Ο Ντάρεν Ορμ ήταν μια οικεία φιγούρα που περνούσε με το ποδήλατο από τους δρόμους προς τη δουλειά του, ο οπαδός γνωστός ως «Mr Wigan Athletic» λόγω της αφοσίωσής του στους αγαπημένους του “Latics” που διαρκεί πάνω από 40 χρόνια.
Ηταν σχεδόν πάντα ο πρώτος που έμπαινε στο πούλμαν για τους εκτός έδρας αγώνες, αλλά και αυτός που «στηνόταν» στην ουρά από τις πρώτες πρωινές ώρες μέχρι να ανοίξει το εκδοτήριο προκειμένου να προμηθευτεί εισιτήριο για τα σημαντικά ραντεβού, όπως η μεγαλύτερη μέρα του συλλόγου – η νίκη στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 2013 επί της Μάντσεστερ Σίτι στο Γουέμπλεϊ.
Οταν δηλώθηκε η εξαφάνισή του στις 5 Μαρτίου, οι οπαδοί, η πόλη και οι αντίστοιχοι σύλλογοι ποδοσφαίρου και ράγκμπι λιγκ συσπειρώθηκαν για την αναζήτηση του 54χρονου εν μέσω τεράστιας ανταπόκρισης του κοινού.
Δυστυχώς, το πτώμα του ανακαλύφθηκε δύο εβδομάδες αργότερα στη σκιά του Brick Community Stadium, όπου έπαιρνε πάντα τη θέση του στην ανατολική κερκίδα.
Πρόκειται για μια ιστορία που σπαράζει και συγκινεί, καθώς επέτρεψε στους ανθρώπους του Γουίγκαν να αποδείξουν ότι η ισχυρή έννοια του ποδοσφαίρου ως προέκταση της οικογένειας εξακολουθεί να υπάρχει. Η ζωή αυτού του πολυαγαπημένου οπαδού τιμήθηκε χθες στον εντός έδρας αγώνα με την Μπάρνσλεϊ ενώ στη θέση του τοποθετήθηκε μια φανέλα με την επιγραφή «Darren 1 Of Our Own» και ένα κασκόλ. Μετά την είδηση του θανάτου του Ντάρεν εκατοντάδες λουλούδια τοποθετήθηκαν γύρω από το άγαλμα του πρώην προέδρου και ιδιοκτήτη της Γουίγκαν, Ντέιβ Γουίλαν, ενώ έχει ανοίξει ένα βιβλίο συλλυπητηρίων.
Εν μέσω της θλίψης, η ανταπόκριση των οπαδών της Γουίγκαν και της πόλης στο σύνολό της, έριξε φως στον καθοριστικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος στην κοινότητά του – και πώς το να θεωρείς τον σύλλογό σου ως προέκταση της οικογένειάς σου δεν είναι συναισθηματική υπερβολή.
Ο Μάικ Γουίμσεϊ, πρόεδρος του Travel and Supporters Club του συλλόγου, οργάνωσε την αναζήτηση του Ντάρεν τις ημέρες που ακολούθησαν της εξαφάνισής του, σε μια προσπάθεια να βρει τον φίλο που ακολουθούσε μαζί του τη Wigan Athletic για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες. «Ζούμε σε έναν κακό κόσμο», δήλωσε και πρόσθεσε: «Αλλά η ποσότητα της καλοσύνης που βγήκε από αυτό είναι εκπληκτική. Όταν δεν υπήρχε κανένα νέο για τον Ντάρεν μετά από μερικές ημέρες, οργανώσαμε μια έρευνα την Κυριακή μετά την εξαφάνισή του. Περίμενα μόνο λίγους ανθρώπους να εμφανιστούν, αλλά είχαμε περισσότερους από 100. Όλοι αυτοί έψαχναν για τον Ντάρεν από τις 10 π.μ. έως τις 4.30 μ.μ. – και μετά κάποιοι ξαναβγήκαν έξω αφού έκαναν ένα διάλειμμα. Εκείνο το πρωινό της Κυριακής, υπήρχαν άνθρωποι που δεν παρακολουθούν καν ποδόσφαιρο, αλλά τον είχαν δει να πηγαίνει στη δουλειά του με το ποδήλατό του και αισθάνθηκαν υποχρεωμένοι να έρθουν να τον αναζητήσουν. Ήταν συγκλονιστικό, αλλά υπήρχε και κάτι καλό σε αυτό”.
«Οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι είναι σαν την οικογένειά σου. Ήταν μέλος της οικογένειάς μας στη “Latics”. Μόλις τον έβλεπες δεν τον ξεχνούσες ποτέ. Το χαμόγελό του ήταν μεταδοτικό”, τόνισε επίσης για τον εκλιπόντα φίλο του ο Μάικ Γουίμσεϊ και συνέχισε: «Μερικές φορές τον έβλεπες περισσότερο από τα μέλη της οικογένειάς σου. Ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους μου. Παρακολουθώ τη Γουίγκαν για 46 σεζόν και διευθύνω τη λέσχη οπαδών για 44. Γνωρίζω τον Ντάρεν τόσο καιρό. Τον γνώρισα σε ένα παιχνίδι εναντίον της Γουόλσολ όταν ήμασταν και οι δύο παιδιά περίπου 14 ετών. Μου ζητήθηκε να γράψω ένα αφιέρωμα για εκείνον στην τοπική εφημερίδα. Απλά ξεχείλισε από μέσα μου και βρέθηκα με δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπό μου. Όλοι αγαπούσαν τον Ντάρεν – αν και ήταν σίγουρα ο χειρότερος πωλητής λαχείων που γνώρισα ποτέ».
Το επίσημο Wigan Athletic Supporters Club απέτισε συναισθηματικό φόρο τιμής σε «έναν αναγνωρίσιμο και αγαπημένο χαρακτήρα» που «ζούσε και ανέπνεε μπλε και άσπρο». Θα αποτίσει μεταθανάτιο φόρο τιμής με ένα βραβείο οπαδού του μήνα – ένα πλαισιωμένο πιστοποιητικό που παραδόθηκε στην οικογένεια του πριν από το χθεσινό παιχνίδι.
Όταν δηλώθηκε η εξαφάνισή του, αφίσες τοποθετήθηκαν σε βιτρίνες καταστημάτων σε όλη την πόλη, ενώ ο νέος προπονητής Ράιαν Λόου έκανε δημόσια έκκληση. Υπήρχε επίσης ένα πανό στο προπονητικό κέντρο της ομάδας. Ο Τζέιμι Αλεν, επικεφαλής του τμήματος μάρκετινγκ και επικοινωνίας μέσων ενημέρωσης της Γουίγκαν, δήλωσε: «Η τραγωδία αυτή ένωσε μια πόλη και τους δύο συλλόγους της, την Γουίγκαν και τους Γουίγκαν Ουόριορς. Η κοινότητα και οι ομάδες ενώνονται σε στιγμές ανάγκης και, όπως οι οικογένειες, αυτό συνέβη εδώ. Πρόκειται για ένα πολύ λυπηρό συμβάν, αλλά υπάρχει και μια συγκινητική πλευρά σε αυτό, με αυτό που λέει για την πόλη μας και τους ανθρώπους της, και για το πόσα πολλά μπορεί να σημαίνει ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος και οι οπαδοί του – και φυσικά ο σύλλογος ράγκμπι».
Το Σάββατο ήταν μια συναισθηματική μέρα στο Γουίγκαν. «Οι φίλαθλοι του ποδοσφαίρου είναι μια κοινότητα, ανεξάρτητα από το ποιον υποστηρίζεις. Οι οπαδοί των Μπόλτον Γουόντερερς, των μεγάλων αντιπάλων μας, έστειλαν την αγάπη και τις σκέψεις τους”, αποκάλυψε ο Γουίμσεϊ και πρόσθεσε: «Αυτό θα αλλάξει την επόμενη Τρίτη, όταν θα παίξουμε μεταξύ μας, αλλά για αυτό το διάστημα ήμασταν όλοι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο – είναι λαϊκό, εργατικό και η λέξη «οικογένεια» είναι σωστή».
Η Γουίγκαν, φυσικά, δεν είναι ο πρώτος σύλλογος ή κοινότητα που απέδειξε εν μέσω τραγωδίας ότι το ποδόσφαιρο έχει ζωή και αντίκτυπο που εκτείνεται πέρα από τα 90 λεπτά. Όταν ο εξάχρονος Μπράντλεϊ Λόουερι πέθανε μετά από μακρά ασθένεια – ήταν μόλις 18 μηνών όταν διαγνώστηκε με νευροβλάστωμα, έναν σπάνιο τύπο καρκίνου – είχε γίνει γνωστός σε ολόκληρη την ποδοσφαιρική κοινότητα. Ο οπαδός της Σάντερλαντ έγινε «κολλητός» με τον ήρωά του, τον επιθετικό Τζερμέιν Ντεφόε, ενώ απέκτησε παγκόσμια αναγνώριση μετά από έκκληση στην οποία έλαβε 250.000 χριστουγεννιάτικες κάρτες από όλο τον κόσμο. Συνάντησε τον τότε προπονητή της Αγγλίας Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και τον πρώην επιθετικό Γκάρι Λίνεκερ στο BBC Sports Personality of the Year, και κέρδισε το βραβείο Match of the Day για το γκολ του μήνα, αφού εκτέλεσε πέναλτι πριν από ένα παιχνίδι της Σάντερλαντ με την Τσέλσι.
Εν τω μεταξύ, νωρίτερα αυτό το μήνα, ο αρχηγός της Ρέιντζερς, Τζέιμς Τάβερνιερ, ο τερματοφύλακας Τζακ Μπάτλαντ και ο πρώην διεθνής Σκωτσέζος Ρόμπερτ Σνόντγκρας συνέβαλαν σε έρανο για έναν οπαδό που σκοτώθηκε στην Τουρκία αφού χτυπήθηκε από δύο αυτοκίνητα ενώ διέσχιζε ένα δρόμο στην Κωνσταντινούπολη πριν από τον αγώνα της ομάδας της Γλασκώβης με τη Φενέρμπαχτσε για το Europa League.
Η Οξφορντ Γιουνάιτεντ είναι ένας άλλος σύλλογος που συγκινήθηκε από τραγωδία, όταν ο πρώην εξτρέμ Τζόι Μπόσαμπ, που πολλοί θεωρούσαν ως τον σπουδαιότερο παίκτη της, έβαλε τέλος στη ζωή του σε ηλικία 50 ετών τον Φεβρουάριο του 2022.
Ο μικρότερος αδελφός του, Λουκ, έχει ιδρύσει ένα ίδρυμα στο όνομά του για να βοηθήσει όσους παλεύουν με την ψυχική υγεία και την κατάθλιψη να στηρίξουν τις οικογένειές τους…
«Με έναν ελαφρώς διαφορετικό τρόπο, όταν πέθανε ο Τζόι, αισθανθήκαμε σχεδόν σαν μέλος μιας οικογένειας» θα πει ο Πολ Πέρος, πρόεδρος του Independent Supporters Trust για την Οξφορντ Γιουνάιτεντ. «Περνάς τόσο χρόνο με αυτούς με τους οποίους πηγαίνεις τακτικά στον αγώνα όσο και με πολλούς από την οικογένειά σου. Χτίζεις αυτούς τους δεσμούς. Η ιστορία του οπαδού της Γουίγκαν είναι τόσο θλιβερή, αλλά έδειξε επίσης πώς το ποδόσφαιρο δεν σταματά στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου αλλά επεκτείνεται πολύ μακριά από αυτές».
