Παίρνοντας τον δρόμο από τα Μέγαρα για την Αθήνα με τον πατέρα του Κανέλλο, καθισμένος στην θέση του συνοδηγού, όταν περνούσαν από το Δαφνί πάντα είχε την απορία πως γίνεται εκείνο το μεγάλο κτίριο στα αριστερά να είναι νοσοκομείο. Από 12 ετών, είχε φτάσει τα 2.07 εκατοστά, το ερώτημα όλων ήταν αν αυτό κρίνεται φυσιολογικό και ο «ψηλός από τα Μέγαρα» – όπως του είχαν κολλήσει το παρατσούκλι οι συμπαίκτες του- κατά έναν τρόπο είχε ξορκίσει τα νοσοκομεία ευελπιστώντας πως δεν θα χρειαστεί να περάσει το κατώφλι τους λόγω του… ύψους του που δεν σταματούσε πουθενά.
Ο «Big Papa» Γιώργος Παπαγιάννης, από χθες το βράδυ βρίσκεται στο «Medical Park» της Πόλης αναμένοντας μια σαφή διάγνωση από τους γιατρούς για το πότε θα ξαναπαίξει μπάσκετ. Έμελλε κόντρα στην ομάδα που γνώρισε τις πιο έντονες στιγμές στην καριέρα του, να βιώσει τον πιο άσχημο εφιάλτη που μπορεί να ζήσει ένας αθλητής.
Αλλωστε λένε πως αμέσως μετά την άτυχη στιγμή, η αντίδραση του καθενός, δείχνει και το μέγεθος της «ζημιάς» και το κλάμα του 28ρονου σέντερ φανέρωνε ότι είχε καταλάβει πως τα πράγματα δεν είναι καλά. Το άτσαλο πέσιμο στο παρκέ, στην προσπάθειά του να «καρφώσει», ο πόνος που τον διαπέρασε, η κινητοποίηση του ιατρικού τιμ της Εφες και το φορείο που ετοιμάστηκε σε χρόνο dt, όλα τους ήταν κακά σημάδια πως ο χιαστός του πειράχτηκε.
Anadolu Efes’in Yunan pivotu Georgios Papagiannis, Panathinaikos maçının ikinci çeyreğinde sol dizinden sakatlık yaşayarak soyunma odasına götürüldü. Epey can sıkıcı bir görüntü. Çok geçmiş olsun Big Papa 🙏 pic.twitter.com/hfN07EG8Za
— Ferhat Yeşiltaş (@NeoRock06) October 17, 2025
Ο «μέντορας» Πεδουλάκης
Το καλοκαίρι του 2011, σε ηλικία 14 ετών και με ύψος ήδη στα 2.12 μέτρα, ο Αργύρης Πεδουλάκης πάντα διορατικός σε ότι αφορά νέους παίκτες, άρχιζε να διαφημίζει τον Παπαγιάννη. Το Περιστέρι τον είχε αποκτήσει από τους νέους του Ολυμπιακού. Ο πατέρας του, παλιός παίκτης της Δάφνης Δαφνίου, προτίμησε μια ομάδα μικρότερου βεληνεκούς στην οποία ο γιος του θα τύγχανε μεγαλύτερης προσοχής από μια μεγάλη στην οποία θα λογιζόταν ως ένας ακόμη μικρός.
«Το κορμί του μοιάζει με του Γκασόλ. Αν πάνε όλα καλά, θα είναι ο επόμενος σέντερ της εθνικής» θεωρούσε ο Πεδουλάκης, κάτι που το έλεγε στο στενό του κύκλο προκειμένου να μην πάρουν τα μυαλά του παίκτη «αέρα». Ο Παπαγιάννης δούλευε και παράλληλα ψήλωνε, φτάνοντας τα 2,20 μ. ενώ ο Πεδουλάκης δικαιωνόταν πως δεν είχε ανακαλύψει ένα ακόμη ψηλό «ξύλο» που θα μαζεύει τα ριμπάουντ και θα ρίχνει τάπες. Το πουλέν του βελτιωνόταν συνεχώς και στην ταχύτητα και στο κατέβασμα της μπάλας ενώ τα σουτ του και κυρίως τα τρίποντα του, παρέπεμπαν σε γκαρντ και μάλιστα «εκτελεστή» από τα 6.25.
Το ντεμπούτο στα 14 και οι ΗΠΑ
Στις 5 Ιανουαρίου 2012 έκανε το ντεμπούτο του στην Basket League σε ηλικία 14 ετών και 6 μηνών. Ηταν ο νεότερος παίκτης που έπαιξε ποτέ και μάλιστα η παρθενική εμφάνιση του στην μεγάλη κατηγορία έγινε με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Το πεπρωμένο του δηλαδή…
Τα οικονομικά προβλήματα το Περιστερίου, οδήγησαν την οικογένεια Παπαγιάννη στην μεγάλη απόφαση. Το καλοκαίρι του 2013, αν και ενδιαφέρον έδειξε και η Ρεάλ Μαδρίτης, πέρασε τον Ατλαντικό για να συνδυάσει σχολείο και μπάσκετ στο Westtown High School της Πενσιλβάνια. Ένα χρόνο αργότερα και αφού ήδη ξεχώριζε με σπουδαίες εμφανίσεις στις μικρές εθνικές ομάδες, ο Παναθηναϊκός κινήθηκε για την απόκτησή του, ακολουθώντας τις συμβουλές του Πεδουλάκη, ανεξάρτητα αν ο ίδιος είχε αποχωρήσει από την ομάδα λίγους μήνες νωρίτερα. Επέστρεψε στην Ελλάδα, τελείωσε το σχολείο και κατέκτησε τους πρώτους του τίτλους σε συλλογικό επίπεδο (2 κύπελλα) παίρνοντας απλώς κάποιες συμμετοχές σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα. Το 2016, με την επιστροφή του Πεδουλάκη στον Παναθηναϊκό είχε πιο ενεργό συμμετοχή, έγινε βασικός ακόμα και στην σειρά των τελικών ενώ ήδη ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας.
Πιο ψηλά από τον Γιάννη
Το όνειρο του ΝΒΑ έγινε πραγματικότητα το 2016 με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο αφού επιλέχθηκε στο Νο 13 των ντραφτ από τους Σακραμέντο Κίνγκς και έγινε το ψηλότερο πικ στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ, ένα ρεκόρ που κρατούσε ο Αντετοκούνμπο (Νο 15 το 2013).
Υπέγραψε συμβόλαιο που προέβλεπε περί τα 10 εκατομμύρια δολάρια σε βάθος τετραετίας ενώ στο πλάι του είχε τον Πέτζα Στογιάκοβιτς και τον Βλάντε Ντίβατς αλλά και την Ελληνίδα διοικητικό, Ματίνα Κολοκοτρώνη, που βρίσκονταν στην ομάδα ώστε να τον διευκολύνουν.
Αγωνίστηκε σε κάποια παιχνίδια του ΝΒΑ αλλά και του NBDL με τη θυγατρική ομάδα των Κινγκς, τους Ρίνο Μπίγκχορνς. Προς το τέλος της τελευταίας σεζόν μετακόμισε στο Πόρτλαντ και εκεί όμως οι συνθήκες δεν ήταν καλύτερες. Όπως αποδείχθηκε και το παραδέχθηκε και ο ίδιος, έκανε το βήμα χωρίς να είναι έτοιμος.
Γύρισε και από κει και πέρα η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Παναθηναϊκός, Φενέρ, Μονακό και φέτος Εφες, με τα πάνω του και τα κάτω του και τον Ρικ Πιτίνο να ευθύνεται για την πρόοδο και την καθιερωσή του, σε έναν εκ των κορυφαίων σέντερ στην Ευρώπη.
Οσοι ξέρουν, θεωρούν πως στην περίπτωση του, το λάθος του ήταν πως βιάστηκε να πάει στο ΝΒΑ. Χωρίς να έχει δοκιμαστεί πρώτα στην Ευρώπη και την Ευρωλίγκα, χωρίς να έχει πάρει παιχνίδια στα χέρια του.
Ενας «γίγαντας» αισθημάτων
Διαφορετικοί τόποι και εμπειρίες, παθήματα που έγιναν μαθήματα, αρκετά άλλαξαν στα 14 χρόνια που παίζει μπάσκετ σε επαγγελματικό επίπεδο ο Γιώργος, όχι όμως και ο άκρατος συναισθηματισμός που τον διακρίνει. Παιδί που πολλές φορές παίρνει πράγματα κατάκαρδα που του ρίχνουν την αυτοπεποίθηση, ευγενής και άριστος χαρακτήρας, προτιμά να αποχωρεί διακριτικά όταν καταλαβαίνει πως του δίνεται ο ρόλος του κομπάρσου αγωνιστικά αλλά και στο κομμάτι των ανθρώπινων σχέσεων.
Απλός, ποτέ δεν ξέχασε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στα Μέγαρα, την πόλη του που υπεραγαπά. Το Νοέμβριο του 2017, μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Νέα Πέραμο ενίσχυσε -υπό απόλυτη μυστικότητα- οικονομικά οικογένειες που είχαν πληγεί από την θεομηνία, κάτι που συνεχίζει μέχρι και σήμερα με συνανθρώπους του που έχουν ανάγκη. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην πόλη του αλλά και σε όλους τους νυν και πρώην συμπαίκτες και προπονητές του.
Δεν είναι τυχαία τα μηνύματα συμπαράστασης από όλη την οικογένεια του Παναθηναϊκού -και όχι μόνο- μετά τον τραυματισμό του αλλά και η αγωνία με την οποία ζούσαν εκείνες τις στιγμές που ήταν πεσμένος στο έδαφος, σφαδάζοντας από τους πόνους.
Στην πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του, ο «Big Papa», μοιάζει να αποζητά την στήριξη όλων. Άλλωστε είναι ακόμη 28 ετών και έχει να δώσει πράγματα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλά και στην εθνική ομάδα.
