Η απόσταση από το να φέρνεις σε ηλικία 18 χρονών τον καφέ που ηρεμούσε πριν τις σκληρές δοκιμές τον Φερνάντο Αλόνσο μέχρι τον Παγκόσμιο τίτλο στις πίστες της F1, δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε «ένα τσιγάρο δρόμος». Ο Λάντο Νόρις κάλυψε αυτήν την τεράστια διαδρομή μέσα σε μόλις 7 χρόνια, όσα χρειάστηκαν για να μεταμορφωθεί από έναν δοκιμαστή οδηγό της McLaren στο πλευρό του Αλόνσο και του Σάινθ, στον πιλότο που έσπρωξε στην άκρη το φαινόμενο Μαξ Φερστάπεν, για να γίνει αυτός το Νο1 στο πιο απαιτητικό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν πολλοί όταν ο Νόρις επιλέχθηκε να ενταχθεί στο πρόγραμμα junior driver της McLaren το 2018, είναι ότι αυτό το παράσημο στο πέτο δεν μπήκε με βάση την αξία του, αλλά χάρις στα λεφτά και το κύρος του εκατομμυριούχου μπαμπά του.
Ο Ανταμ Νόρις έγινε διάσημος για τη δημιουργία της Horatio Investments Ltd, μιας εταιρείας διαχείρισης συντάξεων, την οποία πούλησε έναντι 220 εκατομμυρίων λιρών σε ηλικία μόλις 36 ετών. Είναι ένα ποσό που τον διατηρεί ακόμα ανάμεσα στους πιο πλούσιους κατοίκους του Ηνωμένου Βασιλείου, με την υψηλότερη θέση του να είναι το 2023 στο Νο 501 σε ολόκληρη τη Μεγ. Βρετανία.
Πολλοί θεώρησαν ότι οι πλάτες και οι γνωριμίες του πάμπλουτου μπαμπά άνοιξαν χώρο στον 18χρονο Λάντο σε ένα χώρο που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσε να τον πλησιάσει, αλλά στην πραγματικότητα όλα αυτά τα πικρόχολα σχόλια αποδείχθηκαν ζήλεια και κακίες. Ο Λάντο Νόρις είχε φροντίσει από μικρό παιδί να αφήσει ένα βαθύ αποτύπωμα στον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού κι ας μην έγινε οδηγός μοτοσικλέτας σαν το μεγάλο είδωλο των παιδικών του χρόνων, τον Βαλεντίνο Ρόσι.Είχε συστηθεί στο ευρύ κοινό σε ηλικία μόλις 14 χρονών όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης στο καρτ το 2013 και τον Παγκόσμιο τίτλο ένα χρόνο αργότερα, το 2014. Στα μονοθέσια μπήκε αμέσως μετά, αρχίζοντας να γεύεται και εκεί γρήγορες επιτυχίες, όπως η κατάκτηση του βρετανικού πρωταθλήματος F4 το 2016 και του ευρωπαϊκού F3 της FIA το 2017. Πάρα πολλές επιτυχίες για να πιστέψει κανείς ότι έκανε το επόμενο βήμα με εφαλτήριο τις πλάτες του πλούσιου μπαμπά.
Τα πολλά χρήματα μπορούν να «κλέψουν» κάποια σκαλοπάτια στο δρόμο για την κορυφή, αλλά δεν μπορούν να εγγυηθούν τόσες σημαντικές επιτυχίες σαν κι αυτές που γεύτηκε ο Λάντο Νόρις από πολύ μικρή ηλικία στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Θα μπορούσε να έχει κάνει ακόμα ένα βήμα παραπάνω πριν πάρει θέση στην οικογένεια της MacLaren, αλλά έχασε τον τίτλο από τον Τζακ Ράσελ στο ακόμα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της F2, σε μια από τις καλύτερες χρονιές της τελευταίας δεκαετίας.
Τα πολλά χρήματα του μπαμπά μπορούν να εξασφαλίσουν ένα καλό μονοθέσιο και να καλύψουν το ποσό των τουλάχιστον 3 εκατ. ευρώ που στοιχίζει κάθε χρόνο η συμμετοχή στο πρωτάθλημα της F2, αλλά στην ουσία δεν εξασφαλίζουν παρά μόνο μια θέση στους αγώνες – η νίκη είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αρκετές πλούσιες οικογένειες έφτασαν στα όρια της χρεοκοπίας για να υποστηρίξουν παιδιά που δεν είχαν το ταλέντο να φτάσουν πολύ ψηλά, κάποιες άλλες άντεξαν το ανελέητο οικονομικό σφυροκόπημα χωρίς τις νίκες που εξασφαλίζουν στην πορεία τους πλούσιους χορηγούς. Κλασικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας είναι ο Ολι Μπέαρμαν, ο πατέρας του οποίου είναι ιδιοκτήτης μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας, με περιουσία που αποτιμάται στα 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι η ασταθής φύση του αθλητισμού και δεν αλλάζει.
Το 2018, ο Λάντο Νόρις είχε μια θέση στην επίσημη παρουσίαση της McLaren στην πίστα της Ναβάρα, στο ρόλο του εφεδρικού οδηγού για ένα μονοθέσιο που οδηγούσαν οι Φερνάντο Αλόνσο και Στόφελ Φαντόρν. Παρά τις επιτυχίες του στο καρτ και τις χαμηλότερες κατηγορίες, ήταν ένα αρκετά ντροπαλό παιδί που με χρειάστηκε αρκετή πίεση για να αποφασίσει να στηθεί και να πάρει θέση στην «οικογενειακή» φωτογραφία της MacLaren για εκείνη τη χρονιά.
Στα Γκραν Πρι της σεζόν, ο Νόρις ήταν πάντα κοντά στον Φερνάντο Αλόνσο και μάθαινε ό,τι περισσότερο μπορούσε από έναν πιλότο που είχε ρόλο πρωταγωνιστή στις μεγάλες πίστες. Ταυτόχρονα, δεν έχανε καμία συνάντηση των μηχανικών, προσπαθώντας να μάθει όσα περισσότερα μπορούσε για τα αγωνιστικά μονοθέσια για να μπορεί να τα χειριστεί καλύτερα. Ρουφούσε όλα όσα άκουγε, σε σημείο να εντυπωσιάσει τον Ζακ Μπράουν, CEO της ομάδας εκείνη την εποχή, ο οποίος στάθηκε δίπλα του αναλαμβάνοντας άτυπα τον ρόλο του προσωπικού του μάνατζερ.
Μια πολύ γνώριμη εικόνα σε όλους ήταν ο Λάντο Νόρις να περιμένει τον Φερνάντο Αλόνσο πριν από κάθε σκληρή προπόνηση για να του προσφέρει έναν αγχολυτικό καφέ που τον βοηθούσε να μπει πιο χαλαρός στο μονοθέσιο και να «παίξει» με τα όριά του. Ηταν ένα ντροπαλό παιδί, σχεδόν ταπεινό, στοιχεία του χαρακτήρα του που έχουν μείνει αναλλοίωτα τώρα, τη στιγμή της μεγάλης επιτυχίας. Δεν είναι ποτέ υπερβολικός στις κινήσεις του όταν είναι σε δημόσια θέα, αλλά παραμένει πολύ προσιτός και με παιχνιδιάρικη διάθεση όταν περιστοιχίζεται από γνωστούς του ανθρώπους, σε ένα οικείο περιβάλλον. Ηταν και παραμένει ένας από το είδος των ανθρώπων που συνηθίζουν να χαμογελούν σε κάθε περίσταση, ακόμα κι αν οι καταστάσεις δεν είναι ευνοϊκές.
Εκείνη η σεζόν ήταν η τελευταία για τον Αλόνσο με τη McLaren, πριν κάνει ένα διετές διάλειμμα από την F1 για να κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής (WEC), τον δεύτερο αγώνα 24 ωρών του Le Mans και να αγωνιστεί στο Ράλι Ντακάρ. Το κενό του κάλυψε με μεταγραφή από τη Renault ο Κάρλος Σάινθ και τη θέση του 2ου οδηγού την πήρε με… άνοδο ο Νόρις, στην πρώτη του χρονιά ως πιλότος της F1. Σάινθ και Νόρις ταίριαξαν μεταξύ τους τέλεια και δημιούργησαν μια δυνατή φιλία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ήταν συνηθισμένο θέαμα να τους βλέπουν κάθε Πέμπτη μαζί στον προσομοιωτή στο τροχόσπιτο δίνοντας ατελείωτους αγώνες, στους οποίους ο Ισπανός συνήθως έπαιρνε τη νίκη, μέσα σε ένα κλίμα άκρως χαλαρωτικό και για τους δύο. «Είμαι απαίσιος στο eSims. Ο Μαξ είναι πολύ καλύτερος, θα τον κέρδιζα μόνο αν έπαιζα Call of Duty», αστειεύτηκε ο Νόρις σε μια συνέντευξη αφιερωμένη στους αγώνες προσομοιωτή, που αρέσουν ιδιαίτερα στον Μαξ Φερστάπεν, τον πιλότο που κυριαρχούσε μέχρι εφέτος στην F1.
Ηταν η αρχή της ανόδου της McLaren, η οποία την οδήγησε σε ένα διπλό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών το 2024 και το 2025. Ο Κάρλος Σάινθ ήταν ξεκάθαρα μπροστά του τα πρώτα δύο χρόνια, αλλά έγινε γρήγορα σαφές ότι ο Βρετανός είχε κάτι το ξεχωριστό και σύντομα θα έκανε το μεγάλο βήμα για την επόμενη πίστα ανταγωνισμού. Ο Μαδριλένος πέτυχε μια θέση στο βάθρο στη Βραζιλία, την πρώτη της καριέρας του, ενώ ο Λάντο έπρεπε να περιμένει μέχρι το 2020, τη χρονιά της πανδημίας, όπου στο άδειο Red Bull Ring πήρε το πρώτο του τρόπαιο. Εκείνη η σεζόν το σκορ ήταν 105-97 για τον Ισπανό και ο Νόρις συνέχιζε να δυσκολεύεται στο τέλος των αγώνων, αλλά η πρόοδός του ήταν εμφανής και έδινε μεγάλες υποσχέσεις.
Ο ίδιος δεν αντιλαμβανόταν την κατάσταση όπως όλοι οι άλλοι: «Δυσκολεύτηκα πολύ το 2019 και το 2020. Δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Το κράτησα όλο μέσα μου και αυτό πραγματικά κατέστρεψε την αυτοπεποίθησή μου, η οποία είχε φτάσει στον πάτο. Αμφισβήτησα τον εαυτό μου και αναρωτιόμουν συνεχώς: “Είμαι αρκετά καλός για να βρίσκομαι στη Formula 1;”».
Το ότι αρνήθηκε το 2020 τη γενναιόδωρη προσφορά της Ferrari, ξάφνιασε τους πάντες γιατί ήταν μια ευκαιρία που κανείς πιλότος της F1, ούτε καν ο Φερστάπεν στις δόξες του, δεν θα προσπερνούσε αβασάνιστα εάν έπεφτε στα πόδια του. Ο Νόρις παρέμεινε στη MacLaren και έζησε την επόμενη χρονιά την πρώτη του νίκη στο Μαϊάμι, έγινε σοφότερος από τα πολλά λάθη που έκανε στην πίστα, γνώρισε έναν σκληρό εσωτερικό ανταγωνισμό για να κρατήσει τη θέση του, αλλά κατάφερε να ανακάμψει και να γεμίσει από τη δύναμη που δίνουν η εμπειρία και η αυτοπεποίθηση.
Ο Λάντο Νόρις είναι τώρα ένας σπουδαίος πρωταθλητής, με επτά νίκες την ίδια σεζόν και μερικά Σαββατοκύριακα αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας. Ανήκει στη νέα γενιά, σε ηλικία μόλις 26 ετών, και είναι εδώ για να διακόψει το νικηφόρο σερί του Φερστάπεν, ενός πιλότου στην ακμή της καριέρας του που έμοιαζε ασυναγώνιστος. Και αυτή η μεγάλη επιτυχία ήλθε την τέλεια στιγμή, στο τέλος των κανονισμών, την εποχή του ground effect, που μπορεί κάλλιστα να σηματοδοτήσει το τέλος μιας εποχής για τη McLaren. Εφτασε στην κορυφή με έναν απολύτως εμφατικό τρόπο κι αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς…
