Αποχαιρετώντας το 2024, το πρόσημο για το ελληνικό ποδόσφαιρο έδειχνε πως θα ήταν θετικό. Και στον αγωνιστικό τομέα δεν μπορεί παρά να είναι. Εστω κι αν οι όποιες επιτυχίες των ομάδων μας δεν μπόρεσαν να μας ξεκολλήσουν από τους μικρομεσαίους.
Οσο για τις κατακτήσεις των δύο ευρωπαϊκών τροπαίων από τον Ολυμπιακό, η αξία τους θα είναι ακόμα μεγαλύτερη αν αποτελέσουν επένδυση για το μέλλον.
Εκεί όπου δεν μπορέσαμε να κάνουμε ένα βήμα προς το καλύτερο είναι η νοοτροπία, η οποία εκπέμπει τοξικότητα. Κι αυτή δηλητηριάζει το όποιο καλό συμβαίνει αγωνιστικά.
Τα προ δεκαημέρου γεγονότα, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα ΑΕΚ – ΠΑΟΚ για το Κύπελλο, μας υπενθύμισαν πως κάποιοι παράγοντες και προπονητές εξακολουθούν να ζουν στον… μικρόκοσμό τους.
Δεν μπορούν να αντιληφθούν πως με πράξεις και δηλώσεις, πέρα από το ότι καταστρέφουν το ίδιο τους το προϊόν, γίνονται μέρος της πρόκλησης σε βία. Εστω ακούσια, φανατίζουν τον κόσμο, που αντιδρά με το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού».
Και φυσικά, όταν συμβεί το τραγικό, όπως έχει συμβεί, κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα, καταδικάζοντάς το. Ενα έργο που το έχουμε δει πολλές φορές, με συμπρωταγωνιστή την πολιτεία, που απλώς νομοθετεί, χωρίς να εφαρμόζει αυτά που αποφασίζει.
Βασικό ρόλο σε αυτή την παράσταση έχει και μερίδα των ΜΜΕ, που παρουσιάζει τα γεγονότα με τρόπο που εξυπηρετεί τους «δικούς» της και όχι την αλήθεια. Μια ματιά στα… ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών αρκούσε για να νομίσει ο κόσμος πως τα συμβάντα στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν έγιναν σε έναν αγώνα, αλλά σε δύο!
