Το περασμένο Σάββατο, όταν η Μαντόνα εμφανίστηκε στις εξέδρες του «Stamford Bridge», η πρώτη σκέψη δεν ήταν «τι φοράει», ούτε «ποιος την κάλεσε». Hταν ένα απλό, σχεδόν αφελές «γιατί;». Η «βασίλισσα της ποπ», η γυναίκα που έκανε το σκάνδαλο επάγγελμα και την πρόκληση τέχνη, καθόταν ως ένας οποιοσδήποτε… θνητός φίλαθλος σε ένα από τα καρεκλάκια του γηπέδου. Είχε πάει για να προκαλέσει… φασαρία με την παρουσία της ή για να δικαιολογήσει, επιτέλους, την αγάπη της για την ομάδα του Λονδίνου;
Oπως φαίνεται όμως, η Μαντόνα μπορεί πράγματι να έχει μια κάποια σχέση με την Τσέλσι. Δεν ήταν, άλλωστε, η πρώτη της φορά στο γήπεδο, καθώς είχε ξαναβρεθεί εκεί πέρυσι, στο 4-2 επί της Μπράιτον, παρέα με τον σύντροφό της, τον μουσικό Aκιμ Μόρις. Και αν πιστέψει κανείς το ίντερνετ, το έντονο ενδιαφέρον της για τους «μπλε» γεννήθηκε στα χρόνια του γάμου της με τον Γκάι Ρίτσι, γνήσιο οπαδό τους, λάτρη του λονδρέζικου ποδοσφαίρου και των καλών παμπ της πρωτεύουσας.
Το αν τώρα η Μαντόνα μπορεί να εξηγήσει την αμυντική λειτουργία ή αν νομίζει ότι ο Ντιέγκο Κόστα είναι ένα είδος καφέ και ότι ο Γουίλιαν ήταν μέλος των Black Eyed Peas, κανείς δεν ξέρει. Το μόνο βέβαιο είναι πως όταν η κάμερα τη συνέλαβε στο 2-1 επί της Λίβερπουλ, το Σάββατο, το Twitter πήρε φωτιά.
Καμία έκπληξη
Για το Sky Sports, βέβαια, δεν υπήρξε καμία έκπληξη, ούτε αιφνιδιασμός. Για το βρετανικό δίκτυο, το να εντοπίσει τον διάσημο της ημέρας αποτελεί σχεδόν ιεροτελεστία. Στις μεγάλες μέρες της Premier League, πάντα υπάρχει ένας άνθρωπος -ο floor manager- που γνωρίζει ποιος και πού θα εμφανιστεί: τα ονόματα των VIP φτάνουν από τις ίδιες τις ομάδες ή από τον «αγωνιστικό υπεύθυνο» της λίγκας.
Οι σύλλογοι άλλωστε πρέπει να γνωρίζουν αρκετές μέρες πριν ποιοι διάσημοι θα φιλοξενηθούν στο γήπεδό τους. Μαντόνα, Γιουσέιν Μπολτ, Εντ Σίραν, δεν είναι απλοί θεατές. Συνοδεύονται από αρκετούς σωματοφύλακες, αλλά και συνεργάτες και φυσικά, δεν πρόκειται να καθίσουν με το κοινό στις φτηνές θέσεις.
Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ, είχε παραπονεθεί πέρυσι ότι δεν μπορεί πια να βλέπει την Αρσεναλ από τη συνηθισμένη του θέση στο «Emirates», αφού για λόγους ασφαλείας αναγκάζεται να δέχεται τη «φιλοξενία» των corporate boxes. «Ενοχλητικό», είχε δηλώσει. Ποιος είπε ότι η εξουσία δεν έχει τίμημα;
Οι παραγωγοί ενημερώνουν και τους σχολιαστές ποιος διάσημος βρίσκεται στο γήπεδο. Οχι μόνο για να ξέρουν ποιον δείχνουν, αλλά και για να προετοιμάσουν την ατάκα που θα συνοδεύσει το πλάνο. Επίσης, αν ο διάσημος είναι αρκετά μεγάλο όνομα, τότε μία κάμερα μένει σχεδόν αποκλειστικά στραμμένη πάνω του. Οχι για να απαθανατίσει την αμήχανη στιγμή του όταν μιλά στο τηλέφωνο, αλλά για να καταγράψει το πώς πανηγυρίζει. Ο Ράιαν Ρέινολντς στη Ρέξαμ και ο πρίγκιπας Ουίλιαμ στην Αστον Βίλα αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα: οι σκηνοθέτες περιμένουν την κατάλληλη γκριμάτσα, το βλέμμα, την αυθεντική έκρηξη ή το ψεύτικο χαμόγελο.
Οι κάμερες ψάχνουν πάντα και για τους «απρόσκλητους»: τραυματίες παίκτες, νέες μεταγραφές ή ακόμη και υποψήφιους προπονητές. Μερικές φορές, βέβαια, οι ταυτοποιήσεις είναι λάθος, όπως όταν ο ρεπόρτερ του Sky Sports, Πάτρικ Ντέιβισον, μπέρδεψε έναν ανώνυμο θεατή από το Γουέικφιλντ με τον υποψήφιο προπονητή της Χάντερσφιλντ, Γιαν Σίβερτ. Το ίντερνετ πέρασε ωραίες μέρες τότε.
Η «δραματουργία» της κάλυψης
Οι διάσημοι φίλαθλοι, ενίοτε, χρησιμοποιούνται και για τη «δραματουργία» της κάλυψης. Οταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χάνει στο 90ό λεπτό, η κάμερα πάντα θα στραφεί προς τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Η απογοήτευσή του αρκεί για να περιγράψει την ήττα καλύτερα από οποιοδήποτε γράφημα στατιστικών.
Ο άγραφος κανόνας λέει: όσο πιο μεγάλη η ομάδα, τόσο πιο πολλοί οι διάσημοι φίλαθλοι. Και η Τσέλσι, που οι ιδρυτές της, της έδωσαν το όνομα της πλούσιας συνοικίας του Λονδίνου, ξεχωρίζει από τα πολυτελή σπίτια της, αλλά και την καλλιτεχνική της κληρονομιά. Ετσι η παρουσία της Μαντόνα δεν ήταν τυχαία και βέβαια δεν ήταν η μόνη. Στις εξέδρες του «Stamford Bridge» έχουν θεαθεί ο Μπιλ Κλίντον (που λέγεται ότι παρακολουθούσε αγώνες στα φοιτητικά του χρόνια στην Οξφόρδη), ο Τζον Μέιτζορ, η Κάρα Ντελεβίν, ο Τζέρεμι Κλάρκσον και ο Γκόρντον Ράμσεϊ. Και φυσικά οι «παραδοσιακοί» Αγγλοι ήρωες: ο Ντέιμον Αλμπαρν των Blur, ο Γκράχαμ (Suggs) ΜακΦέρσον των Madness και ο Μάικλ Κέιν. Η λίστα των φίλων της Τσέλσι λέει κάτι και για την ίδια την ομάδα, όπως ακριβώς και η (πολύ πιο σύντομη) λίστα διάσημων φίλων της Μπόρνμουθ. Εκεί, ο μοναδικός πραγματικά γνωστός υποστηρικτής είναι ο Αλεξ Τζέιμς, μπασίστας των Blur.
Η προβολή και το συναίσθημα
Πιο δίπλα, στη δυτική πλευρά του Λονδίνου, η Φούλαμ μπορεί να υπερηφανεύεται για τους πιο «κουλτουριάρηδες» οπαδούς της: τον Χιου Γκραντ, τον Ρίτσαρντ Οσμαν και τη Λίλι Αλεν. Καμιά φορά, η παρουσία ενός διάσημου αντικατοπτρίζει την άνοδο ενός συλλόγου. Η Κλαούντια Σίφερ δεν στεκόταν ποτέ στις παλιές, τσιμεντένιες εξέδρες του «Griffin Park» την παλιά έδρα της Μπρέντφορντ για να δει τον Αλαν Τζατζ. Αλλά από τότε που ο σύζυγός της, Μάθιου Βον, επένδυσε στην Μπρέντφορντ, η Γερμανίδα σούπερ μόντελ εμφανίζεται με φανέλα της ομάδας στο νέο «Gtech Community Stadium», τραβώντας προς το μέρος της όλα τα βλέμματα και τα φλας, ως ένα από τα εμβληματικότερα πρόσωπα της μόδας.
Βέβαια υπάρχουν και οι διάσημοι που δεν βρίσκονται στις εξέδρες των γηπέδων της Premier League για να αυτοπροβληθούν, αλλά γιατί πραγματικά αγαπούν το ποδόσφαιρο και τις ομάδες. Αυτή η (συναισθηματική) λίστα είναι μεγάλη. Τομ Χανκς (Αστον Βίλα), Ρόρι ΜακΙλρόι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Αντ & Ντεκ (Νιούκαστλ), Στιούαρτ Μπρόαντ (Νότιγχαμ Φόρεστ), Νόρμαν «Fatboy Slim» Κουκ (Μπράιτον), Σέρτζιο Πιζόρνο των Kasabian (Λέστερ), Τόμι Φλίτγουντ (Εβερτον), Μάικλ ΜακΙντάιρ (Τότεναμ), Ράσελ Κρόου (Λιντς), Ντάνιελ Κρεγκ (Λίβερπουλ).
Και υπάρχουν εκείνοι που δεν πτοούνται από προγράμματα, πρεμιέρες ή παγκόσμιες περιοδείες. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός Τζόρνταν Νορθ εξακολουθεί να πηγαίνει στο «Turf Moor» για να βλέπει την Μπέρνλι, ενώ ο Αλαστερ Κάμπελ, ο άνθρωπος που είχε αναλάβει την επικοινωνία των Εργατικών στα χρόνια του Μπλερ, παραμένει φανατικός της ίδιας ομάδας.
Ο Ρόμπερτ Πλαντ, η φωνή των Led Zeppelin, δεν είναι απλώς φίλαθλος των Γουλβς, αλλά κομμάτι της ιστορίας τους. Για χρόνια καθόταν με το πλήθος, στην εξέδρα «Steve Bull». Τώρα, ως αντιπρόεδρος, έχει μετακομίσει στην πρώτη σειρά του «Molineux», αλλά τα μαλλιά του παραμένουν ορατά από κάθε σημείο του γηπέδου.
Ο πιο «πιστός» από όλους
Κι αν πρέπει κάποιος να επιλέξει τον πιο διάσημο «πιστό» οπαδό της Premier League, η απάντηση είναι εύκολη: Νόελ Γκάλαχερ. Ο κιθαρίστας και στιχουργός των Oasis, το αιώνιο παιδί του Μάντσεστερ, μπορεί να μη βρίσκεται κάθε εβδομάδα στο «Etihad», αλλά όταν πηγαίνει, το κάνει αληθινά. Εχει βρεθεί ακόμη και στο πέταλο των φιλοξενούμενων, χωρίς μάλιστα να μπορεί να αμφισβητήσει ότι ξέρει ποδόσφαιρο. Το απέδειξε όταν σχολίασε για το TNT Sports τον αγώνα της Σίτι με τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας στο Champions League.
Τον Ιανουάριο, η Μάντσεστερ Σίτι ξαναπαίζει με την Τσέλσι. Και αν η Μαντόνα αποφασίσει να εμφανιστεί πάλι στο γήπεδο, μπορεί να βρεθεί στο ημίχρονο με τον Νόελ Γκάλαχερ να συζητούν για το αν οι αλλαγές του Μαρέσκα ή οι επιλογές του Γκουραδιόλα είναι σωστές.
