Υστερα από αρκετά χρόνια το ελληνικό μπάσκετ άφησε δείγματα γραφής στην Ευρώπη και υποσχέσεις πως μπορεί να ελπίζει σε διακρίσεις και από άλλες ομάδες πλην του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Η πορεία των ΑΕΚ και ΠΑΟΚ σε Basket Champions League και FIBA Europe Cup, αντιστοίχως, απέδειξε πως χωρίς ιδιαίτερα μεγάλα μπάτζετ, αλλά με σωστό προγραμματισμό, από ανθρώπους γνώστες του αθλήματος, η επιτυχία μπορεί να έρθει.
Για την ΑΕΚ, που τον Μάιο θα διεκδικήσει το τέταρτο ευρωπαϊκό της τρόπαιο, μια ενδεχόμενη κατάκτηση του Final 4 που θα διεξαχθεί στα Ανω Λιόσια θα είναι ένα τεράστιο επίτευγμα αν αναλογιστεί κανείς πως, παραμονές της έναρξης των φετινών αγωνιστικών υποχρεώσεων, η μάστιγα των ban από τη FIBA εξακολουθούσε να υφίσταται.
Η διευθέτηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων σε συνδυασμό με την άφιξη του Ντράγκαν Σάκοτα έδωσαν το έναυσμα.
Στην ομάδα ήρθαν παίκτες με τη σφραγίδα του 74χρονου Σέρβου προπονητή. Τηρουμένων των συνθηκών, η πρόκριση της Ενωσης στο Final 4 μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης ισοδυναμεί με την κατάκτηση του τροπαίου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η Μάλαγα, που θα είναι η αντίπαλός της στον ημιτελικό, είναι μια ομάδα με προδιαγραφές Ευρωλίγκας.
Με τα ίδια υλικά εξυγίανσης «χτίστηκε» και ο φετινός ΠΑΟΚ, που άγγιξε το τρόπαιο, αλλά δεν τα κατάφερε για λίγο. Με έναν προπονητή (Μάσιμο Καντσελιέρι) που κατάφερε να κερδίσει πρωτίστως την εμπιστοσύνη των παικτών του, κάνοντάς τους να παίζουν πρώτα απ’ όλα γι’ αυτόν. Τα κέρδη της ομάδας πολλά, τα οποία οφείλει να κεφαλαιοποιήσει.
