Η εθνική ποδοσφαίρου αποχαιρετά την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με τους τελευταίους δύο αγώνες της. Απόψε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και την Τρίτη στη Λευκορωσία.
Θα ήταν εκτός λογικής να επικρατήσει η σκέψη στον κόσμο, αλλά πολύ περισσότερο στην ομάδα, πως είναι αδιάφορα παιχνίδια. Οπως θα ήταν μεγάλο λάθος να θεωρηθεί αποτυχημένη η όλη προσπάθειά της.
Μπορεί ο στόχος να μην επετεύχθη, όμως αυτή η Εθνική μάς χάρισε υπέροχες στιγμές, δίνοντάς μας πολλές ελπίδες για το μέλλον. Θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας πως σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.
Και θα είναι εγκληματικό αν περνάει από το μυαλό των υπευθύνων της ΕΠΟ πως θα μπορούσε ένας άλλος προπονητής να είχε καταφέρει κάτι καλύτερο. Διότι κάποια ρεπορτάζ αναφέρονται σε πιθανή αντικατάσταση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς (!).
Το μόνο που χρειάζεται αυτή η ομάδα είναι κάποιες ελάχιστες παρεμβάσεις σε ορισμένες θέσεις, στις οποίες φάνηκε να έχει αδυναμίες. Πιθανόν και η προσέγγιση με διαφορετικό σκεπτικό μερικών αγώνων, στους οποίους η ανωτερότητα των αντιπάλων θα είναι δεδομένη.
Σε καμία όμως περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνει η αλλαγή φιλοσοφίας του αγωνιστικού πλάνου και της συγκρότησης του ρόστερ. Και καλά έκανε ο ομοσπονδιακός τεχνικός και κάλεσε κι άλλους νέους σε ηλικία παίκτες.
Μόνο η αξιοποίηση αυτών των ταλαντούχων ποδοσφαιριστών θα μπορέσει στο μέλλον να μας φέρει και τα επιθυμητά αποτελέσματα και την επίτευξη των στόχων. Σε αντίθετη περίπτωση, ό,τι με υπομονή και μόχθο έχει χτιστεί σε αυτή την ομάδα, θα γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος.
