Σκεπασμένος με την πράσινη σημαία και με πολλά χειροκροτήματα να διαδέχονται τον ύμνο του Παναθηναϊκού, ξεκίνησε μέσα σε κλίμα έντονης συγκίνησης το τελευταίο ταξίδι του Μίμη Δομάζου στην αιωνιότητα. Ο μεγάλος «στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου τιμήθηκε όσο ελάχιστοι, με χιλιάδες ανθρώπους να συρρέουν από νωρίς το πρωί στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών για να τον αποχαιρετίσουν. Πριν εκτεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα, η πομπή είχε σταματήσει έξω από τη Λεωφόρο για μια εκδήλωση – φόρο τιμής, παρουσία πολλών φιλάθλων που περίμεναν εκεί από τα ξημερώματα, έχοντας κάνει αρκετοί εξ αυτών ένα μεγάλο ταξίδι από πολλά μέρη της Ελλάδας.
Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέσθηκε στις 3 το μεσημέρι στη Μητρόπολη, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου λόγω ξαφνικού κωλύματος. Ηταν όμως εκεί πολλοί εκπρόσωποι της πολιτικής, κοινωνικής και αθλητικής ζωής του τόπου, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, όπως και πολύς κόσμος που περίμενε υπομονετικά στον προαύλιο χώρο για να τον αποχαιρετίσει με τον ύμνο του Παναθηναϊκού. Με τον ίδιο τρόπο υποδέχθηκαν τη σορό του πολλοί άλλοι φίλαθλοι έξω από το Α΄ Νεκροταφείο.
Οι επικήδειοι που εκφωνήθηκαν ήταν έμπλεοι συγκίνησης, μέσα σε ένα έντονα φορτισμένο συναισθηματικά κλίμα. Η κόρη του, Πόπη Δομάζου, τον αποχαιρέτισε πρώτη τονίζοντας πόσο σπουδαίος πατέρας και άνθρωπος υπήρξε. Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Γιάννης Αλαφούζος, λύγισε αποχαιρετίζοντάς τον, λέγοντας μεταξύ πολλών άλλων: «Τον έλεγαν κοντό, μα ήταν γίγαντας. Οσο βρίσκομαι στον σύλλογο, το αστέρι του θα λάμπει πάντα». Πολύ συγκινημένοι ήταν όλοι όσοι εκφώνησαν επικήδειο. Εκ μέρους της τωρινής γενιάς των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού τον αποχαιρέτισε ο αρχηγός Φώτης Ιωαννίδης, εκ μέρους των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών ο συμπαίκτης του Βασίλης Κωνσταντίνου και εκ μέρους όλων των αθλητών της παναθηναϊκής οικογένειας ο Απόστολος Κόντος.
Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε ο επικήδειος του «Διόσκουρου» Αντώνη Αντωνιάδη, ο οποίος νοσηλεύεται με βαριά πνευμονία στο νοσοκομείο, χωρίς οι θεράποντες ιατροί να του δώσουν την άδεια να παρευρεθεί στην κηδεία. Για λογαριασμό του «ψηλού» τον επικήδειο εκφώνησε ο Νίκος Καρούλιας: «Πανάκριβε φίλε μου, συγχώρεσέ με, αλλά αρνούμαι να αποδεχθώ ότι ο γνήσιος φίλος εξήντα χρόνων, ο μεγάλος αδελφός, ο Διόσκουρός μου, δεν είναι ποια μαζί μας. Πίστεψέ με, δεν είναι εύκολο. Είσαι και θα είσαι το απόλυτο σύμβολο όχι μόνο που Παναθηναϊκού, αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Καλή αντάμωση, καλό Παράδεισο, κοντέ γίγαντα Μίμη Δομάζο. Καλό ταξίδι».
Ενα «αντίο» χωρίς ιδεολογίες και χρώματα
«11 αυτοί, 11 εμείς, ο στρατηγός ένας», έγραφε σε έναν καταπράσινο καμβά, με λόγια σχηματισμένα από λευκά λουλούδια, το πιο ξεχωριστό στεφάνι από τα πολλά που κατέκλυσαν τη Μητρόπολη για να τιμήσουν τη μνήμη του Μίμη Δομάζου. Μέσα στον Ιερό Ναό παρακολούθησαν με έντονη συγκίνηση τη νεκρώσιμο ακολουθία οι στενοί συγγενείς και φίλοι του «στρατηγού», περιστοιχισμένοι από πολλούς εξέχοντες εκπροσώπους της πολιτικής, κοινωνικής, αθλητικής και καλλιτεχνικής ζωής της χώρας. Ηταν ένα συγκινητικό ανθρώπινο «αντίο» χωρίς παρατάξεις, χρώματα και ιδεολογίες που συχνά χωρίζουν τους ανθρώπους. Αντιθέτως, ο Μίμης Δομάζος ένωσε ξανά όλη την Ελλάδα, όπως τότε που μαζί με τους συμπαίκτες του στην εθνική μας ομάδα προσπαθούσαν να δώσουν λάμψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να το οδηγήσουν στον δρόμο των επιτυχιών και να προσφέρουν χαρές στους Ελληνες φιλάθλους, σε μια εποχή πολύ πιο δύσκολη, αλλά πολύ πιο ρομαντική από τη σημερινή…
