Το καλοκαίρι του 2021, ο Πίτερς Ντάουντα ένιωθε έτοιμος να πατήσει τις πιο υψηλές ποδοσφαιρικές κορυφές.
Στα 22 του, ο Βέλγος αμυντικός μέσος με καταγωγή από την Γουινέα αγωνιζόταν με επιτυχία στην Κ-23 της πρωταθλήτριας Γιουβέντους και τα μηνύματα που έστελνε και λάμβανε ήταν πως πολύ σύντομα θα έκανε το ντεμπούτο του και στην Seie A.
Στο πρόσφατο παρελθόν είχε προπονηθεί δίπλα στον Κριστιάνο Ρονάλντο, ενώ σε εκείνη την προετοιμασία μετείχε στα φιλικά και συμπαίκτες του ήταν ο θρύλος της ομάδας Τζόρτζιο Κιελίνι, ο μετέπειτα νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Πάουλο Ντιμπάλα, και ο νεοφερμένος Αμερικανός Γουέστον ΜακΚένι.
Τέσσερις μήνες αργότερα, ο Πίτερς εξέταζε το πιθανό τέλος της καριέρας του, παράλυτος από τη μέση και κάτω λόγω μιας σπάνιας αυτοάνοσης νευρολογικής πάθησης που ονομάζεται σύνδρομο Guillain-Barré (GBS). Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται εναντίον των νεύρων, με αποτέλεσμα ο ασθενής να παρουσιάζει παράλυση και μούδιασμα – συνήθως στα χέρια και τα πόδια. Σε βαριές περιπτώσεις δεν λειτουργούν σωστά οι αναπνευστικοί μύες και χρειάζεται μηχανικός αερισμός σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Ο Πίτερς, τέσσερα χρόνια μετά, επέστρεψε στα γήπεδα μετά έναν μακρύ και επίπονο αγώνα. Τώρα παίζει στο USL Championship (Β΄ κατηγορία των ΗΠΑ) με τους Las Vegas Lights και φροντίζει να ενημερώνει τους λιγότερο έμπειρους συμπαίκτες του για το πόσο φευγαλέα μπορεί να είναι μια επαγγελματική καριέρα στο ποδόσφαιρο.
Του αρκεί πως μπόρεσε να σταθεί και πάλι στα πόδια του και να κάνει αυτό που αγάπησε από παιδί, έστω κι αν δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει τα όνειρα που είχε.
«Στους νεότερους ποδοσφαιριστές λέω: “παιδιά, κοιτάξτε: όλα φαίνονται ωραία, αλλά να είστε πραγματικά ευγνώμονες και να απολαμβάνετε αυτό που κάνετε, γιατί μπορεί να ολοκληρωθεί έτσι”».
Ηλεκτρικό ρεύμα στα πόδια
Τα προβλήματά του ξεκίνησαν λίγους μήνες μετά την έναρξη της σεζόν 2021-2022. Σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει σταθερό χρόνο συμμετοχής, ο Πίτερς είχε δοθεί δανεικός στη βελγική Σταντάρ Λιέγης. Ηταν χαρούμενος που επέστρεψε στη χώρα όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας και έμαθε τα μυστικά του αθλήματος. Τους πρώτους δύο μήνες της σεζόν, όλα φαίνονταν καλά, αλλά στα τέλη Οκτωβρίου άρχισε να αισθάνεται αδυναμία στα πόδια του. Η αντοχή του έπεσε κατακόρυφα.
Θυμάται ότι έτρεχε κατά τη διάρκεια της προπόνησης και ξαφνικά έπεφτε. Τα συμπτώματα επέμεναν ακόμη κι όταν απείχε από τα γήπεδα. Ενιωθε σαν να τον διέτρεχε ηλεκτρικό ρεύμα στα πόδια του.
«Ηθελα να πάω στο ψυγείο να βγάλω κάτι να φάω και έπεσα κάτω. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Στην αρχή σκεφτόμουν πως θα περάσει και πως δεν είναι κάτι ανησυχητικό αλλά μετά, στο γήπεδο, τα πράγματα γίνονταν όλο και χειρότερα».
Ο επικεφαλής του ιατρικού τιμ της Σταντάρ, Βάντεν Μπουλκ, διέταξε εξετάσεις και η διάγνωση του συνδρόμου GBS δικαιολογημένα τον εξέπληξε. Σύμφωνα με την κλινική «Mayo», το ποσοστό εμφάνισης στον γενικό πληθυσμό κυμαινόταν μεταξύ 0,4 και 3,25 περιστατικών ανά 100.000 άτομα. Ο Μπουλκ ανέφερε ότι δεν είχε ξαναδεί ποτέ περίπτωση GBS στα 20 χρόνια που εργάζεται ως γιατρός στο ποδόσφαιρο.
«Η GBS δεν είναι η πρώτη ασθένεια που σκεφτόμαστε όταν ο παίκτης παραπονιέται για αδυναμία στο πόδι του», δήλωσε ο γιατρός. Ο Μίχαελ Γουίλσον, νευρολόγος και καθηγητής στο «UC-San Francisco», εξήγησε ότι η διαταραχή Guillain-Barré προσβάλλει το περίβλημα γύρω από τα νεύρα, με αποτέλεσμα να σταματήσουν να λειτουργούν σωστά.
«Σκεφτείτε δεκάδες ηλεκτρικά καλώδια που είναι μονωμένα με ένα χοντρό περίβλημα. Η Guillain-Barré επιτίθεται σε αυτή τη μόνωση και στις περισσότερες περιπτώσεις τα καλώδια μέσα στη μόνωση είναι άθικτα».
Οι δύο μήνες στο αμαξίδιο
Μετά τη διάγνωση, τα συμπτώματα του Ντάουντα εντάθηκαν. Μέσα σε λίγες μέρες από την τελευταία του προπόνηση βρισκόταν στο νοσοκομείο, παράλυτος από τη μέση και κάτω και χρειαζόταν τη χρήση αναπηρικού αμαξιδίου.
«Στην αρχή, η οικογένειά του, ο σύλλογος, ο προπονητής, όλοι με ρωτούσαν αν ο Νταούντα θα παίξει ξανά ποδόσφαιρο. Αλλά κανείς, ούτε και εγώ μπορούσα να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, γιατί σε αυτή την ασθένεια είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια καλή πρόγνωση», είπε ο Βάντεν Μπουλκ.
Ο Πίτερς, παράλυτος για δύο μήνες, περνούσε τις μέρες του μέσα στην απελπισία με μόνη διέξοδο το Netflix και διαβάζοντας βιβλία. Ενιωθε ολοένα και πιο πολύ το σώμα του να φθείρεται και τους μυς του να ατροφούν.
Η αποκατάσταση έγινε σταδιακά. Αρχικά με ηλεκτρική διέγερση, για να επαναφέρουν τα νεύρα σε σωστή λειτουργία, καθώς και για να ενεργοποιηθούν οι μύες του. Ακολούθησε άφθονη προπόνηση κορμού, για να σταθεροποιηθεί το σώμα του και στη συνέχεια ασκήσεις συντονισμού για να βοηθηθούν οι μύες να συνεργαστούν.
«Στην αρχή ένιωθα ένα μέρος να δουλεύει και ένα άλλο όχι, οπότε έπρεπε να βρω τη σύνδεση μεταξύ όλων των μυών μου», είπε ο παίκτης.
Τον επόμενο χειμώνα, επέστρεψε στη Γιουβέντους, για να συνεχίσει την αποκατάστασή του, αλλά υπήρχε ακόμα βουνό να ανέβει. Επρεπε να ανακτήσει την αίσθηση του ποδοσφαίρου, την ταχύτητα της μπάλας και να ξαναχτίσει την αντοχή του. Οταν άρχισε να μετέχει ξανά στις προπονήσεις στο τέλος της σεζόν 2022-2023, διαπίστωσε ότι παίζοντας για 60 λεπτά έχανε την αίσθηση στα πόδια του.
Σε μια προσπάθεια να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, δόθηκε δανεικός στη Σουντιρόλ της Serie B για τη σεζόν 2023-2024. Στις 21 Οκτωβρίου 2023 –σχεδόν δύο χρόνια από την ημέρα που τέθηκε για πρώτη φορά εκτός– αγωνίστηκε στον πρώτο του επίσημο αγώνα εναντίον της Κρεμονέζε, παίζοντας 78 λεπτά σε μια νίκη με 1-0. Συνέχισε και μέτρησε συνολικά 19 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα.
«Ηταν πραγματικά ξεχωριστό», θυμήθηκε για εκείνη την ημέρα. «Ημουν πραγματικά χαρούμενος που επέστρεψα. Ενιωθα και πάλι αθλητής, ποδοσφαιριστής. Είχα επιστρέψει στο γήπεδο, στα αποδυτήρια, ένιωθα όλη αυτή την αίσθηση και την αδρεναλίνη που μου είχε λείψει».
Το τελευταίο 10% και οι ΗΠΑ
Η ανάκτηση του τελευταίου 5% έως 10% του προηγούμενου επιπέδου του αποδείχθηκε η πιο δύσκολη. Στην αρχή της σεζόν 2024-2025 έπαιζε για τη Γιουβέντους NextGen, την αναπληρωματική ομάδα της «Μεγάλης Κυρίας», όμως τον Ιανουάριο του 2025 άρχισε να νιώθει εγκλωβισμένος και πως χρειαζόταν μια αλλαγή.
Ο αθλητικός διευθυντής του Λας Βέγκας, Τζαν Νέγλια, εντόπισε για πρώτη φορά τον Πίτερς κατά τη διάρκεια της θητείας του ως βοηθού αθλητικού διευθυντή στη Βενέτσια και όταν ο παίκτης ήταν στη Σουντιρόλ. Οταν ήρθε η ώρα να καταρτιστεί μια λίστα με πιθανούς στόχους για τις «Φωτιές» το 2025, το όνομα του Πίτερς ήρθε στην επιφάνεια.
Ορισμένες ευρωπαϊκές ομάδες επίσης ενδιαφέρθηκαν, αλλά ο αθλητικός διευθυντής της Γιουβέντους NextGen, Κλαούντιο Κιελίνι, τον ενθάρρυνε να στραφεί στις ΗΠΑ, δεδομένης της θετικής εμπειρίας που είχε ο δίδυμος αδελφός του, Τζόρτζιο, στο MLS με τους Λος Αντζελες. Ο Πίτερς μίλησε με την οικογένειά του, καθώς και με τον πρώην συμπαίκτη του και νυν μέσο του Λας Βέγκας, Γιουνές Μπουνταδί, τον οποίο γνώριζε από τα νεανικά του χρόνια στην ακαδημία της Κλαμπ Μπριζ και στις μικρές εθνικές του Βελγίου. «Μου είπε μόνο θετικά λόγια, οπότε σκέφτηκα, εντάξει, θα κάνω αυτό το βήμα».
Ξεκίνησε με οκτώ συμμετοχές, αλλά τα προβλήματα με τη βίζα του και ένας τραυματισμός στον αστράγαλο τον έχουν «φρενάρει». Ο Νέγλια ωστόσο έχει εντυπωσιαστεί με αυτά που προσφέρει ο 26χρονος, ειδικά με τις πάσες του από μακρινή απόσταση και την ικανότητά του να δουλεύει σε στενούς χώρους. Με τον παίκτη να έχει συμβόλαιο και για την επόμενη σεζόν, ο αθλητικός διευθυντής του συλλόγου ανυπομονεί να δει την πρόοδο που μπορεί να κάνει.
Η μετακόμιση στο Λας Βέγκας έδωσε στον Πίτερς μια διαφορετική οπτική για το παιχνίδι. Και για τη ζωή. Αλλωστε, για μεγάλο μέρος της νεανικής του καριέρας χάθηκε χωρίς δική του υπαιτιότητα.
Γνωρίζει καλά ότι η τρέχουσα κατάστασή του δεν διαθέτει την αίγλη που συνοδεύει το να παίζεις για έναν σύλλογο όπως η Γιουβέντους, αλλά είναι σε θέση να εκτιμήσει πως μπορεί να αγωνίζεται ξανά σε επαγγελματικό επίπεδο. Αλλωστε, δεν έχει κάθε νίκη την ίδια σημασία. Μερικές από τις μεγαλύτερες, όπως το να περπατάς ξανά, το να προπονείσαι και πάλι, συμβαίνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και των μεγάλων αγώνων. Κάποιες νίκες συμβαίνουν σε μοναχικές στιγμές, σε μονοπάτια που κανείς δεν περιμένει πως θα διαβεί…
