Είναι εντυπωσιακό το «δέσιμο» του κόσμου με έναν αθλητή. Ο Μαραντόνα θεοποιήθηκε από τους οπαδούς της Νάπολι, διότι πολύ απλά ήταν περισσότερο… γήινος από άλλους αστέρες της εποχής. Μιας εποχής κατά την οποία ο Αργεντίνος σταρ έβγαλε την ομάδα της φτωχικής γωνιάς της Ιταλίας από το περιθώριο.
Ο Ματίας Λεσόρ, βέβαια, μπορεί να μη βρίσκεται σε επίπεδο… θεοποίησης από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, όμως ο σοκαριστικός τραυματισμός του έβγαλε στην επιφάνεια όλη τη δύναμη και την ένταση που κρύβει μια σχέση παίκτη – οπαδού.
Μια σχέση που ξεπερνάει τα όρια της λογικής. Ποια σχέση, άλλωστε, μπορεί να υπακούσει μόνο στη λογική; Εννέα λιποθυμίες στην εξέδρα, δάκρυα και παγωμένα πρόσωπα, την ώρα που ο αλύγιστος, θηριώδης Γάλλος λύγιζε πάνω στο πολυτελές glass floor του ΟΑΚΑ με τσακισμένη την περόνη του αριστερού ποδιού του.
Ο παίκτης «που δεν τραυματίζεται ποτέ» υπέκυψε στα καμώματα των τριών Μοιρών. Ο σέντερ που πάνω του χτίστηκε ο πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδος της περυσινής σεζόν έπεσε θύμα μιας ακόμη κακής στιγμής, από τις χιλιάδες που θερίζουν τα πόδια των αθλητών παγκοσμίως.
Ο ακλόνητος πυλώνας του Παναθηναϊκού έπεσε και μαζί του κλονίστηκε η πλειονότητα του φίλαθλου κοινού ανεξαρτήτως χρώματος φανέλας. Δεν κινδύνεψε η ζωή του σε καμία περίπτωση, όμως η δύναμη της εικόνας ήταν μη διαχειρίσιμη.
Ο Λεσόρ ένιωθε αλύγιστος και το έδειχνε στους πανηγυρισμούς του. Το έδειξε και με τον τρόπο που αποχώρησε από το γήπεδο. Ορθιος και γεμάτος από την αγάπη του κόσμου.
Ορθια στάθηκε και η Μπασκόνια, παρά τους 35 πόντους της ήττας. Εδειξε σπάνια αθλητική κουλτούρα και ενσυναίσθηση, στέλνοντας ένα πολύ δυνατό μήνυμα ανθρωπιάς, που πολλές φορές χάνεται πίσω από τα φλας και τα χρυσά συμβόλαια…
