Ακριβώς ένα χρόνο πριν, την Πρωταπριλιά του 2024, ξεκινώντας τα πλέι οφ του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ φάνταζε το απόλυτο φαβορί για την back to back κατάκτησή του. Είχε μόλις νικήσει τον Ολυμπιακό στην «Opap Arena» με το γκολ του Ελίασον στο φινάλε της αναμέτρησης και το κλίμα ευφορίας κάλυπτε τις όποιες αδυναμίες παρουσίαζε στο χορτάρι το συγκρότημα του Αλμέιδα.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο, στα γραφεία της ΠΑΕ έφτασαν δύο προτάσεις ενδιαφέροντος από τη Ρωσία για τον Λιβάι Γκαρσία. Η πρώτη από τη Ζενίτ και η δεύτερη από τη Σπαρτάκ Μόσχας. Προτάσεις που έμειναν στο συρτάρι αφού εκτός του ότι ο άσος της Ενωσης είχε επεκτείνει το συμβόλαιό του με την Ενωση, η οποία είχε αρνηθεί το προηγούμενο καλοκαίρι την ασύλληπτη πρόταση των 30 εκατομμυρίων της Λανς, το θέμα ήταν άκαιρο καθώς άπαντες στη Νέα Φιλαδέλφεια περίμεναν να πανηγυρίσουν τον δεύτερο σερί τίτλο.
Οσα επακολούθησαν έμοιαζαν με ψέμα. Η ΑΕΚ κατάφερε να χάσει ένα δικό της πρωτάθλημα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης πήρε την απόφαση να παραχωρήσει τις μετοχές του και κάπως έτσι, τον περασμένο Δεκέμβριο οι προτάσεις για τον 27χρονο επιθετικό ξαναβγήκαν από το συρτάρι. Οι συνεχείς τραυματισμοί του, οι ηχηρές καλοκαιρινές μεταγραφές και η λειτουργία της νέας διοίκησης, «κούμπωσαν» με την επιμονή της Σπαρτάκ να τον κάνει δικό της.
Η «καταιγίδα» έγινε… ψιχάλα
Ο Λιβάι στις 7 Φεβρουαρίου ανακοινωνόταν από τη ρωσική ομάδα, με το βίντεο της παρουσίασής του να τον παρουσιάζει ως «τροπική καταιγίδα», ωστόσο δύο μήνες μετά κι ενώ το συγκεκριμένο διάστημα θεωρείται ο πρώτος χρόνος προσαρμογής, ο Λιβάι δείχνει να μην μπορεί να ταιριάξει με τις ιδιαιτερότητες του ρωσικού πρωταθλήματος.
Μιλάει σχεδόν καθημερινά με πρώην συμπαίκτες του στην ΑΕΚ και κυρίως με τον καλό του φίλο Αρόλντ Μουκουντί και αναπολεί τις καλές στιγμές στα 4,5 χρόνια της παραμονής του στην Ελλάδα, προσπαθώντας να ξεπεράσει τις έντονες αμφισβητήσεις που υπάρχουν για την αξία του. Αμφισβητήσεις ακόμη και μέσα από την ομάδα, η οποία βρίσκεται στην τρίτη θέση, πέντε βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Κράσνονταρ και δύο από τη δεύτερη Ζενίτ.
Με την επανέναρξη της ρωσικής Πρέμιερ Λιγκ, έχει καταφέρει να αγωνιστεί μόλις 147 λεπτά σε τέσσερα ματς, χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ. Το κυριότερο όμως είναι πως δεν έχει πείσει τους Ρώσους πως στο μέλλον θα δικαιολογήσει τα σχεδόν 20 εκατομμύρια ευρώ που δαπάνησαν για να τον κάνουν δικό τους μέχρι το 2028, χρήματα που τον έβαλαν στην κορυφή της λίστας με τις ακριβότερες μεταγραφές στην ιστορία του συλλόγου.
Στα τρία ματς μπήκε ως αλλαγή προς το τέλος των αγώνων ενώ μόλις σε αυτό με την Αχμάτ Γκρόζνι (0-0) την περασμένη Κυριακή και υπό το βλέμμα του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών και φανατικού οπαδού της ομάδας Σεργκέι Λαβρόφ, ξεκίνησε βασικός αλλά αντικαταστάθηκε στο 72΄.
Η ευπάθειά του στους μυϊκούς τραυματισμούς δεν σταμάτησε και γι’ αυτόν τον λόγο δεν κλήθηκε να ενισχύσει την εθνική Τρινιτάντ και Τομπάγκο στα δύο παιχνίδια με την Κούβα για τα προκριματικά του Gold Cup.
«Ο Λιβάι Γκαρσία, ο οποίος κλήθηκε στην εθνική ομάδα του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, παρέμεινε στη διάθεση του συλλόγου. Ο ίδιος είχε έναν ελαφρύ τραυματισμό και ως εκ τούτου αποφασίσαμε να μη διακινδυνεύσουμε την υγεία του παίκτη. Θα υποβληθεί σε αποκατάσταση στη Μόσχα», ήταν η επίσημη ανακοίνωση του συλλόγου. Στην πραγματικότητα έθεσαν βέτο στην ομοσπονδία της χώρας της Καραϊβικής να τον συμπεριλάβει στην αποστολή, φοβούμενοι κάποιο σοβαρό τραυματισμό.
Τα εργομετρικά και οι δεύτερες σκέψεις
Τα πρώτα δείγματα άλλωστε τα είχαν διαπιστώσει παραμονές της ανακοίνωσης της μεταγραφής και συγκεκριμένα τρεις ημέρες πριν την επισημοποίησή της, όταν ο παίκτης στις 4/2 πήγε στη Βαρκελώνη για να περάσει από τις απαραίτητες εργομετρικές εξετάσεις.
Τα αποτελέσματα των εξετάσεων τους προβλημάτισαν αρκετά, σε σημείο τέτοιο που να γίνουν δεύτερες σκέψεις αν πρέπει να προχωρήσουν στη μεταγραφή. Οι γιατροί φέρεται να τους συμβούλεψαν πως η ένταξή του στην ομάδα θα πρέπει να γίνει προσεκτικά και σταδιακά, προκειμένου ο ποδοσφαιριστής να μην πάθει κάποια υποτροπή όπερ και εγένετο.
Σε συνδυασμό με κάποιες δηλώσεις του πρώην ιδιοκτήτη του συλλόγου Αντρέι Σεβτσένκο (σ.σ. συνωνυμία με τον πρώην Ουκρανό διεθνή επιθετικό) ο οποίος μίλησε με υποτιμητικό τρόπο ο Γκαρσία μπήκε από την αρχή στο… μικροσκόπιο.
«Ποιος είναι ο Λιβάι Γκαρσία; Παίζει στο ελληνικό πρωτάθλημα και είναι ποδοσφαιριστής της εθνικής ομάδας του Τρινιντάντ και Τομπάγκο και είναι επίσης 27 ετών. Τι 20 εκατομμύρια ευρώ; Ακόμη και 10 εκατομμύρια ευρώ μπορούν να πληρωθούν γι’ αυτόν μόνο ύστερα από βασανιστήρια. Είναι κατανοητό ότι ύστερα από αυτή τη μεταγραφή κάποιος θα είναι πολύ χαρούμενος, αλλά μάλλον δεν θα είναι η Σπαρτάκ», είχε δηλώσει.
Δύο παλιές δόξες της ομάδας, ο Αλεξάντερ Μοστοβόι και ο Ιγκόρ Σαλίμοφ, ήταν επικριτικοί στις δηλώσεις τους, κυρίως ο πρώτος.
«Είναι προφανές πως πρόκειται για τρέλα να ξοδεύεις τόσα πολλά χρήματα δίχως να παίζεις στην Ευρώπη, αλλά η ομάδα θέλει να γίνει πρωταθλήτρια. Το σημαντικότερο είναι να προσαρμοστεί σωστά και να είναι χρήσιμος για την ομάδα. Η Σπαρτάκ δεν είχε παίκτη σαν τον Γκαρσία» τόνισε ο Μοστοβόι.
«Τον έχω παρακολουθήσει μόνο σε κάποια στιγμιότυπα. Είδα ότι είναι γρήγορος, δυνατός και μπορεί να παίξει τόσο από τα άκρα, όσο και ως σέντερ φορ. Η Σπαρτάκ έχει όμως ως στράικερ τον Ουγκάλντε. Θα υπάρχει ανταγωνισμός όμως δύσκολα ένας παίκτης των 20 εκατομμυρίων ευρώ μπορεί να μείνει στον πάγκο. Φυσικά μπορεί να αγωνιστεί από τα άκρα, αλλά γιατί να συμβεί αυτό όταν έχεις παίκτες όπως οι Μαρκίνιος και Μπονγκοντά που τα πήγαν καλά;» αναρωτήθηκε ο Σαλίμοφ. Τέλος, ο πρώην σύμβουλος της διοίκησης, Φράνκο Καμότζι ανέφερε: «Κατά τη γνώμη μου ο Γκαρσία σίγουρα δεν αξίζει 20 εκατ. ευρώ. Είναι κάπως διογκωμένο το ποσό γι’ αυτόν. Η Σπαρτάκ έκανε ρισκαδόρικες μεταγραφές ξανά. Θα μπορούσε να βρει έναν φθηνότερο και καλύτερο παίκτη στην αγορά. Είναι απίθανο να προβλέψουμε πως θα παίξει ο Γκαρσία, αλλά θεωρώ δύσκολο να δικαιολογήσει αυτό το πόσο. Πρόκειται όμως για πρόβλημα της ομάδας και όχι δικό του».
Στα φόρουμ των οπαδών της Σπαρτάκ επικρατεί η ίδια διάθεση. Οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας δεν δείχνουν να θεωρούν πως ο Γκρασία θα προσφέρει κάτι παραπάνω. «Λεφτά για πέταμα», «κάπου έπρεπε να ξοδευτούν τα χρήματα», είναι μερικά από τα σχετικά σχόλια, με αποδέκτη τον ιδιοκτήτη του συλλόγου Βαγκίτ Αλεκπέροφ, τον Ρωσοαζέρο δισεκατομμυριούχο, πρόεδρο του ρωσικού κολοσσού εξόρυξης πετρελαίου Lukoil, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο με παραγωγη που ξεπερνά τα 13,5 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Μάλιστα το βάσιμο ενδεχόμενο να επιστρέψουν οι ρωσικές ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από την επόμενη σεζόν, κάνει ορισμένους να θεωρούν πως «καλά θα κάνουμε να παίζουμε μόνοι μας. Αν βγούμε έξω από τη Ρωσία, θα τρώμε σφαλιάρες».
Ο ρωσικός χειμώνας είναι σαφές πως έπεσε βαρύς για τον Λιβάι Γκαρσία. Μπαίνοντας η άνοιξη, ο παίκτης που αγαπήθηκε όσο λίγοι τα τελευταία χρόνια στην ΑΕΚ, θα πρέπει να φροντίσει να δείξει μέρος των αδιαμφισβήτητων ικανοτήτων του. Σε αντίθετη περίπτωση, οι σκέψεις για το ποδοσφαιρικό του μέλλον θα αρχίσουν να τον στοιχειώνουν.
