Ακριβώς 6 μήνες πριν από τη σέντρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2026, η κλήρωση των ομίλων άρχισε να δίνει από τώρα μια πιο συγκεκριμένη μορφή στην επερχόμενη μεγαλύτερη διοργάνωση στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με 48 ομάδες στην αφετηρία της και 104 αγώνες μέχρι τον τελικό, μοιρασμένους σε τρεις χώρες, με τεράστιες αποστάσεις και μεγάλες διαφορές στις ζώνες ώρας, όχι μόνο μεταξύ των ηπείρων αλλά ακόμα και μέσα στην ίδια χώρα.
Οι ΗΠΑ, για παράδειγμα, έχουν 11 διαφορετικές ζώνες ώρας, με πολύ μεγάλες αποκλίσεις από τη μία πλευρά της χώρας στις ακτές του Ατλαντικού μέχρι την άλλη, στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού. Είναι μια κολοσσιαία διοργάνωση, η μεγαλύτερη σε μέγεθος που έχει γίνει ποτέ, με τον πήχυ να μπαίνει πολύ ψηλά και να προκαλεί πονοκέφαλο στους διοργανωτές για να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις, τόσο γι’ αυτούς που θα παρακολουθήσουν τα παιχνίδια από κοντά όσο και για εκείνους που θα καθηλωθούν μπροστά στην τηλεοπτική εικόνα, απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλα τα μέρη της Γης.
Το πρόγραμμα των αγώνων μοιάζει απλή υπόθεση, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο «αγκάθι» που χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς για να μην πληγώσει τη διοργάνωση. Με 40 αγώνες περισσότερους από το προηγούμενο Μουντιάλ στο λιλιπούτειο Κατάρ, όπου όλα τα παιχνίδια ήταν μαζεμένα σε μόνο μια χώρα και σε πολύ μικρές αποστάσεις, είναι ευνόητο πως το μέγεθος του Π.Κ. 2026 συνιστά από μόνο μια τεράστια πρόκληση για όλους.
Η επιτυχία μιας διοργάνωσης κολοσσιαίων διαστάσεων δεν εξαρτάται μόνο από τις ευκολίες που θα προσφέρει σε όλους όσοι θα την παρακολουθήσουν διά ζώσης, αλλά κυρίως από τη δύναμη της τηλεοπτικής εικόνας που θα τη μεταφέρει σε εκατοντάδες εκατομμύρια σπίτια σε όλο τον κόσμο. Και για να γίνει αυτό με τις μεγάλες διαφορές ώρας που υπάρχουν, χρειάζονται «χειρουργικές» επεμβάσεις ώστε να κρατηθεί μια ισορροπία και να μπορέσει η πλειοψηφία των φιλάθλων να δει πολλά από τα 104 παιχνίδια σε φυσιολογικές ώρες, που είναι άλλωστε και οι πιο εμπορικές.
Για να ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026 υπάρχουν… 13 διαφορετικές ώρες έναρξης για τα 104 παιχνίδια του. Και επειδή μεταξύ ίσων πάντα υπάρχουν μερικοί πιο… ίσοι, είναι ευνόητο πως όταν δεν μπορούν να είναι όλοι απόλυτα ικανοποιημένοι, την πιο ευνοϊκή μεταχείριση θα την έχουν όσοι θεωρούνται καλύτεροι «πελάτες».
Το προνόμιο αυτό σε ποδοσφαιρικό επίπεδο το έχει η Ευρώπη. Μπορεί ως μέγεθος η Γηραιά Ηπειρος να εκπροσωπεί μόλις το 9% του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι όμως μια τεράστια αγορά και έχει μια πολύ μεγάλη παράδοση στο ποδόσφαιρο που κανείς δεν μπορεί να την αγνοήσει. Γι’ αυτό και ένα μεγάλο μέρος των αγώνων ορίστηκε σε ώρες που δεν δυσκολεύουν την παρακολούθησή τους από τους Ευρωπαίους φιλάθλους. Θα υπάρξουν, βέβαια, ορισμένα ματς που θα διεξαχθούν αναγκαστικά άγρια χαράματα για κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά σε σχέση με άλλες υπερατλαντικές διοργανώσεις στο ποδόσφαιρο, και όχι μόνο, αυτή τη φορά το πρόγραμμα μοιάζει πολύ πιο ισορροπημένο.
Αναμφίβολα θα χρειαστεί να βάλουμε κάποιες φορές… ξυπνητήρι για να παρακολουθήσουμε στην Ελλάδα και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ορισμένα παιχνίδια της διοργάνωσης. Λογικό αυτό εάν σκεφτεί κανείς ότι οι 104 αγώνες θα μοιραστούν σε τρεις χώρες (Μεξικό, ΗΠΑ, Καναδάς) και σε 16 πόλεις (11 στις ΗΠΑ, 3 στο Μεξικό, 2 στον Καναδά) που μπορεί να απέχουν ακόμα και περισσότερο από 3.000 μίλια (περίπου 4.900 χλμ.) η μία από την άλλη, μέσα σε τέσσερις διαφορετικές ζώνες ώρας. Ως μέτρο σύγκρισης, η απόσταση από το ένα άκρο της Ευρώπης (Μόσχα) μέχρι το άλλο (Λισαβόνα) είναι 5.200 χλμ.
Τα πράγματα, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι και πολύ χειρότερα με βάση το μέγεθος των τριών μεγαλύτερων κρατών της Βορείου Αμερικής, αλλά ο σχεδιασμός έγινε πάνω σε μια πιο ρεαλιστική βάση, για να περιοριστούν κατά το δυνατόν τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις τόσο μεγάλες αποστάσεις.
Ο αριθμός των αγώνων είναι μεγαλύτερος από ποτέ, πολύ απλά επειδή οι 48 ομάδες που θα πάρουν μέρος στη διοργάνωση είναι 16 περισσότερες από τις 32 που συμμετείχαν στα προηγούμενα 7 Παγκόσμια Κύπελλα, με την τελευταία αλλαγή στο σύστημα διεξαγωγής να χρονολογείται από το 1998.
Η συνολική αύξηση του αριθμού των αγώνων δεν επηρεάζει τόσο πολύ τον αριθμό των παιχνιδιών που θα χρειαστεί να δώσουν οι ομάδες. Οσες προχωρήσουν αρκετά, θα δώσουν μόνο ένα ματς παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες διοργανώσεις. Τα περισσότερα θα τα δώσουν, φυσικά, όσες φτάσουν στην ημιτελική φάση που περιλαμβάνει εν συνεχεία μικρό και μεγάλο τελικό, ανεβάζοντας από 7 σε 8 τους αγώνες που θα χρειαστεί να παίξουν οι 4 ομάδες που θα φτάσουν ως εκεί. Μεταξύ του εναρκτήριου αγώνα και του τελικού, θα μεσολαβήσουν αναγκαστικά 39 ημέρες και όχι 32 που υπήρχαν συνήθως στις προηγούμενες διοργανώσεις.
Με τη μεγάλη αύξηση του αριθμού των αγώνων, εξυπακούεται ότι αυξήθηκαν σημαντικά και οι δυσκολίες καταρτισμού ενός ευέλικτου προγράμματος, με την κατάσταση να επιβαρύνεται και από τις κλιματολογικές συνθήκες. Ειδικά για Μεξικό και ΗΠΑ (όχι τόσο για τον Καναδά), ο Ιούνιος και ο Ιούλιος είναι μήνες με υψηλές θερμοκρασίες στη διάρκεια της ημέρας και μεγάλα επίπεδα υγρασίας. Κι αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είναι πολύ δύσκολο για τους αθλητές και τους φιλάθλους να ορίζονται παιχνίδια σε μεσημεριανές ώρες που είναι πολύ πιο βολικές για τις τηλεοπτικές μεταδόσεις στην Ευρώπη γιατί αντιστοιχούν σε prime time βραδινές ώρες.
Οι κλιματολογικές συνθήκες πρόσθεσαν ένα επιπλέον επίπεδο περιπλοκότητας όσον αφορά τον καθορισμό της ώρας έναρξης των αγώνων. Η FIFA δήλωσε ότι η επιλογή έγινε με κριτήριο τη «βελτιστοποίηση των συνθηκών ευημερίας για τους παίκτες και τους οπαδούς, επιτρέποντας παράλληλα στο ευρύτερο δυνατό παγκόσμιο κοινό να παρακολουθεί τις ομάδες του σε διαφορετικές ζώνες ώρας». Με την πίεση να είναι δεδομένη, αρκετοί αγώνες, αναλογικά λιγότεροι πάντως σε σχέση με προηγούμενες φορές κάτω από αντίστοιχες συνθήκες, θα διεξαχθούν σε δύσκολες ώρες για την Ευρώπη, ειδικά για τις πιο ανατολικές της χώρες που έχουν σημαντική διαφορά ώρας από αυτές της Κεντρικής Ευρώπης.
Για παράδειγμα, όλοι οι αγώνες της φάσης των ομίλων στο Κάνσας Σίτι θα διεξαχθούν μεταμεσονύκτιες ώρες Ηνωμένου Βασιλείου, με την πρώτη έναρξη να είναι στις 00:00 BST την Παρασκευή 26 Ιουνίου για τον αγώνα Τυνησία – Ολλανδία, ενώ η πιο προχωρημένη θα είναι στις 03:00 BST για τον αγώνα Αλγερία – Αυστρία την Κυριακή 28 Ιουνίου. Εν ολίγοις, με τις δύο ώρες της διαφοράς ώρας μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Ελλάδας, οι 5 αγώνες αυτού του ομίλου θα ξεκινήσουν από τις 2 μέχρι τις 5 τα ξημερώματα δική μας ώρα. Για τις χώρες της Δυτικής και της Κεντρικής Ευρώπης, οι ώρες έναρξης είναι πιο λίγο πιο βολικές.
Κάποια παιχνίδια θα είναι βραδινά στην πόλη διεξαγωγής τους, αλλά εμείς θα τα παρακολουθήσουμε εδώ με… ήλιο: δύο αγώνες στο Σαν Φρανσίσκο και από ένας στο Βανκούβερ και στη Γουαδελούπη (Μεξικό) θα ξεκινήσουν στις 7 το πρωί ώρας Ελλάδας. Γενικά, από τους 72 αγώνες της φάσης των ομίλων του τουρνουά, σχεδόν οι μισοί (35) θα έχουν ώρα έναρξης μεταξύ 2 π.μ. και 7 π.μ. ώρα Ελλάδας, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η σέντρα θα γίνεται σε πιο βολικές ώρες για εμάς, όπως οι 12 αγώνες της φάσης των ομίλων που θα ξεκινήσουν στις 10 το βράδυ ώρα Ελλάδας.
Η φάση των νοκ άουτ αγώνων είναι ακόμα πιο βολική για την Ευρώπη, πάντα σε σχέση με προηγούμενες υπερατλαντικές διοργανώσεις. Με το τέλος της φάσης των ομίλων, τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται λίγο πιο εύκολα για όσους Ευρωπαίους δεν είναι… νυχτοπούλια. Από τους 16 αγώνες της φάσης των «32», μόνο οι 6 θα διεξαχθούν σε μεταμεσονύκτιες ώρες για το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, αριθμός που μειώνεται σε μόλις δύο για τους αγώνες της φάσης των «16» και σε έναν για τα προημιτελικά.
Τόσο οι ημιτελικοί όσο και ο τελικός ξεκινούν στις 10 το βράδυ ώρα Ελλάδας, με τον νικητή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026 να κρίνεται στο στάδιο MetLife του Νιου Τζέρσεϊ, στις 19 Ιουλίου 2026. Και με τέτοια τεράστια μεγέθη, όντως ισχύει εδώ η φράση «καλύτερα δεν γίνεται»!
