Η ήττα από τη Μονακό με 1-0 ήταν μια ακόμη ρωγμή στην ατσαλάκωτη μέχρι πρότινος βιτρίνα της Παρί Σεν Ζερμέν και άνοιξε τον δρόμο για την επιστροφή της «μισητής» Μαρσέιγ στην 1η θέση της Ligue 1, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια εκνευριστικής αναμονής. Η πρωταθλήτρια Γαλλίας τα τελευταία 4 χρόνια, επί της ουσίας μόνιμη από το 2012 με δύο εξαιρέσεις τις περιόδους 2016-17 (Μονακό) και 2020-21 (Λιλ), δεν είδε τελικά να την προσπερνά στη βαθμολογία η ομάδα του μεγάλου λιμανιού της Μασσαλίας.
Εντελώς άμαθη στον πρωταθλητισμό (έχει να κατακτήσει τον τίτλο από το μακρινό 2010), η Μαρσέιγ παραχώρησε οδυνηρή εντός έδρας ισοπαλία 2-2 στην 9η της βαθμολογίας Τουλούζ και για μια ακόμη αγωνιστική παρέμεινε στη σκιά της μεγάλης αντιπάλου της. Απέτυχε έτσι να εκμεταλλευτεί την προφανή ευκαιρία να αποκτήσει ένα μικρό βαθμολογικό πλεονέκτημα και ένα ακόμη μεγαλύτερο σε ψυχολογικό επίπεδο, μένοντας κολλημένη συνεχώς στον ίδιο ρόλο, να κυνηγάει αντί να την κυνηγάνε.
Παρά το συνηθισμένο vertigo της Μαρσέιγ κάθε φορά που πάει να πιάσει κορυφή, η Παρί δεν είναι πια πρώτη στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Είναι όπως στην τελική ευθεία μιας κούρσας μέσης ή μεγάλης απόστασης, που ο πρωτοπόρος πιέζεται από τον δεύτερο, αλλά λίγο πριν από τη γραμμή του τερματισμού, έρχεται ένα αουτσάιντερ από την εξωτερική που δεν το βλέπει κανείς και κόβει πρώτο το νήμα. Τον ρόλο αυτό τον έπαιξε στο γαλλικό πρωτάθλημα την περασμένη αγωνιστική η Λανς, μια ομάδα – έκπληξη που εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά και με ένα σπουδαίο σερί 4 νικών βρέθηκε απρόσμενα στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, έναν βαθμό μπροστά από την Παρί Σεν Ζερμέν και δύο από τη Μαρσέιγ. Τα καλά νέα για τη Λανς είναι ότι απολαμβάνει πλέον τη μοναξιά της κορυφής με 31 βαθμούς και τα κακά ότι δεν το πέτυχε αυτό στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος, λίγο πριν από τη γραμμή του τερματισμού, αλλά μόλις στη 14η αγωνιστική, έχοντας άλλες 20 στροφές μπροστά της μέχρι να βρεθεί μπροστά από το νήμα.
Το να μπει κανείς στον πειρασμό να αναρωτηθεί από τώρα εάν θα αντέξει σ’ αυτή την κούρσα αντοχής μια ομάδα άμαθη στον πρωταθλητισμό, είναι εντελώς άκαιρο. Προς το παρόν, η ομάδα του Πιέρ Σαγκ απολαμβάνει ένα ιστορικό επίτευγμα γιατί είναι πραγματικά πολύ σπάνιο τα τελευταία χρόνια να βλέπεις κανείς στην κορυφή της Ligue 1 μια άλλη ομάδα εκτός από την Παρί, ειδικά όταν δεν είναι πασπαλισμένη στη χρυσόσκονη όπως κάποιες άλλες παραδοσιακές δυνάμεις του γαλλικού ποδοσφαίρου σαν τη Μαρσέιγ, τη Μονακό, την παλιά Λιόν, έστω και τη Λιλ. Η τελευταία φορά που βρέθηκε η Λανς στην πρώτη θέση της βαθμολογίας χρονολογείται από το μακρινό 2004, όταν στην 3η αγωνιστική πήρε για λίγο κεφάλι στην κούρσα και μετά χάθηκε μέσα στον συνωστισμό.
Εχει κατακτήσει όλο κι όλο ένα πρωτάθλημα Γαλλίας το 1998, ένα Λιγκ Καπ το 1999 και δύο φορές το Ιντερτότο (2006, 2008), ενώ έχει κάποιες σκόρπιες συμμετοχές στο Champions League και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις γενικότερα, με μερικές εκκωφαντικές νίκες όπως εκείνη επί της Αρσεναλ μέσα στο Λονδίνο. Ποτέ όμως δεν ήταν τεράστιο μέγεθος στο γαλλικό ποδόσφαιρο, ίσως επειδή εκπροσωπεί μια μικρή πόλη στη βόρεια Γαλλία, η άνθηση της οποίας σταμάτησε από τη δεκαετία του 1960 όταν τερματίστηκε η εξόρυξη του άνθρακα που τη «ζούσε» για πολλά χρόνια. Εκτοτε εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό βιομηχανικό κέντρο, χωρίς να έχει τη δυναμική άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας.
Για να φτάσει, προσωρινά έστω, ύστερα από 21 ολόκληρα χρόνια στην κορυφή της βαθμολογίας, η Λανς χρειάστηκε να κάνει τον καλύτερο Νοέμβριο της ιστορίας της, με ένα σερί 4 νικών και τέρματα 10-2 στο διάστημα αυτό. Συνολικά μετρά 10 νίκες στις 14 πρώτες αγωνιστικές της Ligue 1, με μία ισοπαλία και 3 ήττες. Ηταν εντελώς απρόσμενο το ξεπέταγμά της, γι’ αυτό και η παρουσία της στην 1η θέση της βαθμολογίας προκάλεσε αίσθηση στη Γαλλία και γέννησε αρκετά αφιερώματα γι’ αυτή τη λιλιπούτεια ομάδα που έριξε… σκόνη στην πάμπλουτη Παρί Σεν Ζερμέν, κάτοχο του Champions League και με παίκτες που κοστολογούνται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στη συνολική τους χρηματιστηριακή αξία.
Με το νικηφόρο σερί της, η Ρασίνγκ Κλουμπ ντε Λανς είναι η πρώτη ομάδα που έφτασε εφέτος το όριο των 10 νικών στο γαλλικό πρωτάθλημα και την επιτυχία της αυτή την αφιέρωσε στον Τζόναθαν Γκράντιτ, ο οποίος τραυματίστηκε πολύ σοβαρά την περασμένη εβδομάδα και όλη η πόλη παρακολουθούσε με αγωνία την περιπέτειά του. Στην αρχή της σεζόν, οι δύο ήττες της από την Παρί και τη Λιόν δεν προϊδέαζαν για την εκπληκτική της αντεπίθεση στη συνέχεια, που έφερε μεγάλες νίκες όπως το πρόσφατο και εμφατικό 4-1 επί της Μονακό. Εχει ιστορία σχεδόν 120 χρόνων (ιδρύθηκε στο 1906) και σ’ αυτήν τη διαδρομή μόνο μία ομάδα θεωρεί «μισητό» αντίπαλο: η Λιλ είναι η ομάδα της γειτονικής μεγάλης πόλης και κάθε παιχνίδι μαζί της, ακόμα κι αν δεν κρίνει τίποτα σημαντικό, είναι «αίμα και άμμος», το μεγαλύτερο ντέρμπι για την περιοχή που ξεσηκώνει όλους τους ντόπιους στο πόδι, ακόμα κι αυτούς που δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο.
Το πρόγραμμα θεωρείται αρκετά βατό και επιτρέπει στη Λανς να πορευτεί μόνο με νίκες στα επόμενα παιχνίδια, μέχρι να έλθει η ώρα του επόμενου μεγάλου αγώνα, κόντρα στη Μαρσέιγ τον ερχόμενο Γενάρη. Την είχε νικήσει 2-1 στο παλιό «Φελίξ Μπογιάρ» που τα τελευταία χρόνια μετονομάστηκε σε «Μπογιάρ – Ντελελίς», στη μνήμη ενός πολιτικού που είχε βοηθήσει παλαιότερα στην ανάπτυξη της πόλης και της ευρύτερης περιοχής. Και είναι ένα από τα λιγοστά μεγάλα γήπεδα της Ευρώπης (χωράει περίπου 39 χιλ. θεατές) που η χωρητικότητά του είναι μεγαλύτερη από τον πληθυσμό της πόλης. Είναι όμως πάντα γεμάτο όταν η ομάδα πηγαίνει καλά, καθώς η Λανς αγκαλιάζεται από τους κατοίκους αυτής της περιφέρειας της Βόρειας Γαλλίας, εκτός φυσικά απ’ όσους μένουν στη… Λιλ.
Η Λανς είναι μια ομάδα που έχει βρεθεί 3 φορές στον δρόμο του Παναθηναϊκού, σε 3 διαφορετικές διοργανώσεις, με μια αρκετά ισορροπημένη εικόνα στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Σε επίπεδο Champions League, οι δύο ομάδες μετρούν από μία νίκη και μία ήττα (σκορ 1-0 αμφότερες την περίοδο 1998-99), σε επίπεδο Κυπέλλου UEFA η Λανς έχει μία νίκη (3-1) και μία ισοπαλία (0-0) τη σεζόν 2006-07, ενώ στα πλέι οφ του Conference League της περασμένης περιόδου, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στη Γαλλία 2-1 αλλά επικράτησε στο κατάμεστο ΟΑΚΑ 2-0 και προκρίθηκε στη League Phase της διοργάνωσης.
Το ρόστερ της Λανς κοστολογείται περίπου στα 100 εκατ. ευρώ, ποσό αρκετά μεγάλο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά πολύ μικρό για τη Γαλλία, γι’ αυτό και η μεγάλη έκπληξη από τη φετινή της εξαιρετική πορεία απέναντι σε ομάδες με υπερπολλαπλάσιο μπάτζετ. Το παρατσούκλι της είναι «Αίμα και Χρυσάφι» και προήλθε από τα χρώματα της φανέλας της, που δημιουργούν μια σπάνια αντίθεση και μια ισχυρή εικόνα. Και εκεί ακριβώς εστιάζονται οι τίτλοι – λογοπαίγνια πολλών αφιερωμάτων για την καταπληκτική φετινή της πορεία: θα κλείσει η χρονιά βουτηγμένη στο «αίμα» των χρόνων της μεγάλης ταλαιπωρίας που την είχαν οδηγήσει από τα σαλόνια του Champions League στα αλώνια της 2ης κατηγορίας ή θα σκεπαστεί η πόλη από τη «χρυσή λάμψη» μιας τεράστιας επιτυχίας, απ’ αυτές που μένουν διαχρονικά στην Ιστορία;
