«Αυτοί δεν θα μάθουν ποτέ τα όριά τους», μου είχε πει ο, τότε, 16ετής γιος μου, ακούγοντας περί «ντοπαρισμένων» αθλητών. «Δεν έχει να κάνει μόνο με την κατάρριψη ρεκόρ, έχει να κάνει με την υπέρβαση των ορίων. Οι Enhanced Games (Ενισχυμένοι Αγώνες) μου έδωσαν τους πόρους και την ομάδα για να ξεκλειδώσω ένα νέο επίπεδο απόδοσης και τώρα όλοι μπορούν να δουν τι είναι δυνατό να γίνει», δήλωσε ο Κριστιάν Γκολομέεφ μετά την επίτευξη επίδοσης καλύτερης από το ρεκόρ κόσμου στα 50 μ. ελευθέρως, σε διοργάνωση όπου μετέσχε έχοντας πάρει απαγορευμένες ουσίες και με το συνθετικό μαγιό, από αυτά που απαγορεύθηκαν μετά το 2009 διότι ανέβαζαν τους κολυμβητές στον αφρό και τους έκαναν να κολυμπούν σαν δελφίνια.
Αλλά πώς υπερβαίνεις τα όρια; Πώς δείχνεις τι είναι δυνατό να γίνει; Με φαρμακευτική αγωγή και, στην κολύμβηση, με τα «μαγιό». Γιατί, λοιπόν, να μη χρησιμοποιούν και τις σανίδες με τις οποίες κολυμπούν οι ναυαγοσώστες; Και στον στίβο θα τρέχουν με μη εγκεκριμένα παπούτσια; Ισως σαν αυτά με τις 68 βελόνες, αντί καρφιών, με τα οποία ο Αμερικανός Τζον Κάρλος είχε καταρρίψει το 1968 το παγκόσμιο ρεκόρ των 200 μ., επίδοση που δεν αναγνωρίσθηκε. Πρόκειται, λοιπόν, περί τεχνητής υπέρβασης των ορίων. Μήπως, λοιπόν, τα χρήματα πρέπει να τα μοιράζονται οι αθλητές, οι επιστήμονες και οι κατασκευαστές των μαγιό και των παπουτσιών;
Υπάρχει, όμως, και το ηθικό σκέλος. Λένε πολλοί ότι το εγχείρημα αντίκειται στην ηθική του αθλητισμού. Αλλά μήπως δεν αντίκειται η κρυφή «χρήση» των απαγορευμένων ουσιών, που γίνεται από τους κορυφαίους αθλητές πολλών αθλημάτων; Ισως, δε, και περισσότερο. Διότι κάποιοι «καθαροί» ανταγωνίζονται τους «ντοπαρισμένους».
Και μια ερώτηση ακόμη: Μήπως, τελικά, ήταν κυρίως το «μαγιό»;
