτερη υλικοτεχνική υποστήριξη.
Ο ρόλος της Μπέντφορντ με τις Calgary Wild είναι πολύ πιο ευρύς από οποιονδήποτε από τους προηγούμενους σταθμούς της: χτίζει μια ομάδα από το μηδέν μαζί με την διευθύντρια του συλλόγου Αλιξ Μπρας. Με περιορισμένους πόρους σκάουτινγκ, το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους αφιερώνεται στην παρακολούθηση υλικού και στις συζητήσεις με ατζέντηδες. «Είναι ένα δύσκολο έργο και το τηλέφωνό μου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει. Αλλά πολλές από τις παίκτριες με τις οποίς έχουμε μιλήσει έχουν συμφωνήσει, οπότε δεν πανικοβάλλομαι», λέει.
Σε αντίθεση με τη WSL, το NSL επιβάλλει ανώτατο όριο μισθών 1,5 εκατ. δολαρίων Καναδά (1,07 εκατ. λίρες Αγγλίας), με τον μέσο μισθό των παικτών να είναι περίπου 65.000-75.000 δολάρια ετησίως.
«Το γεγονός ότι όλοι έχουν τον ίδιο προϋπολογισμό σημαίνει ότι μεγάλο μέρος της επιτυχίας έχει να κάνει και με την ικανότητα του προπονητή”, λέει η ίδια. «Η κουλτούρα, οι αποφάσεις σε θέματα τακτικής, το πόσο καλά έχει ετοιμάσει τις παίκτριες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία. Αντίθετα στο WSL, αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι, αν μετακομίσεις σε έναν από τους συλλόγους που έχει χαμηλό μπάτζετ, τότε πάντα θα παλεύεις για κάτι, και η πιθανότητα να πάρεις μια δουλειά σε σύλλογο με κορυφαίο μπάτζετ έρχεται πραγματικά μόνο από την εμπειρία».
Ουσιαστικά, η Μπέντφορντ παραδέχεται ότι οι προηγούμενες εμπειρίες της στο WSL της έχουν δώσει πλέον τη δυνατότητα να μπορεί να έχει καλές σχέσεις με τις παίκτριες, βάζοντας όμως τις δικές της κόκκινες διαχωριστικές γραμμές. «Ένα από τα πράγματα που με ξετρέλαναν κατά τη θητεία μου στην Άρσεναλ ήταν η ικανότητα των παικτριών να επηρεάζουν την υπόλοιπη ομάδα», λέει η Μπέντφορντ. «Υπήρχαν φορές που έμπαινα στα αποδυτήρια πριν από τον προπονητή Γιόνας Άιντεβαλ και η αρχηγός Κιμ Λιτλ είχε ήδη κάνει την ομιλία της ομάδας».
Τα αποδυτήρια των “Gunners” είναι οργανωμένα με βάση τη σειρά που οι παίκτριες πήγαν στον σύλλογο, σε αντίθεση με το να κάθονται με βάση τον αριθμό της φανέλας ή την ηλικία τους. Αυτή είναι μια αρχή που η Μπέντφορντ μεταφέρει και στον Καναδά.
«Ποια είναι η παίκτρια που δεσμεύτηκε πρώτη να γίνει μέλος της Calgary Wild; Η αθλήτρια που υπέγραψε τελευταία μπορεί να είναι μια από τις καλύτερες, αλλά και πάλι έχει έρθει τελευταία στην ομάδα. Ολες οι κοπέλες θα έχουν μια κληρονομιά που έχει ήδη ξεκινήσει πριν καν κλωτσήσουν μια μπάλα», λέει η Μπέντφορντ.
Από τους έξι προπονητές ή προπονήτριες του πρωταθλήματος, οι μισοί μετακομίζουν στον Καναδά αφήνοντας θέσεις στην Ευρώπη. Αυτό όχι μόνο αντικατοπτρίζει το επίπεδο φιλοδοξίας του NSL, αλλά έχει επίσης προσφέρει νέες θέσεις εργασίας στο ποδόσφαιρο γυναικών σε υψηλό επίπεδο. «Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι αρκετά γενναίοι για να πάρουν το ρίσκο και να μετακινηθούν σε όλο τον κόσμο. Εγώ έχω κίνητρο και θάρρος να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα και να βγαίνω έξω από τη ζώνη άνεσής μου», λέει η Μπέντφορντ. «Όταν μετά από δέκα χρόνια θα κοιτάξουμε πίσω σε αυτή την περίοδο και το πρωτάθλημα θα έχει αναπτυχθεί, εγώ θα είμαι ένα κομμάτι της ιστορίας του. Για τη νέα γενιά, είναι τόσο σημαντικό να έχεις πρότυπα που σου μοιάζουν και που μπορείς να παρακολουθείς και να απολαμβάνεις. Όσο περισσότερο μπορούμε να φιλοδοξούμε, τόσο περισσότερη κληρονομιά χτίζει αυτό το πρωτάθλημα».
