Η 12η Σεπτεμβρίου στη Στρασμπούρ υποσχόταν να είναι μια μέρα χαράς. Κάτω από τον ουρανό της Αλσατίας, η διοίκηση του συλλόγου εγκαινίαζε το νέο νότιο πέταλο του «Σταντ ντε λα Μενό». Ένα έργο 160 εκατομμυρίων ευρώ, που θα αυξήσει τη χωρητικότητα του γηπέδου στις 32.000 θέσεις, συνοδευόμενο από fan zone, VIP θέσεις και το μεγαλύτερο μπαρ της Γαλλίας, μήκους 50 μέτρων.
Ο πρόεδρος του συλλόγου, Μαρκ Κελέρ, μιλούσε με συγκίνηση: «Είναι υπέροχο, θεαματικό, θα γίνει εμβληματικό». Δίπλα του, εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας και φίλαθλοι πανηγύριζαν την πρόοδο ενός συλλόγου που μόλις είχε επιστρέψει στην Ευρώπη μετά από 20 χρόνια με τη συμμετοχήτης στον όμιλο του Conference League.
Όμως την ίδια ώρα, χιλιόμετρα πιο δυτικά, στο προπονητικό κέντρο της Τσέλσι στο Κόμπαμ, ανακοινωνόταν κάτι που θα μετέτρεπε τη χαρά σε οργή. Ο αρχηγός και ηγέτης της Στρασμπούρ, Εμανουέλ Εμεγκά, πόζαρε με τη φανέλα των «μπλε». Είχε ήδη συμφωνήσει να μετακομίσει στο Λονδίνο στο τέλος της σεζόν. Το μήνυμα ήταν σαφές: η Στρασμπούρ, το καμάρι της Αλσατίας, δεν ήταν πια αφεντικό στο ίδιο της το σπίτι.
Το σχέδιο της BlueCo και το multi-club ποδόσφαιρ
Για να καταλάβει κανείς την έκρηξη των οπαδών, πρέπει να γυρίσει πίσω στο 2022, όταν ο Αμερικανός επιχειρηματίας Τοντ Μπόελι και το κονσόρτσιουμ BlueCo απέκτησαν την Τσέλσι. Από την πρώτη στιγμή, μίλησαν για ένα «πολυκλαμπικό» μοντέλο, στα πρότυπα της City Football Group (Μάντσεστερ Σίτι, Τζιρόνα, Νιούγιορκ Σίτι κ.ά.) και του δικτύου Red Bull (Σάλτσμπουργκ, Λειψία, Νέα Υόρκη).
Στόχος; Η δημιουργία ενός οικοσυστήματος ομάδων που μοιράζονται παίκτες, τεχνογνωσία και πόρους. Το καλοκαίρι του 2023, η Στρασμπούρ έγινε ο πρώτος κρίκος της αλυσίδας, με την BlueCo να εξαγοράζει τον ιστορικό σύλλογο.
Στα χαρτιά, το πλάνο είχε λογική: περισσότερα κεφάλαια, καλύτερες εγκαταστάσεις, ισχυρότερες μεταγραφές. Πράγματι, η Στρασμπούρ επένδυσε το 2023-24 πάνω από 127 εκατομμύρια ευρώ σε νέους ποδοσφαιριστές – ρεκόρ στην ιστορία της. Για πρώτη φορά, μπόρεσε να ονειρευτεί Ευρώπη όχι απλώς ως κατόρθωμα, αλλά ως στόχο.
Όμως, το τίμημα αυτής της προόδου φάνηκε γρήγορα. Για τους οπαδούς, το «να γίνουμε καλύτεροι» δεν μπορεί να σημαίνει «να γίνουμε δορυφόρος».
Η οργή των οπαδών
Η φωτογραφία του Εμεγκά με τη φανέλα της Τσέλσι ήταν το σπίρτο που άναψε τη φωτιά. Η Ultra Boys 90, η πιο ιστορική οργάνωση οπαδών, ένιωσε προδομένη. «Μετά από τρία παιχνίδια, ο αρχηγός μας ανακοινώνει ότι φεύγει. Και μάλιστα ποζάρει με άλλη φανέλα. Για εμάς ήταν απαράδεκτο», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της UB90, Μαξίμ.
Στον αγώνα με τη Χάβρη, τα πανό ήταν σαφή: «Εμεγκά, πιόνι της BlueCo» και «Παράδωσε το περιβραχιόνιο». Ο νεαρός επιθετικός δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού, αλλά πριν από τη σέντρα τιμήθηκε ως παίκτης του μήνα, μια τελετή που μετατράπηκε σε ειρωνική αντίθεση με τα συνθήματα εναντίον του.
Στη συνέχεια, άλλο πανό σημάδεψε τον ίδιο τον πρόεδρο: «Μαρκ Κελέρ, ευχαριστούμε για τη χρυσή δεκαετία. Ώρα να φύγεις». Η Ομοσπονδία Φιλάθλων εξέδωσε ανακοίνωση ζητώντας την παραίτησή του.
Από σωτήρας… εχθρός
Για πολλούς, ο Κελέρ είχε πάψει να είναι ο σωτήρας που ανέβασε τον σύλλογο από τα τοπικά και τις μικρές κατηγορίες στην Ευρώπη. Τώρα παρουσιαζόταν ως «βιτρίνα» της BlueCo, αδύναμος να προστατέψει την ανεξαρτησία του συλλόγου.
Η ειρωνεία είναι ότι λίγοι άνθρωποι έχουν ταυτιστεί με τη Στρασμπούρ όσο ο Μαρκ Κελέρ. Πρώην παίκτης της, την ανέλαβε το 2012, όταν ο σύλλογος βολόδερνε στα ερασιτεχνικά. Υπό την ηγεσία του, η ομάδα αναγεννήθηκε, κατέκτησε το Λιγκ Καπ το 2019 και επέστρεψε στην Ευρώπη.
Όμως η συνεργασία του με την BlueCo άλλαξε την εικόνα του. Στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, οργισμένος απάντησε στους επικριτές: «Στο τέλος της περσινής σεζόν, είχαμε προτάσεις για τον Εμεγκά από Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία. Βρήκαμε τρόπο να τον κρατήσουμε έναν χρόνο ακόμη. Έτσι, θα παίξει Ευρώπη ως αρχηγός μας και μετά θα πάει στην Τσέλσι, έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους στον κόσμο. Είναι κέρδος για όλους».
Τόνισε μάλιστα ότι ο παίκτης απέρριψε δέκα προτάσεις για να μείνει στη Στρασμπούρ. «Δεν αξίζει να τον αποδοκιμάζουν», είπε χαρακτηριστικά.
Παρά τα επιχειρήματά του, μεγάλο μέρος του κόσμου παραμένει δύσπιστο. Για τους ultras, ο Κελέρ μοιάζει πια περισσότερο με διευθυντή θυγατρικής, παρά με πρόεδρο ανεξάρτητου συλλόγου.
Διοικητική αντίδραση
Μάλιστα, ο Κελέρ δεν έμεινε απαθής, καθώς πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε αυστηρά μέτρα κατά τεσσάρων οργανωμένων συνδέσμων φιλάθλων, ύστερα από κοινή ανακοίνωση των τελευταίων που θεωρήθηκε ότι «επιτίθεται στο σύλλογο».
Συγκεκριμένα οι σύνδεσμοι UB 90, Pariser Section, KCB και η Ομοσπονδία Φιλάθλων του Ρασίνγκ Στρασμπούρ, ενημερώθηκαν ότι πλέον θα έχουν πρόσβαση στους χώρους του συλλόγου μόνο με συνοδεία προσωπικού ασφαλείας, ενώ δεν θα τους παραχωρείται χώρος για την κατασκευή πανό, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Επίσης καταργείται η διευκόλυνση έκδοσης εισιτηρίων για εκτός έδρας αγώνες, τα οποία επιστρέφουν σε ονομαστική μορφή. Τέλος θα υπάρξει ε παναφορά επιτηρητών (stewards) στο πέταλο.
«Είχαμε σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους για χρόνια, αλλά πλέον δεν υπάρχει», δήλωσε ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής Αλέν Πλε, προσθέτοντας ότι η ομάδα επανέρχεται «σε μια φυσιολογική κατάσταση, παρόμοια με εκείνη που ισχύει στους άλλους συλλόγους».
Το δίλημμα της εξέλιξης
Το ερώτημα που πλανάται πάνω από την Αλσατία είναι απλό αλλά βασανιστικό: μπορεί μια ομάδα όπως η Στρασμπούρ να επιβιώσει στην ελίτ χωρίς τη στήριξη ενός κολοσσού;
Από τη μία, οι αριθμοί δείχνουν πρόοδο. Το γήπεδο ανανεώνεται, οι εγκαταστάσεις εκσυγχρονίζονται, οι μεταγραφές ξεπερνούν κάθε προηγούμενο. Από την άλλη, η αίσθηση εξάρτησης από την Τσέλσι πληγώνει το αίσθημα ταυτότητας.
Οι υποστηρικτές του μοντέλου θυμίζουν ότι και η Σάλτσμπουργκ, πριν γίνει «εργαστήριο» της Λειψίας, βρέθηκε να παίζει συστηματικά στο Champions League. Οι επικριτές απαντούν πως τότε η Στρασμπούρ θα πάψει να είναι η Στρασμπούρ που γνώριζαν οι φίλοι της.
Η αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου στη μέση. Όμως οι οπαδοί δεν λειτουργούν με αριθμούς – λειτουργούν με συναίσθημα.
Η νέα πραγματικότητα και το μέλλον του Εμεγκά
Ο Εμεγκά βρίσκεται τώρα στο επίκεντρο αυτής της καταιγίδας. Στα 22 του, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ολλανδίας. Μεταγράφηκε μόλις το 2023 από τη Στουρμ Γκρατς, κι όμως σε λίγους μήνες έγινε αρχηγός και «σημαία».
Η επιλογή του να ανακοινώσει από νωρίς τη μελλοντική του μεταγραφή είχε στόχο να σταματήσει τις φήμες. «Θέλω να είμαι απόλυτα αφοσιωμένος στη Στρασμπούρ μέχρι το τέλος», είπε. Αντί όμως να κατευνάσει, φούντωσε τις αντιδράσεις.
Το πώς θα τον υποδεχθούν οι φίλαθλοι στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι θα είναι ενδεικτικό. Γιατί στο σημερινό Στρασμπούρ, οι τίτλοι μπορεί να κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο, αλλά οι εντυπώσεις χτίζονται στις εξέδρες.
Ένα μέλλον με ερωτηματικά
Η Στρασμπούρ βρίσκεται σε καμπή. Η BlueCo υπόσχεται ανάπτυξη και επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια. Οι οπαδοί φοβούνται ότι αυτή η άνοδος θα έχει τίμημα την ψυχή της ομάδας. Ο Κελέρ, άλλοτε σωτήρας, παλεύει να αποδείξει ότι παραμένει προστάτης των συμφερόντων της.
Κι όλα αυτά ενώ η σεζόν μόλις ξεκινά. Μετά το ταξίδι στο Παρίσι για το πρωτάθλημα και την επιστροφή στο «Μενό» κόντρα στη Μαρσέιγ, η Στρασμπούρ θα δοκιμαστεί και στην Ευρώπη – μια πρόκληση που μπορεί να ενώσει ή να διχάσει ακόμη περισσότερο.
Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία με τον Εμεγκά απέδειξε ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο η πρόοδος δεν είναι ποτέ απλή υπόθεση. Γιατί κάθε φορά που η μπάλα κυλάει στο χορτάρι, στις κερκίδες παίζεται ένα άλλο, εξίσου σημαντικό παιχνίδι: αυτό της ταυτότητας.
