Παναθηναϊκός AKTOR και Ολυμπιακός σφράγισαν τα εισιτήριά τους για το μεγαλύτερο διασυλλογικό ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, το Final 4 της Ευρωλίγκας στο Αμπου Ντάμπι (23-25 Μαΐου) και η πλειονότητα των φιλάθλων εντός και εκτός ελληνικών συνόρων αναμένει τον πρώτο τελικό των «αιωνίων» στη διοργάνωση.
Οι «πράσινοι» θα επιδιώξουν το πρώτο «back to back» στην ιστορία τους, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» θα προσπαθήσουν να σπάσουν την «κατάρα» που θέλει την ομάδα που καταλαμβάνει την 1η θέση στην κανονική περίοδο, να μην κατακτά το τρόπαιο.
Τελευταίο εμπόδιο
Για να συμβούν όλα αυτά, όμως, θα πρέπει οι δύο ελληνικές ομάδες να φθάσουν στον τελικό, ξεπερνώντας τα εμπόδια των Φενέρμπαχτσε και Μονακό αντίστοιχα, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι, με βάση τα όσα είδαμε στα πλέι οφ, αλλά και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την απρόβλεπτη νοκ άουτ διαδικασία ενός Final 4.
Η ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα είναι αυτή που φέρει στους ώμους της τον βαρύ τίτλο του φαβορί, αφού τόσο στη regular season όσο και στη σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης έδειξε ότι συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες κατάκτησης του τροπαίου.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης του κόουτς Αταμάν θα ταξιδέψουν και αυτοί με το δικό τους βάρος στην πλάτη, καθώς θα κληθούν να υπερασπιστούν τον τίτλο τους, ενώ παρά τα πολύ σοβαρά προβλήματά τους διεμήνυσαν προς πάσα κατεύθυνση –κυρίως μέσα από την εντυπωσιακή σειρά με την Εφές Αναντολού– ότι δεν είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν αμαχητί τα σκήπτρα τους.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Φουρνιέ και Βεζένκοφ κάνουν τη διαφορά
Ο Ολυμπιακός οδεύει προς το τέταρτο συνεχόμενο Final 4 της ιστορίας του και 10ο από το 2009, μια συνθήκη που καταδεικνύει ότι ο «ερυθρόλευκος» οργανισμός έχει ζυμωθεί όσο ελάχιστοι στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης.
Το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα έδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν ότι είναι η πιο σταθερή ομάδα, χωρίς ακραία σκαμπανεβάσματα, οι αγωνιστικές αρχές της αποτελούν «Ευαγγέλιο» για τους παίκτες και η παρουσία των Βεζένκοφ και Φουρνιέ έχει φέρει αυτό το κάτι παραπάνω που έλειπε τις προηγούμενες σεζόν.
Οι αριθμοί αποδεικνύουν του λόγου το αληθές, καθώς ο Ολυμπιακός παρουσίασε μικρές αποκλίσεις στις αναμετρήσεις με τη Ρεάλ, σε σχέση πάντα με την κανονική περίοδο. Υπάρχουν στιγμές που ο Ολυμπιακός μοιάζει με μηχανή που… απλώς εκτελεί εντολές υπό οποιαδήποτε συνθήκη. Η αμυντική προσήλωσή του είναι η πηγή ενέργειάς του και από αυτόν τον τομέα ξεκινούν όλα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θέλει ο αντίπαλός του να απολαμβάνει το μπάσκετ, αλλά να υποφέρει, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι, αργά ή γρήγορα, το μυαλό θα υποκύψει στην πίεση και το έργο της ομάδας του θα απλοποιηθεί.
Το φετινό ρόστερ τού δίνει την άνεση να μοιράσει τους χρόνους και να ανακατέψει την τράπουλα χωρίς μεγάλες αναταράξεις στην απόδοση και όταν χρειαστεί σκορ, γνωρίζει ότι ακόμη κι όταν το σύστημα κολλήσει (κακές επιλογές και spacing, εμμονή να τελειώσει φάσεις ο Φαλ, ζητήματα στην pick ’n’ roll άμυνα) κάποιος από τους φετινούς παίκτες του μπορεί να πετύχει το νικητήριο καλάθι.
Ο Φουρνιέ στην απαιτητική σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης, έστω κι αν έλειψε σε ένα ματς, έδειξε τη μεγάλη κλάση του και ολοκλήρωσε το έργο του με μ.ό. 17,7 πόντους και 64,7% στα δίποντα, με μ.ό. συμμετοχής 28 λεπτά, τον δεύτερο μεγαλύτερο χρόνο μετά τον Βεζένκοφ (30,5). Ο Βούλγαρος φόργουορντ είχε μ.ό. 19 πόντους (60,6%) με 7 ριμπάουντ και κρίσιμα τρίποντα, παρά το μόλις 33,3% στη σειρά.
Γεμάτο οπλοστάσιο
Οι αριθμοί φυσικά δεν λένε όλη την αλήθεια σε μια ομάδα πολυσύνθετη όπως ο Ολυμπιακός, με παίκτες που ανά πάσα στιγμή μπορούν να βγουν μπροστά και να κρίνουν ματς, όπως ο Πίτερς ή ο βιονικός Παπανικολάου, που ουσιαστικά «καθάρισε» το Game 4 στη Μαδρίτη.
Αν και το σύστημα των Final 4 αδικεί κατάφωρα τις ομάδες, αφού μόλις ένας αγώνας μπορεί να κρίνει όλη τη σεζόν (η σειρά ημιτελικών και τελικών θα ήταν πιο δίκαια για όλους, με διάφορα μπόνους στην κατάταξη της regular season), οι «ερυθρόλευκοι» δείχνουν πως όχι μόνον έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες από κάθε άλλη φορά, αλλά και πως είναι έτοιμοι να πιουν νερό από την πηγή για τέταρτη φορά στην ιστορία τους.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΑΚΤΟR
Πολύ σκληρός για να λυγίσει
Παναθηναϊκός AKTOR επικύρωσε το εισιτήριο για το Final 4 μέσα από μια σειρά – θρίλερ απέναντι στην Εφές και κατέδειξε ότι ο πρωταθλητής Ευρώπης δεν είναι απλώς ένας τίτλος τιμής, αλλά μια πραγματικότητα που προσδίδει ένα ανθεκτικό μέταλλο στην ομάδα που κάθεται στον «θρόνο».
Με τα προβλήματα που εξαρχής είχε το «τριφύλλι» πριν από τη σειρά, αλλά και ύστερα από αυτά που του έθεσε ο δαιμόνιος Μπάνκι, μπορούμε πλέον να μιλάμε ξεκάθαρα για έναν άθλο της ελληνικής ομάδας.
Ο κόουτς Αταμάν έχασε νωρίς δύο από τους πολυτιμότερους παίκτες της περυσινής σεζόν (Λεσόρ και Γκριγκόνις), η θέση «5» έμοιαζε πολλές φορές φέτος με πύργο… Jenga, ο Λορέντζο Μπράουν δεν μπήκε ποτέ σε mood πλέι οφ και σε συνδυασμό με τις χαμηλές πτήσεις του Ναν στα 4 από τα 5 ματς με την Εφές, είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι οι «πράσινοι» πήραν την πρόκριση με μόλις… 6,5 παίκτες. Ο «πράσινος» οργανισμός των 7 αστέρων και της ξέφρενης περυσινής περιόδου αντέδρασε όταν η Εφές έκανε το break στο ΟΑΚΑ και απέναντι σε μια ισότιμη ομάδα έγειρε την πλάστιγγα της τελικής επικράτησης προς το μέρος του στο φρούριό του.
Η τουρκική ομάδα προβλημάτισε όσο καμία φέτος την ελληνική, με τον Αταμάν να έχει εντοπίσει πολλά πράγματα για ανάλυση. Η Εφές έριξε τον ρυθμό με τους αθλητικούς παίκτες της και όπως ήταν αναμενόμενο στόχευσε στον Ναν, επιτυγχάνοντας να κάνει τον Παναθηναϊκό χειρότερη ομάδα με τον Αμερικανό στο παρκέ, παρά με αυτόν στον πάγκο. Ο 29χρονος άσος έπεσε στους 15,6 π. στη σειρά, όταν στη regular season είχε μ.ό. 21,1, τα ποσοστά του βυθίστηκαν (από 57% δίποντα, 42,4 τρίποντα έπεσε αντίστοιχα σε 43 και 24!), ενώ τα λάθη του από 2,8 ανέβηκαν στα 3,4. Μέσα σε όλα αυτά, το σύνολο του Αταμάν έμεινε ουσιαστικά με μοναδικό χειριστή τον κομβικό Σλούκα, αφού ο Μπράουν βρίσκεται ουσιαστικά εκτός πλαισίου, με περιορισμένο χρόνο και ρόλο σε σχέση με τη θητεία του στη Μακάμπι, και την Εφές να χτυπάει τη χαμηλή ενέργεια των «πράσινων» στην pick n’ roll άμυνα και στις περιστροφές.
Ασος στο μανίκι
Η σειρά αυτή είχε ξεκάθαρο MVP και δεν ήταν άλλος από τον Οσμάν. Ο Τούρκος φόργουορντ, που σφράγισε με την απόδοσή του στο Game 5, έδωσε ενέργεια και άνοιξε το γήπεδο, ενώ κάθε φορά που βρισκόταν στο παρκέ μαζί με τον Χουάντσο ο Παναθηναϊκός απογειωνόταν. Ο Γκραντ μπορεί να μην έκανε τη σειρά που θα περίμεναν όλοι, όμως ήταν καθοριστικός τόσο πάνω στον Λάρκιν στα δύο τελευταία ματς όσο και επιθετικά σε αυτό της Τρίτης.
Ο Παναθηναϊκός αν θέλει να κάνει «back to back» θα πρέπει να έχει οδηγό στο Αμπου Ντάμπι το α΄ μέρος του 5ου ματς με την Εφές. Να βγάλει την ίδια ενέργεια που θα του κάνει πιο εύκολη τη ζωή, περιμένοντας παράλληλα κάποια θετική έκπληξη από τον Λεσόρ.
