Μία δεκαετία πίσω, στην ταραγμένη περίοδο του επαπειλούμενου Grexit, του δημοψηφίσματος και των capital controls, στη Φωκίωνος Νέγρη παιδιά από την Αφρική, την Ινδία, την Αλβανία και τη Γεωργία έκαναν το πολυπολιτισμικό «μωσαϊκό» της πλατείας ακόμη πιο θορυβώδες.
Από το απόγευμα, μέχρι σχεδόν τα μεσάνυχτα, ο φωνές τους και τα χτυπήματα της δερμάτινης μπάλας, σε συνδυασμό με τις μουσικές και τα χαρμάνια από τους ναργιλέδες, δημιουργούσαν ένα μεθυστικό πονοκέφαλο. Κανείς δεν ασχολούνταν μαζί τους. Μονάχα κάποιοι χομπίστες σκάουτερ που είχαν διασυνδέσεις με τους παράγοντες από τα αθηναϊκά σωματεία και πίνοντας τον καφέ τους, τους ενημέρωναν για το αν αξίζει κάποιος από αυτούς τους πιτσιρικάδες.
Ο 13χρονος Ανδρέας Τεττέη σπάνια πια κατέβαινε στην πλατεία. Ούτε δίπλα, στον περίβολο του Αγίου Γεωργίου πήγαινε. Είχε πάρει… μεταγραφή. Οσοι ήθελαν να τον δουν έπρεπε να πάρουν τον ανήφορο για την Αλεπότρυπα. Τον είχε «καπαρώσει» ο Ατλας Κυψέλης που αγωνιζόταν στη Β΄ ΕΠΣΑ. Φορούσε πια φανέλα κόκκινη, μαύρο σορτσάκι και ποδοσφαιρικά παπούτσια. Παρότι μέλος της εφηβικής ομάδας, ο προπονητής του δεν δίσταζε να τον ρίχνει αλλαγή στα παιχνίδια των μεγάλων για να πάρει εμπειρίες, απέναντι σε… ευτραφείς 35άρηδες και 40άρηδες που κάθε Κυριακή «μάτωναν» τις φτέρνες τους στα χωμάτινα αθηναϊκά γήπεδα.
Αυτά ήταν τα πρώτα ποδοσφαιρικά μαθήματα του 24χρονου σήμερα Ανδρέα. Εκεί έμαθε να μη φοβάται κανέναν αντίπαλο και οτιδήποτε πάει να τον σταματήσει. Αυτά τα βιώματα τον μετατρέπουν σε «ταύρο» που όταν μπαίνει στην αρένα, θέλει να πάρει παραμάζωμα όποιον βρει μπροστά του.
Ακούραστος κουβαλητής της μπάλας, ταχυδυναμικός με εκρηκτικές κινήσεις στον χώρο και καλός ντριμπλαδόρος, την προηγούμενη Κυριακή στο παιχνίδι της Κηφισιάς με την ΑΕΚ υπενθύμισε από τι υλικό είναι σμιλεμένος.
Ο,τι είναι για τον φίλο του Γιάννη Αντετοκούνμπο τα Σεπόλια, είναι (και κάτι περισσότερο) για τον Ανδρέα η Κυψέλη. Στην οδό Επτανήσου όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, εκεί εξακολουθεί να ζει. Με τη μητέρα του που κατάγεται από τη Σιέρα Λεόνε και τις δύο αδερφές του. Τον Γκανέζο πατέρα του δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει. Εφυγε από τη ζωή σε ατύχημα σε καράβι, όταν αυτός ήταν μόλις οκτώ μηνών.
Ο συνδετικός κρίκος με την Κηφισιά είναι αλύγιστος. Εκεί η μητέρα του εργάστηκε σκληρά φροντίζοντας ηλικιωμένους για να ζήσει τα τρία παιδιά της. Στη συνέχεια άνοιξε κομμωτήριο στην πλατεία Αμερικής, το οποίο λειτουργεί μέχρι και σήμερα.
Η αγάπη της μάνας – «Είναι όλη μου η ζωή. Χωρίς αυτήν δεν θα κατάφερνα τίποτα. Δούλευε σκληρά για να μας μεγαλώσει. Από το πρωί έως αργά το βράδυ. Οταν έκλεινε το μαγαζί, περνούσε από τη Φωκίωνος για να με μαζέψει», λέει για τη μητέρα του.
«Είναι όλη μου η ζωή. Χωρίς αυτήν δεν θα κατάφερνα τίποτα. Δούλευε σκληρά για να μας μεγαλώσει. Από το πρωί έως αργά το βράδυ. Οταν έκλεινε το μαγαζί, περνούσε από τη Φωκίωνος για να με μαζέψει», λέει για τη μητέρα του ο Ανδρέας, ο οποίος μετά τον Ατλαντα πήγε στον ΠΑΟ Ρουφ, απ’ όπου τον ανακάλυψε η Κηφισιά που τότε αγωνιζόταν στην Γ΄ Εθνική. Αν και δεσμεύονταν με συμβόλαιο, στην ομάδα δόθηκαν κάποια χρήματα και η «αρπαγή» έγινε χωρίς χρονοτριβή.
Οσοι τον παρακολουθούν από τις μικρότερες κατηγορίες γνωρίζουν καλά την αξία του. Ηταν ένα κρυμμένο διαμάντι. Εκανε πράγματα που δυστυχώς δεν τα κατέγραψαν κάμερες, έχει βάλει γκολ που χάρισαν ανόδους. Το άλμα της ομάδας των βορείων προαστίων από την Γ΄ Εθνική στη Super League 1 οφείλεται κυρίως σε αυτόν.
Παρότι έχει πολλά κοινά στοιχεία στο παιχνίδι του με αυτά του Λιβάι Γκαρσία (είναι όμως πιο ψηλός και πιο δυνατός), δεν έκανε «κλικ» σε καμία από τις μεγάλες ομάδες όταν το όνομά του έπεφτε στο τραπέζι ως υποψήφιος μεταγραφικός στόχος τα δύο τελευταία καλοκαίρια. Πίστευαν ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις τους.
Το περασμένο καλοκαίρι προτάθηκε ακόμη και ως τρίτη λύση στην επίθεση μεγάλης ομάδας, αλλά και πάλι οι πόρτες έκλεισαν. Ολοι τους δίστασαν. Σκέφτηκαν, ίσως, πως επικοινωνιακά, δεν θα ηχούσε καλά στα αυτιά των οπαδών να αποκτήσουν επιθετικό της Κηφισιάς.
Ομως ο Ανδρέας δεν φαίνεται να ανησυχεί: «Ηθελα και θέλω να παίξω σε μια μεγάλη ομάδα. Αλλά δεν με αγχώνει γιατί ξέρω πως αργά ή γρήγορα θα γίνει», λέει.
Πέρυσι που η Κηφισιά υποβιβάστηκε στη Β΄ Εθνική, δόθηκε δανεικός στον Παναιτωλικό για να συνεχίσει να αγωνίζεται στη Super League 1. Το ποσό των 500.000 ευρώ κρίθηκε μεγάλο για τους Αγρινιώτες ώστε να τον αγοράσουν κι έτσι επέστρεψε στην Αθήνα.
Διστακτικός μαζί του είναι μέχρι στιγμής και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς προκειμένου να τον καλέσει στην Εθνική έστω και ως επιβράβευση, αφού ο Σέρβος τεχνικός θεωρεί πως δύσκολα θα «χωρέσει» μαζί με τους Παυλίδη, Ιωαννίδη και Δουβίκα.
Πριν από τρία χρόνια και μετά μια μακρά γραφειοκρατική μάχη κατάφερε να πάρει τελικά την ελληνική ιθαγένεια. Το κανονικό επίθετο του πατέρα του, το Tetteh (προσφέρεται Τέττε), έγινε στα χαρτιά Τεττέη. Τα μόνα ταξίδια του στο εξωτερικό είναι με την Κηφισιά στις καλοκαιρινές προετοιμασίες της ομάδας. Πριν από δύο χρόνια βαφτίστηκε χριστιανός, παρότι η μητέρα του είναι μουσουλμάνα.
Η συμβουλή του Γιάννη – Αντλούσε δύναμη από την ιστορία του Γιάννη Αντετοκούνμπο – αργότερα γνωρίστηκαν και έγιναν φίλοι. «Μου έλεγε να παραμένω συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω και να μην ξεχνώ ποτέ από πού προέρχομαι».
«Εγώ γεννήθηκα εδώ, πέντε βήματα μακριά από την εκκλησία. Δεν έζησα κάπου αλλού. Ο δικός μου Θεός ήταν εκεί που έπαιζα μπάλα κάθε μέρα», υποστηρίζει.
Ο ρατσισμός
Οταν παράγοντας του ελληνικού ποδοσφαίρου τον αποκάλεσε «μαϊμού», αν και είχε χρόνια να ασχοληθεί με ρατσιστικά σχόλια, οι μνήμες από το παρελθόν επέστρεψαν. «Ακουγα αρκετά από μικρός, αλλά η μητέρα μου μού είχε πει να κλείνω τα αυτιά μου και να πεισμώνω περισσότερο. Καταλάβαινα πως ακόμη κι αυτός που τα έλεγε από την εξέδρα τα ξεστόμιζε λόγω της αντιπαλότητας, αφού αν ήταν διαφορετικά, θα σχολίαζε και τον Αφρικανό παίκτη της ομάδας του. Οταν όμως το λέει ο ίδιος ο πρόεδρος ομάδας, τότε αλλάζει», λέει.
Ο Ανδρέας εμπνεύστηκε από την ιστορία του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ειδικά όταν τον γνώρισε από κοντά κι έκαναν παρέα, παίρνοντας συμβουλές τόσο από αυτόν όσο και από τον αδελφό του Θανάση. «Μου έλεγε να παραμένω συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω και να μην ξεχνώ ποτέ από πού προέρχομαι», λέει χαρακτηριστικά. Η γνωριμία τους έγινε μέσω της μητέρας του και της Βερόνικα Αντετοκούνμπο, η οποία ήταν πελάτισσα στο κομμωτήριο της πρώτης. Η φιλία τους παραμένει ακόμη δυνατή και όταν η δεύτερη επιστρέφει στην Ελλάδα, πάντα την επισκέπτεται.
Οποιο κι αν είναι το μέλλον του Ανδρέα, είτε πραγματοποιήσει το όνειρό του και κάνει τη μεταγραφή σε μεγάλη ελληνική ομάδα, είτε στο εξωτερικό, το σίγουρο είναι πως η καρδιά του θα συνεχίσει να χτυπάει για την Κυψέλη. Νοερά θα κλωτσάει την μπάλα αντικρίζοντας από τη μια το άγαλμα του «σκύλου» της Φωκίωνος και το νταμάρι της Αλεπότρυπας και από την άλλη την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και τον σταθμό του ΗΣΑΠ στην πλατεία Βικτωρίας.
