Μεγαλώνοντας στην Μπουτζουμπούρα, τη μεγαλύτερη πόλη του Μπουρούντι, ο Γιουσούφ Νταγισιμιγέ ήλπιζε πάντα ότι το ποδόσφαιρο θα ήταν η διέξοδος από την «αφάνταστη φτώχεια». Και όπως φαίνεται τα κατάφερε, καθώς μετά από την ποδοσφαιρική του περιπέτεια στην Τουρκία, διεκδικεί πλέον με τη Νις την παρουσία του στο Champions League, σε μια από τις πιο αμφίρροπες μάχες της Ligue1 των τελευταίων χρόνων, όσον αφορά στα ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Αφού έγινε ο πιο ακριβός παίκτης στην ιστορία της χώρας του, όταν πήγε στη Νις το 2023 έναντι 11,5 εκατ. ευρώ από την Μπασακσεχίρ, ο 26χρονος αμυντικός χαφ, βλέπει πλέον τον κόσμο με τελείως διαφορετική ματιά, από όταν ήταν παιδί, όταν αναγκαζόταν να μένει χωρίς φαγητό και να στερείται βασικών αγαθών.
«Είδα πόσο πολύ μας αγαπούσε η μητέρα μου, αλλά δεν ήταν σε θέση να μας προσφέρει», έχει δηλώσει κατά καιρούς ο ίδιος όταν οι δημοσιογράφοι του ζητούσαν να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια. «Ενιωσα ότι έπρεπε να εργάζομαι ακούραστα ώστε να βγάλω την οικογένειά μου από αυτή τη φτώχεια. Είχα ένα ξεκάθαρο όραμα για τη ζωή μου».
Η Μπουτζουμπούρα, που βρίσκεται στη βορειοανατολική όχθη της λίμνης Τανγκανίκα, είναι η εμπορική πρωτεύουσα ενός κράτους που είναι ένα από τα φτωχότερα στον κόσμο όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα. Γεννημένος στην περιοχή Buyenzi της πόλης, ο Νταγισιμιγέ είναι ο μεγαλύτερος από τα τρία αδέλφια του, ενώ έχει και άλλα πέντε ετεροθαλή. Η οικογένειά του μετακόμισε αργότερα στη «γειτονιά των χωματερών» της Buterere.
Προπόνηση ξυπόλητος
Από πολύ μικρή ηλικία το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο ξεχώρισε, αν και κατά καιρούς, έπρεπε να προπονείται ξυπόλητος. Μάλιστα ακόμα και σε μια δοκιμή από σύλλογο της πατρίδας του αναγκάστηκε να πάει χωρίς παπούτσια, καθώς ένας φίλος του αρνήθηκε να του δανείσει τα δικά του που ήταν σε καλύτερη κατάσταση επειδή ζήλεψε που κάλεσαν τον Γιουσούφ και όχι τον ίδιο. «Μια μέρα χρειάστηκε να δανειστώ ποδοσφαιρικά παπούτσια από έναν φίλο, όταν ένας σύλλογος της δεύτερης κατηγορίας, η Les Lierres, είχε συμφωνήσει να με υπογράψει», είπε. «Καταστράφηκα όταν αρνήθηκε να μου τα δανείσει, αλλά δεν το έβαλα κάτω».
Μετά από ένα διάστημα που έπαιξε για την Aigle Noir, στη νότια επαρχία Makamba του Μπουρούντι, ο Νταγισιμιγέ έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα, καθώς από τη μικρή χώρα της κεντρικής Αφρικής βρέθηκε στην Τουρκία για τη Γενί Μαλάτιασπορ. Μόλις ένα χρόνο αργότερα οι πολύ καλές εμφανίσεις του τον έστειλαν στην Μπασακσεχίρ, όπου έμεινε δύο χρόνια, πριν η Νις δαπανήσει κάτι παραπάνω από 11 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της. Τα χρόνια της αφόρητης φτώχειας φάνταζαν πλέον ως μακρινός εφιάλτης…
Πλέον, απολαμβάνει τη ζωή του στη Νίκαια και την Κυανή Ακτή, χωρίς όμως να έχει κόψει τους δεσμούς του με την πατρίδα του. Εχει δύο παιδιά κάτω των πέντε ετών, είναι αφοσιωμένος μουσουλμάνος και πάντα στο αυτοκίνητό του ακούει μόνο μουσική από του Μπουρούντι. Οταν τον ρωτάνε για αυτά που έχει πετύχει από το ποδόσφαιρο, απαντά ότι η ιστορία του θα πρέπει να αποτελέσει έμπνευση για άλλους. «Ηξερα ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να με βοηθήσει να βγω από αυτή τη ζωή παρά μόνο μέσω του ποδοσφαίρου», λέει. «Δεν πρέπει να χάνεις την ελπίδα. Κοιτάξτε τα σπίτια στα οποία μεγαλώσατε, κοιτάξτε τις άπορες οικογένειές σας και μετά ξυπνήστε νωρίς και δουλέψτε σκληρά για να τις βγάλετε από τη φτώχεια. Είναι ζωτικής σημασίας για τους νέους να διατηρούν την ελπίδα και να εργάζονται σκληρά. Κανείς από εμάς δεν γεννήθηκε με την επιτυχία στην οποία έχουμε φτάσει».
Η μεγάλη ατυχία
Πλέον, ο Νταγισιμιγέ είναι αναγκασμένος να σφίξει ξανά τα δόντια και αποδείξει και πάλι πόσο δυνατός χαρακτήρας είναι. Ο μέσος από το Μπουρούντι δεν θα μπορέσει να βοηθήσει την ομάδα του στα δύο πολύ κρίσιμα ματς που απομένουν μέχρι το φινάλε του γαλλικού πρωταθλήματος, καθώς την προηγούμενη εβδομάδα υπέστη ρήξη χιαστού στην προπόνηση και θα μείνει εκτός δράσης για τουλάχιστον έξι μήνες.
Οι εμφανίσεις του Νταγισιμιγέ στην πρώτη του πλήρη σεζόν στη Ligue 1 με τη Νις ήταν αρκετά εντυπωσιακές ώστε να προταθεί για το «Prix Marc-Vivien Foe», ένα βραβείο που απονέμεται στον καλύτερο Αφρικανό ποδοσφαιριστή στη Γαλλία. Πριν υποστεί τον τραυματισμό του, ο Νταγισιμιγέ ήταν ο πρωταγωνιστής στην προσπάθεια του συλλόγου να φτάσει στο Champions League και, φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού, πέτυχε το τρίτο γκολ απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν τον περασμένο μήνα. Αυτή το τέρμα διατήρησε τη Νις στο κυνήγι μιας θέσης που οδηγεί στην κορυφαία διοργάνωση και παράλληλα έβαλε τέλος στις ελπίδες των πρωταθλητών να γίνουν η πρώτη ομάδα που θα ολοκληρώσει αήττητη τη σεζόν.
Αν και συνήθως δέχεται τα εύσημα από τις κερκίδες της «Allianz Riviera», ο Νταγισιμιγέ γνωρίζει καλά ότι το να παίζεις στην Ευρώπη έχει και τα μειονεκτήματά του, καθώς πλέον έχουν αυξηθεί οι ρατσιστικές επιθέσεις στους παίκτες. «Τους λέω πάντα “ας επικεντρωθούμε στη δουλειά που μας έφερε εδώ. Ας κλείσουμε το στόμα αυτών των ζηλιάρηδων με τις εμφανίσεις μας”. Ειλικρινά όμως, ο ρατσισμός είναι σαν πανδημία – δεν μπορεί να νικηθεί σύντομα».
Περήφανος μαύρος
Ο Νταγισιμιγέ είναι περήφανος που είναι μαύρος, αλλά πιστεύει ότι υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορεί να κάνει για να καταπολεμήσει τις διακρίσεις. «Ακόμα και πριν από εμάς, ο Γιάγια Τουρέ προσπάθησε για το καλύτερο, ο Σάμουελ Ετό προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσαν να τα καταφέρουν», είπε. «Αν κακοποιηθώ, δεν θα με επηρεάσει, γιατί ξέρω ότι ήρθα μόνο για να παίξω ποδόσφαιρο».
Ακόμα και αν ο Νταγισιμιγέ καταφέρει να αγωνιστεί στο Champions League την επόμενη σεζόν, περιμένει ακόμα να παίξει σε ένα μεγάλο διεθνές τουρνουά με τη χώρα του. «Στεναχωρήθηκε» που έχασε μια θέση στην ομάδα του Μπουρούντι για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής (Afcon) του 2019, όταν ήταν 20 ετών και έκτοτε τα «Χελιδόνια» δεν έχουν καταφέρει να προκριθούν στα τελικά.
Ωστόσο, είναι αισιόδοξος για τις πιθανότητες της χώρας να επιστρέψει στο Afcon στο εγγύς μέλλον – και να πάει μακριά στο τουρνουά. «Μπορεί να υπάρχουν κάποιες προκλήσεις για τις οποίες δεν μιλάμε πάντα, εσωτερικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε, αλλά μπροστά μας είναι τρία Afcons στα οποία θέλω να οδηγήσω την ομάδα μου», δήλωσε. «Είμαι πλέον σίγουρος ότι θα οδηγήσω τη χώρα μου στα επερχόμενα τουρνουά του 2027, 2029 και 2031 και πιστεύω ότι θα σηκώσουμε ένα από αυτά».
Ακαδημία στο Μπουρούντι
Εν τω μεταξύ, ο Νταγισιμιγέ θυμάται τις ρίζες του καθώς κοιτάζει προς το μέλλον. Φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια ακαδημία ποδοσφαίρου στο Μπουρούντι για να στηρίξει παιδιά από μη προνομιούχες οικογένειες. «Μια ποδοσφαιρική καριέρα έχει περιορισμένη χρονική διάρκεια και ξέρω ότι πρέπει να κάνω κάποιες οικονομίες, έχοντας κατά νου το φτωχό μου υπόβαθρο, ώστε να μην επιστρέψω σε αυτή τη ζωή. Αυτή είναι η συμβουλή που δίνω στους συμπαίκτες μου. Διαχειριστείτε τους καλούς μισθούς σας με σύνεση, ώστε να μην καταλήξουμε να μετανιώνουμε», λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Γι’ αυτό, μόλις συνταξιοδοτηθώ, σκοπεύω να ανοίξω ένα σχολείο και μια ακαδημία ποδοσφαίρου με το όνομά μου».
Ολα αυτά όμως αργούν. Τώρα το μόνο που μπορεί να κάνει είναι υπομονή και να παρακολουθήσει τα ματς της Νις με τη Ρεν (εκτός) και την Μπρεστ (εντός) από την εξέδρα. Η Νις είναι στην 4η θέση με 57 βαθμούς και αυτή τη στιγμή μπαίνει στα προκριματικά του Champions League. Στη 2η είναι η Μαρσέιγ με 59 και στην 3η (που δίνουν απευθείας εισιτήριο) η Μονακό με 58 βαθμούς. Επίσης μαζί της ισοβαθμούν η Λιλ και το Στρασβούργο που έχουν επίσης από 57 με την εξέλιξη να μοιάζει με θρίλερ του Χίτσκοκ μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο…
