Eκανε σπαγγάτο, πιρουέτες, διεκδίκησε κάθε πόντο με εφηβικό πάθος, «φλέρταρε» με τους χιλιάδες φίλαθλους και όταν νίκησε έσκισε, από την ένταση, την μπλούζα του δείχνοντας πόση ήθελε αυτή τη νίκη. Και όλα αυτά μπροστά σε ένα πλήθος που παραληρούσε και τα «Νόλε – Νόλε» έμπλεκαν με τα «όλε». Είναι ο Νόβακ Τζόκοβιτς, ο νέος σούπερ σταρ της Αθήνας. Ο άνθρωπος που, μαζί με την ομάδα του, έφερε στην Ελλάδα, ύστερα από 31 χρόνια, τουρνουά της ΑΤΡ και, παρά τον τραυματισμό του, αγωνίστηκε και το κατέκτησε, απέναντι σε έναν σπουδαίο τενίστα που ήταν… αγέννητος όταν ο Σέρβος άρχισε να κερδίζει τους πρώτους τίτλους του.
Κυριακή μεσημέρι και τα τρένα είναι ασφυκτικά γεμάτα. Ενα μεγάλο μέρος των επιβατών κατεβαίνει στο κέντρο της Αθήνας για τα μαζικά αγωνίσματα της διοργάνωσης του «Αυθεντικού Μαραθωνίου» και ένα άλλο συνεχίζει για το ΟΑΚΑ. Η ώρα για τον τελικό πλησίαζε και οι φίλαθλοι έκαναν τον δικό τους… μαραθώνιο για να προλάβουν να φτάσουν έγκαιρα στο μπασκετικό γήπεδο που, για μία εβδομάδα, μετατράπηκε στο, όπως είπαν οι τενίστες, «ωραιότερο κλειστό γήπεδο τένις στον κόσμο». Τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος ώθησαν πολλούς να σταματήσουν για να τραβήξουν μία φωτογραφία όπου οι δημιουργίες του Καλατράβα έμπλεκαν με τις δημιουργίες της φύσης. Και ύστερα πάλι τρέξιμο…
«Δεν είναι δυνατόν να έχει έρθει στην Αθήνα ένας τόσο σπουδαίος τενίστας και να μην πάμε να τον δούμε. Το εισιτήριο ήταν λίγο… τσουχτερό αλλά χαλάλι. Πρώτη φορά θα δούμε αγώνες τένις εκτός τηλεόρασης», δήλωσε στην «Κ» η 33χρονη Μαρία Φραγκούλη, η οποία, μαζί με τα δύο παιδιά της, βρέθηκαν από νωρίς στο γήπεδο. Και μαζί της χιλιάδες άλλοι. Φίλαθλοι του τένις, θαυμαστές του Τζόκοβιτς αλλά και άνθρωποι που άκουσαν για πρώτη φορά τις λέξεις «advantage set». «tie break set», «baselines», «sidelines». Ανθρωποι που ταξίδεψαν από το εξωτερικό στην Ελλάδα αλλά και Ελληνες, όπως ο 58χρονος Μιχάλης που ήρθε από την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα και, όπως μας είπε, άφησε την οικογένεια στην πόλη του για να γιορτάσουν την ονομαστική γιορτή του χωρίς αυτόν. «Είναι ο αγαπημένος μου τενίστας. Δεν ξέρω εάν θα μου δοθεί ξανά η ευκαιρία να τον δω. Αποφάσισα να κάνω ένα δώρο στον εαυτό του για τη γιορτή μου», τόνισε.
«Lets go Nole, ole ole» και στην Αθήνα
Και ο Νόβακ Τζόκοβιτς δεν απογοήτευσε κανέναν από τους χιλιάδες θεατές του τελικού του «Vanda Hellenic Championship». Σύμφωνα με τους συναδέλφους από το μπασκετικό ρεπορτάζ, οι οποίοι γνωρίζουν το κλειστό καλύτερα από τον καθένα, στο γήπεδο υπήρχαν περισσότεροι από 16.000 άνθρωποι, ένας αριθμός εντυπωσιακός που σίγουρα αποτελεί ρεκόρ για τουρνουά ΑΤΡ 250, ίσως και για ATP 500.
Απέναντι από τον Σέρβο ήταν ένας σπουδαίος 23χρονος τενίστας ο Λορέντζο Μουζέτι. Ο Ιταλός βρίσκεται στην 9η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και ήθελε τη νίκη προκειμένου να μπει στους «οκτώ» για να πάρει μέρος στο ATP Finals που θα διεξαχθεί στο Τορίνο (13-20/11). Από την πρώτη στιγμή διεκδίκησε με πάθος τη νίκη απέναντι σε έναν τραυματισμένο «Νόλε». O Σέρβος όμως ήθελε πολύ να προσθέσει στη συλλογή του το τρόπαιο που απεικόνιζε, περιτριγυρισμένο από μαίανδρο, ένα αρχαίο ελληνικό άγαλμα σε μία τενιστική κίνηση. Και ας δυσκολεύτηκε από την κούραση να το σηκώσει, μετά την ολοκλήρωση του παιχνιδιού.
Η αναμέτρηση είχε ένταση, εντυπωσιακό θέαμα και πάθος. Για, περίπου, τρεις ώρες οι θεατές παρακολούθησαν ένα ωραίο παιχνίδι ανάμεσα σε δύο σπουδαίους παίκτες. Φυσικά, η πλειοψηφία υποστήριζαν τον Νόβακ. Εξάλλου, οι Έλληνες τον νιώθουμε και λίγο «δικό μας» από τη στιγμή που επέλεξε να μετακομίσει με την οικογένειά του στην Αθήνα. Η ιαχή «Νόλε» έμπλεκε με τα «όλε» και το «Lets go Nole, ole ole», ήχησε, αυτές τις ημέρες, για πρώτη φορά στην ελληνική πρωτεύουσα και μας ταξίδεψε νοητά στα γήπεδα της Μελβούρνης, του Rolland Garros, του Γουίμπλεντον. Τα ελληνικά έσμιγαν με τα σέρβικα και το «Πάμε Νόλε» ακούστηκε από χιλιάδες στόματα όταν ο Σέρβος έμεινε πίσω στο σκορ.
Χιλιάδες άνθρωποι σε ένα μπασκετικό γήπεδο. Πολλοί από αυτούς απέκτησαν… τενιστική παιδεία αυτή την εβδομάδα. Τα συνθήματα και τα επιφωνήματα διαδεχόταν μία ησυχία που θύμιζε… εκκλησία. Μπορεί η πλάστιγγα των προτιμήσεων να έγερνε προς τον Τζόκοβιτς ο σεβασμός όμως και για τους δύο αντίπαλους ήταν, ίσως, πρωτόγνωρος για ένα κοινό που έχει μάθει να ζει τις αθλητικές αναμετρήσεις με… μεσογειακό ταπεραμέντο. Βέβαια, όταν ο Νόλε κέρδισε πόντο με… σπαγγάτο και έμεινε σε αυτή την κίνηση για να «παίξει» με τους φίλαθλους, τότε οι επιδοκιμασίες στο γήπεδο δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα από έναν αγώνα μπάσκετ.
Οι καρδούλες στους φίλαθλους και το δώρο στον Μουζέτι
Και ήρθε η ώρα του τελευταίου πόντου, σε μία αναμέτρηση που κρίθηκε στο… νήμα. Και ύστερα η ώρα των πανηγυρισμών. Ο τενίστας με τα 24 major από την ένταση του αγώνα έσκισε την, γεμάτη ιδρώτα, μπλούζα του για να γιορτάσει τον 101 τίτλο του και τον 72ο σε σκληρή επιφάνεια. Με τα δάχτυλά του σχημάτισε μία καρδιά για τους φίλαθλους, στους οποίους χάρισε ένα πανέμορφο αθλητικό τρίωρο, αλλά είχε και ένα δώρο για τον Μουζέτι: μετά τον αγώνα του είπε πως δεν θα πάρει μέρος στον τελικό των ATP προκειμένου να αποθεραπευτεί από τον τραυματισμό και, έτσι, τη σειρά του θα πάρει αυτός. Ο, απογοητευμένος από την ήττα, Ιταλός χαμογέλασε για πρώτη φορά και όταν ήρθε στη συνέντευξη Τύπου το πρόσωπό του έλαμπε και ευχήθηκε να διεξαχθούν και άλλα τουρνουά στην Ελλάδα.
Ο «σούπερ σταρ» Νόβακ Τζόκοβιτς έφτασε με καθυστέρηση στη συνέντευξη Τύπου, σε μία αίθουσα που η πλειοψηφία των δημοσιογράφων ήταν Σέρβοι. Ηρεμος, ευγενικός, με μία εντυπωσιακή χαλαρότητα. Τίποτα δεν έδειχνε ότι πριν από λίγη ώρα, ίσως, να είχε… ξεπεράσει τον 38χρονο εαυτό του. Για ακόμα μία φορά ευχαρίστησε το ελληνικό κοινό, είπε πόσο αγαπάει την Ελλάδα και έδειξε την έφεσή του στις γλώσσες λέγοντας σε άψογα ελληνικά «Σ΄ αγαπώ Ελλάδα, ευχαριστώ πολύ». Η… αμήχανη στιγμή της βραδιάς ήταν οι πολλές ερωτήσεις των Σέρβων δημοσιογράφων στη μητρική τους γλώσσα καθώς οι διοργανωτές δεν είχαν προνοήσει να μεταφράζονται στα αγγλικά με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε τις απαντήσεις του πρωταθλητή.
Πέντε ώρες είχαν περάσει από την έναρξη του αγώνα αλλά εκατοντάδες φίλαθλοι, στην πλειοψηφία τους Σέρβοι, είχαν μείνει στον εξωτερικό χώρο του «T-Center». Φώναζαν ασταμάτητα το όνομα του Νόβακ και οι φωνές τους συνόδεψαν τον σπουδαίο αθλητή μέχρι που μπήκε στο αυτοκίνητο και έφυγε για το σπίτι του, στα νότια προάστια της Αθήνας.
