Με τις βαλίτσες στο χέρι φαίνεται να είναι ο Τρεντ Αλεξάντερ-Αρνολντ, ο οποίος όπως όλα δείχνουν έχει δώσει τα χέρια με την Ρεάλ για να συνεχίσει την καριέρα του στη Μαδρίτη από το ερχόμενο καλοκαίρι. Αν και η Λίβερπουλ έκανε μεγάλη προσπάθεια για να τον κρατήσει, από την μία η προοπτική να φορέσει τη φανέλα της «βασίλισσας» και από την άλλη τα χρήματα που του πρόσφερε, τον έπεισαν να πει το «ναι» και να σβήσει μονομιάς τα σχεδόν δέκα χρόνια που πέρασε στο «Ανφιλντ». Οπως αναφέρουν οι πληροφορίες η Ρεάλ πρόσφερε πενταετές συμβόλαιο συνεργασίας στον 26χρονο Τρεντ με αποδοχές ύψους 265.000 ευρώ την εβδομάδα. Αυτό σημαίνει πως για κάθε χρόνο συμβολαίου, ο Αλεξάντερ-Αρνολντ άσος θα κερδίζει σχεδόν 13 εκατ. ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να περιλαμβάνονται μπόνους για κατακτήσεις τίτλων ή επίτευξης στόχων, συμβόλαιο που ήταν αδύνατο να του προσφέρει η Λίβερπουλ, που έχει επίσης ανοιχτά τα μέτωπα του Σαλάχ και του Φαν Ντάικ στο Άνφιλντ, των οποίων τα συμβόλαια επίσης λήγουν το καλοκαίρι.
Η είδηση της συμφωνίας της Ρεάλ με τον παίκτη γέννημα – θρέμμα της Λίβερπουλ, καθώς ανήκει ουσιαστικά σε αυτή από το 2004 όταν και πέρασε την πόρτα των ακαδημιών της, έχει προκαλέσει γενική αναταραχή στις τάξεις των οπαδών των «reds», που έχουν επίσης δει την Ρεάλ να τους κερδίζει και στους δύο τελικούς του Champions League, το 2018 στο Κίεβο και το 2022 στο Παρίσι.
Και αν ο Στίβεν Τζέραρντ αντιστάθηκε σε ανάλογους πειρασμούς, άλλοι παίκτες που λατρεύτηκαν από την κόκκινη εξέδρα υπέκυψαν στον πειρασμό και μπήκαν στο αεροπλάνο που τους πήγε από το μουντό Λίβερπουλ στην λαμπερή Μαδρίτη, με τη λίστα να συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων τον Στιβ ΜακΜάναμαν, τον Μάικλ Οουεν και βέβαια τον Τσάμπι Αλόνσο. Στις συζητήσεις που γίνονται στις παμπ της πόλης, ακούγεται και το όνομα του Τζουντ Μπέλινγκχαμ, ο οποίος αν και δεν έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα της Λίβερπουλ, όταν έφτασε η στιγμή να επιλέξει φεύγοντας από την Ντόρτμουντ κατέληξε στην Ρεάλ και όχι στην αγγλική ομάδα. Το χειρότερο είναι δε, ότι έπαιξε και καθοριστικό ρόλο στις επαφές των Μαδριλένων με τον Αλεξάντερ-Αρνολντ, ώστε να τον πείσει να πει το «ναι» στη μυθική κατά τα άλλα πρόταση.
Η κίνηση του Αλεξάντερ-Αρνολντ συγκρίνεται πιο συχνά με την αποχώρηση του Στιβ ΜακΜάναμαν με ελεύθερη μεταγραφή το 1999, η οποία βασίστηκε στο νόμο Μποσμάν, που άλλαξε ριζικά εκείνη την περίοδο το τοπίο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ο Αγγλος παίκτης είχε αποφασίσει να αφήσει το «Ανφιλντ» πολύ πριν ολοκληρωθεί η σεζόν, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο στόχαστρο των οπαδών, οι οποίοι τον χαρακτήρισαν «προδότη», όχι μόνο για έφευγε από την ομάδα, αλλά και γιατί δεν της έφερνε κάποιο οικονομικό αντάλλαγμα, όπως συμβαίνει τώρα και με τον Αλεξάντερ-Αρνολντ, αν και τα αγωνιστικά δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά. Ο δεξιός μπακ φεύγει από το «Ανφιλντ», όπως όλα δείχνουν με τον τίτλο του πρωταθλητή, ενώ ήταν στην ομάδα που κατέκτησε το Champions League το 2019. Αντίθετα ο ΜακΜάναμαν είχε να καυχηθεί για το FA Cup του 1992, αλλά και το League Cup του 1995. Οταν πήγε στην Μαδρίτη το 1999 έπαιρνε περίπου 70.000 ευρώ την εβδομάδα, πολλά χρήματα εκείνη την εποχή ακόμη και για έναν σύλλογο όπως η Ρεάλ. Βέβαια, τουλάχιστον την πρώτη σεζόν, δεν πήγαν χαμένα, καθώς ο «El Macca» συνδύασε την παρουσία του στο «Μπερναμπέου» με την κατάκτηση του Champions League το 2000 στο Παρίσι, πετυχαίνοντας μάλιστα το δεύτερο γκολ στο 3-0 κόντρα στην Βαλένθια.
Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν αυτή που περίμενε ο παίκτης, καθώς το ίδιο καλοκαίρι (το 2000) πήγε στο «Μπερναμπέου» ο Λουίς Φίγκο, ο οποίος έκανε τη διαδρομή από την Βαρκελώνη στη Μαδρίτη με συμβόλαιο-ρεκόρ για την εποχή. Η πραγματοποίηση αυτής της συμφωνίας βοήθησε παράλληλα στο να ανέλθει στην προεδρία του συλλόγου του Φλορεντίνο Πέρεθ. Ο ΜακΜάναναμ τέθηκε αρχικά στο περιθώριο, καθώς στόχος της Ρεάλ ήταν να τον πουλήσει ξανά πίσω στην Αγγλία. Ομως τελικά κατάφερε να μείνει, έστω και στην σκιά του Πορτογάλου, άλλα τρία χρόνια, μέχρι το 2003 κατακτώντας ακόμα ένα Champions League το 2002, πριν επιστρέψει στο Νησί και στην Μάντσεστερ Σίτι.
«Η Λίβερπουλ ήταν σπουδαία, αλλά έπρεπε κάποια στιγμή να φύγω», δήλωσε ο ΜακΜάναμαν στον «Observer» το 2001 και πρόσθεσε: «Ήρθα εδώ όταν ήμουν 27 ετών, μετά από περισσότερα από 10 χρόνια στον σύλλογο. Το Λίβερπουλ είναι μια μικροσκοπική πόλη σε σύγκριση με τη Μαδρίτη».
Ο Μάικλ Όουεν ακολούθησε την ίδια διαδρομή το 2004, εξίσου «κυνηγημένος» από τους οπαδούς της Λίβερπουλ, όπου είχε αγωνιστεί για οκτώ χρόνια. Η προσαρμογή του 25χρονου τότε Αγγλου άσου, καθώς και της οικογένειάς του μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς για μεγάλο χρονικό διάστημα έμενε σε ξενοδοχείο. Ο Όουεν παραδέχτηκε ότι οδηγούσε κάθε μέρα μέχρι το αεροδρόμιο για να αγοράσει αγγλικές εφημερίδες, ώστε να μαθαίνει το τι γίνεται πίσω στην πατρίδα. Εμεινε μόλις για μια σεζόν στην LaLiga όπου είχε 13 γκολ σε 36 συμμετοχές, τις περισσότερες όμως ως αλλαγή, καθώς έπρεπε να συναγωνιστεί τον Ραούλ και τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο. Ετσι προσπάθησε να ρίξει γέφυρες επιστροφής στο «Ανφιλντ», όμως ο Ράφα Μπενίτεθ που ήταν στο «τιμόνι» της ομάδας του έκλεισε την πόρτα με αποτέλεσμα να καταλήξει στη Νιούκαστλ. Ο Όουεν αποκάλυψε αργότερα την επικοινωνία που είχε στα τέσσερα χρόνια που έμεινε στις «καρακάξες» με τον Τζέιμι Κάραγκερ, προσπαθώντας να μάθει αν οι συνθήκες είχαν ωριμάσει για να φορέσει ξανά τα κόκκινα, κάτι που δεν έγινε τελικά ποτέ. «Στο τέλος δεν ήμουν ο ίδιος παίκτης και απλά δεν τους άρεσα. Δεν ήμουν αρκετά καλός», θα πει κάποια στιγμή ο ίδιος, πριν πριν πάει τελικά το 2009 στην μεγάλη αντίπαλο, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το… τελειωτικό χτύπημα για τους φίλους της Λίβερπουλ ήρθε το 2009 με την μετακίνηση στην Ρεάλ του Τσάμπι Αλόνσο. «Έχουμε την καλύτερη μεσαία γραμμή στον κόσμο», έλεγε το σύνθημα στο “Ανφιλντ”, εξυμνώντας την τριάδα που δημιουργούσε ο Βάσκος που είχε αποκτηθεί από τη Σοσιεδάδ με τον Τζέραρντ και τον Χαβιέρ Μαστσεράνο, ο οποίος έφυγε και εκείνος στη συνέχεια για την Μπαρτσελόνα. Ο Αλόνσο έφυγε έναντι 30 εκ. ευρώ, με τον Πέρεθ να ποντάρει αυτή τη φορά στην ανάγκη των Αμερικανών ιδιοκτητών της Λίβερπουλ, Τομ Χικς και Τζορτζ Γκίλετ, να πουλήσουν προκειμένου να καλύψουν την “μαύρη τρύπα” που είχε ο σύλλογος στα οικονομικά του. «Άλλη μια σεζόν θα ήταν υπερβολική για μένα», δήλωσε το 2011 ο Βάσκος μέσος για την απόφαση του να πάει στη Μαδρίτη.
Η μοναδική, ίσως μετακίνηση που δεν πείραξε το “Kop” ήταν αυτή του Αλβάρο Αρμπελόα, καθώς ο Ισπανός που είχε αποκτηθεί από την Λα Κορούνια το 2006 ουσιαστικά επέστρεψε το 2009 στην Ρεάλ, καθώς τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα είχε κάνει στην δεύτερη ομάδα της “βασίλισσας”.
Η ποδοσφαιρική ιστορία έχει αποδείξει ότι όπως ο ΜακΜάναμαν και ο Όουεν, αλλά και ο Αλόνσο, έτσι τώρα και ο Τρεντ Αλεξάντερ-Αρνολντ δύσκολα θα μπορούσε να αντισταθεί στην πρόταση της Ρεάλ, όσο και αν αυτό μπορεί να πικράνει τους φίλους της Λίβερπουλ…
