Σε μια από τις σπάνιες φορές που ο Μιχάιλο Μούντρικ δικαιολόγησε τον ντόρο και τα 79 εκατ. ευρώ της μεταγραφής του από τη Σαχτάρ Ντόνεσκ στην Τσέλσι, το μάρμαρο το πλήρωσε ο Παναθηναϊκός. Σ’ εκείνη τη βραδιά που κόπηκαν στο ΟΑΚΑ τα περισσότερα εισιτήρια φέτος στο Conference League, ο Ουκρανός διεθνής πέτυχε ένα γκολ, μοίρασε δύο ασίστ και υπήρξε ο καταλύτης για την άνετη νίκη των Λονδρέζων απέναντι στον Κυπελλούχο Ελλάδας, μπροστά σε σχεδόν 60 χιλιάδες οπαδούς του.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, το ντόπινγκ κοντρόλ έδειξε ότι αγωνίστηκε σε εκείνο το παιχνίδι ντοπαρισμένος. Με τους κανονισμούς που ισχύουν, αυτή η συνθήκη ουδόλως επηρεάζει το αποτέλεσμα του αγώνα και δεν προσφέρει κάτι στους «πράσινους», που είχαν ζήσει αντίστοιχο σκηνικό και πριν από 17 χρόνια, όταν ο Ανρί Αντσουέ, MVP και σκόρερ της Λάρισας, στον τελικό του Κυπέλλου στο «Πανθεσσαλικό», είχε αγωνιστεί εναντίον τους επίσης ντοπαρισμένος.
Ο Παναθηναϊκός έχασε ίσως ένα παιχνίδι από έναν παίκτη που όπως αποδείχθηκε «έκλεβε κάτω από το τραπέζι», αλλά αυτή η ζημιά δεν είναι τίποτα μπροστά στον κίνδυνο που αντιμετωπίζει ο ίδιος. Ο Μούντρικ βρίσκεται ενώπιον βαριάς τιμωρίας που είναι πιθανό να βάλει πρόωρο τέλος στην πολλά υποσχόμενη καριέρα του, τουλάχιστον σε υψηλό επίπεδο. Είναι μόλις 24 ετών και θεωρητικά έχει χρόνο να επιστρέψει εάν και εφόσον του επιβληθεί μια μεγάλη ποινή, όμως, όταν κάποιος μένει εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολύ δύσκολα μπορεί να ανέβει ξανά στην κεντρική σκηνή, σε ρόλο πρωταγωνιστή. Και εδώ είναι το κρίσιμο ερώτημα: Πόσο βαριά θα ακουστεί η καμπάνα, τι ντεσιμπέλ θα σηκώσει;
Ο Μούντρικ βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία «μελδόνιο» και ο ίδιος, όπως και η Τσέλσι, ισχυρίζεται ότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς συνέβη αυτό. Την ίδια άποψη εξέφρασε και ο προπονητής του, Εντσο Μαρέσκα, ο οποίος στήριξε δημόσια τον παίκτη του, λέγοντας πως είναι αθώος και ότι η καριέρα του στην Τσέλσι δεν έχει τελειώσει. Από επικοινωνιακής πλευράς, αυτή η στήριξη μπορεί κάτι να σημαίνει. Από νομικής πλευράς, όμως, ενδεχομένως να περιπλέξει την κατάσταση και να αυξήσει τον κίνδυνο επιβολής μιας ποινής μεγαλύτερης απ’ αυτήν που θα επιβαλλόταν εάν ο αθλητής παραδεχόταν το σφάλμα του, συνεργαζόταν με τις αρχές και έδειχνε με τη στάση του έμπρακτη μεταμέλεια.
Αυτόν ακριβώς τον δρόμο επέλεξε να ακολουθήσει πριν από μερικά χρόνια η Μαρία Σαράποβα, μια από τις πιο δημοφιλείς αθλήτριες του τένις στον κόσμο. Βρέθηκε κι αυτή θετική στην ουσία «μελδόνιο» έπειτα από έλεγχο ντόπινγκ που έγινε στη διάρκεια του Αυστραλιανού Οπεν το 2016 και η ποινή που της επιβλήθηκε από την Παγκόσμια Ομοσπονδία του Τένις ήταν διετής αποκλεισμός από τους αγώνες. Η ίδια κράτησε ήπια στάση, συνεργάστηκε με τις Αρχές, έδωσε όλα τα στοιχεία που της ζήτησαν και με την προσφυγή της στο CAS έριξε την ποινή από τους 24 στους 15 μήνες, ακριβώς επειδή παραδέχθηκε ότι όλο αυτό το θέμα ήταν ένα τεράστιο λάθος από τη μεριά της και συνεργάστηκε.
Το μελδόνιο ανήκει στην κατηγορία S4 (ορμόνες – μεταβολικοί τροποποιητές) και είναι εξαιρετικά δημοφιλές στη Ρωσία.
Τι είναι όμως το μελδόνιο; Είναι μια απαγορευμένη ουσία η οποία αυξάνει τις αντοχές των αθλητών και τους επιτρέπει να επανέρχονται πιο γρήγορα ύστερα από εξαντλητικές προπονήσεις, βαρύ πρόγραμμα ή τραυματισμούς, προσφέροντας πολύ πιο γρήγορη αποθεραπεία. Πρόκειται για έναν μεταβολικό ρυθμιστή που χρησιμοποιείται ιατρικά για τη θεραπεία της έλλειψης ροής αίματος σε διάφορα μέρη του σώματος, συχνά στην καρδιά. Η ουσία αυτή ανήκει στην κατηγορία S4 (ορμόνες – μεταβολικοί τροποποιητές), συμπεριελήφθη στη λίστα των απαγορευμένων ουσιών το 2016 και είναι εξαιρετικά δημοφιλές στη Ρωσία και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Σύμφωνα με έρευνες, τουλάχιστον το 20% των Ρώσων αθλητών την έχει καταναλώσει και παράλληλα είναι δημοφιλής σε πολλά αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ, το τένις και το μπέιζμπολ. Η WADA αποφάσισε να απαγορεύσει τη χρήση της όταν σε ελέγχους που έκανε, το 2015, διαπίστωσε ότι το 17% των Ρώσων επαγγελματιών αθλητών τη χρησιμοποιούσε συστηματικά.
Ο Μούντρικ βρέθηκε εκτός προπονήσεων από τον περασμένο Νοέμβριο, πριν ακόμα αποκαλυφθεί η εμπλοκή του σε σκάνδαλο ντόπινγκ. Η Τσέλσι είχε ενημερωθεί για το αρνητικό αποτέλεσμα του ελέγχου πριν δημοσιοποιηθεί, γι’ αυτό και τον έθεσε αμέσως στο περιθώριο, ώστε να μη βρεθεί αργότερα κατηγορούμενη πως τον χρησιμοποιούσε εν γνώσει της ενώ ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο ντόπινγκ. Το πρόβλημα για τον ίδιο είναι ότι δεν συγχωρείται η άγνοιά του. Ακόμα κι αν αποδείξει ότι έλαβε το απαγορευμένο σκεύασμα εν αγνοία του, έχει την αποκλειστική ευθύνη ανεξάρτητα από το εάν είχε ή δεν είχε πρόθεση να εξαπατήσει. Είναι μια αυστηρή οδηγία αυτή και απευθύνεται απ’ όλες τις ομοσπονδίες προς όλους τους αθλητές.
Με τον Μούντρικ ανενεργό από τις 28 Νοεμβρίου, όταν σκόραρε στο παιχνίδι της Τσέλσι με τη Χαϊντενχάιμ, το επόμενο βήμα είναι να εκδικαστεί η υπόθεσή του και να ανακοινωθεί η ποινή, η οποία θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το ποδοσφαιρικό του μέλλον. Ανεξάρτητα απ’ αυτήν την εξέλιξη, η πορεία του στην Τσέλσι δεν δικαίωσε τις μεγάλες προσδοκίες και τον ενθουσιασμό που γέννησε η μεταγραφή του τον Γενάρη του 2023. Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του με τη Σαχτάρ στο Champions League εξαργυρώθηκαν με 79 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό που είχε δοθεί ποτέ για μεταγραφή παίκτη από το ουκρανικό πρωτάθλημα, ενώ το δικό του πλουσιοπάροχο συμβόλαιο τον καθιστούσε τον πιο ακριβό Ουκρανό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, με απολαβές 97 χιλ. λίρες την εβδομάδα!
Η μεταγραφή αυτή είχε και μια δόση ίντριγκας, καθώς ο Μούντρικ είχε συμφωνήσει με την Αρσεναλ και όλα έδειχναν ότι θα καταλήξει εκεί. Το τι ακριβώς συνέβη και άλλαξε συνοικία στο Λονδίνο, δεν έχει γίνει γνωστό μέχρι τώρα. Η Τσέλσι δεν πρόσφερε περισσότερα χρήματα από τους «κανονιέρηδες» ούτε του εγγυήθηκε περισσότερο χρόνο συμμετοχής, πιο ενδιαφέροντα ρόλο και ένα πιο εξασφαλισμένο μέλλον. Το αντίθετο, μάλιστα. Πήγε σε μια ομάδα που φτιαχνόταν από την αρχή με πολλούς (και ακριβούς νέους παίκτες), νέα ιδιοκτησία και μια δύσκολη διαχείριση μετά τους κλυδωνισμούς που προκάλεσε η αποχώρηση του Αμπράμοβιτς. Συν ένα προπονητή, τον Γκρέιαμ Πότερ, ο οποίος βρισκόταν μεταξύ σφύρας και άκμονος, εντελώς αποδυναμωμένο εκείνη την εποχή σε σχέση με τις εξουσίες που είχε όταν του παραδόθηκαν τα κλειδιά της ομάδας.
Η Αρσεναλ είχε και ένα άλλο πλεονέκτημα στη μάχη για την υπογραφή του. Είχε στο ρόστερ της έναν άλλο Ουκρανό ποδοσφαιριστή, τον Ολεξάντρ Ζιντσένκο, ο οποίος ήταν έτοιμος να αναλάβει τον ρόλο της υποδοχής του και της ενσωμάτωσής του στην ομάδα. Κι αυτή ήταν μια μετάβαση πολύ δύσκολη για τον Μούντρικ, που δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά και ήταν εντελώς ξένος με τη νοοτροπία της νέας ποδοσφαιρικής του πατρίδας. Ενώ η παρουσία του Ζιντσένκο θα τον βοηθούσε πολύ στη διαδικασία προσαρμογής, επέλεξε τελικά την Τσέλσι όπου κανείς δεν μιλούσε τη γλώσσα του και όπως αποδείχθηκε στην πορεία, ελάχιστα ασχολήθηκαν να τον βοηθήσουν να προσαρμοστεί στη νέα του ζωή, μακριά από όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα, εντελώς ξένος σε μια άγνωστη και αχανή πόλη.
Η είδηση της απόκτησης του Μούντρικ είχε προξενήσει ενθουσιασμό στους οπαδούς της Τσέλσι, γιατί η ομάδα τους κέρδισε τη μάχη των εντυπώσεων απέναντι στη συμπολίτισσα Αρσεναλ, αλλά και γιατί όλοι είχαν κάθε λόγο να περιμένουν πολλά από έναν 22χρονο ταλαντούχο ποδοσφαιριστή που προερχόταν από μια καταπληκτική χρονιά. Ο Μούντρικ είχε «βγάλει μάτια» στα παιχνίδια της Σαχτάρ με τη Ρεάλ Μαδρίτης για το Champions League, έχοντας πετύχει 3 γκολ και 2 ασίστ σε 6 αγώνες της διοργάνωσης, συν άλλα 7 γκολ με 6 ασίστ στην Πρέμιερ Λιγκ της Ουκρανίας. Αν και είχε μόλις χριστεί διεθνής, είχε σκοράρει το νικητήριο γκολ επί της Ισλανδίας που σφράγισε την πρόκριση για το Euro 2024 και ήταν ένας εξαιρετικά δημοφιλής παίκτης στην πατρίδα του, το πιο μεγάλο «όνομα» του ουκρανικού ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή. Γι’ αυτό και το «πραξικόπημα» που τον έφερε στην Τσέλσι μέσα από τα χέρια της Αρσεναλ, πανηγυρίστηκε από διοίκηση και οπαδούς σαν μια τεράστια νίκη!
Υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας… 7,5 χρόνων, με οψιόν ανανέωσης για μία ακόμα χρονιά, κίνηση που έδειχνε πόσο πολύ τον πίστευε η νέα του ομάδα
Ο Μούντρικ παρουσιάστηκε στο κοινό στο ημίχρονο της νίκης με 1-0 επί της Κρίσταλ Πάλας στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Είχε μόλις υπογράψει συμβόλαιο διάρκειας… 7,5 χρόνων, με οψιόν ανανέωσης για μία ακόμα χρονιά, κίνηση που έδειχνε πόσο πολύ τον πίστευε η νέα του ομάδα. Εμφανίστηκε μπροστά στους οπαδούς σκεπασμένος με τη σημαία της Ουκρανίας, σε μια συμβολική κίνηση εν μέσω του πόλεμου της Ουκρανίας με τη Ρωσία. Το ντεμπούτο του έγινε μερικές μέρες αργότερα στο 0-0 με τη Λίβερπουλ και ήταν πραγματικά εξαιρετικός στο διάστημα που χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή. Ηταν μια πολλά υποσχόμενη αρχή, χωρίς όμως την ανάλογη συνέχεια…
Το προβλήματα προσαρμογής του φάνηκαν αμέσως. Δεν μιλούσε αγγλικά και δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους συμπαίκτες του παρά μόνο με μισόλογα και νοήματα. Παιδί 22 χρονών, περνούσε μοναχικά τις ώρες του και εμφάνισε από την αρχή μια βαθιά νοσταλγία για την πατρίδα του. Συν τοις άλλοις, πήγε στην (προβληματική αγωνιστικά) Τσέλσι στα μισά της περιόδου, προερχόμενος από μια μεγάλη αγωνιστική απραξία λόγω της χειμερινής διακοπής του πρωταθλήματος Ουκρανίας. Πάρα πολλά μαζεμένα για ένα παιδί που έβγαινε για πρώτη φορά από τη χώρα του, έχοντας στην πλάτη του και ένα τεράστιο φορτίο υψηλών απαιτήσεων απ’ όλους.
Αν κάτι χαρακτήριζε τον Μούντρικ στο ξεκίνημα της καριέρας του στην Αγγλία, ήταν η έλλειψη σταθερότητας. Πήγε σε μια ομάδα που είχε σκοράρει μέχρι τότε 21 γκολ σε 18 αγώνες πρωταθλήματος, με τον προπονητή που τον είχε επιλέξει να απολύεται τρεις μήνες αργότερα και τον ίδιο να κάνει μεγάλη προσπάθεια να προσαρμοστεί σε μια ξένη χώρα, έχοντας όλα του τα αγαπημένα του πρόσωπα να ζουν σε μια εμπόλεμη ζώνη. Το πρόβλημά του είναι ότι δεν μπορούσε να βγάλει στα παιχνίδια όλα όσα έδειχνε στην προπόνηση. Οι συμπαίκτες του τον θαύμαζαν για τα τρομερά αθλητικά του προσόντα. Ο Φοφανά είχε δηλώσει πως ο Μούντρικ είναι πιο γρήγορος από τον Κιλιάν Εμπαπέ, ενώ ο Κόλγουιλ είχε πει ότι δείχνει συνέχεια στις προπονήσεις το πόσα πολλά μπορεί να προσφέρει, αλλά πρέπει να διαχειριστεί την τεράστια πίεση που γεννά μια ομάδα με τις απαιτήσεις της Τσέλσι, σε σχέση με αυτά που ζούσε στην Ουκρανία.
Ο αντικαταστάτης του Γκρέιαμ Πότερ, Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, δεν έδειξε υπομονή μαζί του. Τη μία εβδομάδα μιλούσε με θαυμασμό για τα προσόντα που έδειχνε στις προπονήσεις και την επόμενη εξέφραζε την απογοήτευσή του από τις φτωχές παραστάσεις του στα παιχνίδια. Βλέποντας και τη μανία που έδειχνε ο Μούντρικ για το paddle ball, ένα παιχνίδι με ρίζες από το τένις, του έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: «Ως προπονητικό επιτελείο, είμαστε αξιοκρατικοί, θα παίξουμε με τους παίκτες που θα κάνουν το καλύτερο δυνατό στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μιχάιλο Μούντρικ είναι ένας νεαρός που έφτασε εδώ πριν ένα χρόνο. Γνωρίζουμε τις συνθήκες της μεταγραφής. Πρέπει να βελτιωθεί. Εχει εκπληκτική ποιότητα και δυνατότητες, αλλά το ποδόσφαιρο είναι ένα ομαδικό παιχνίδι, δεν είναι τένις».
Την ίδια άποψη με τον Ποτσετίνο έχει και ο Εντσο Μαρέσκα, ο προπονητής που τον διαδέχθηκε. Θεωρούσε ότι ο Μούντρικ επεξεργαζόταν τις οδηγίες από τον πάγκο πολύ πιο αργά σε σχέση με τους συμπαίκτες του και τον άφησε εκτός βασικών επιλογών στην Πρέμιερ Λιγκ, όπου τον ξεκίνησε βασικό μόνο σε έναν αγώνα και του έδωσε συνολικά μόλις 146 λεπτά συμμετοχής. Αντίθετα, στο Conference League τον εμπιστευόταν πολύ περισσότερο και αυτός τον δικαίωσε, σκοράροντας στο παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, τη Νόα και τη Χαϊντενχάιμ. Το παιχνίδι με τη γερμανική ομάδα ήταν και το τελευταίο του Μούντρικ με την Τσέλσι. Στην αρχή, η δικαιολογία για την απουσία του από τις προπονήσεις ήταν μια υποτιθέμενη ασθένειά του. Στην πορεία, γνωστοποιήθηκε ότι βρέθηκε θετικός σε έλεγχος ντόπινγκ κι από τότε είναι μακριά από κάθε αγωνιστική εκδήλωση της ομάδας μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα του, παρότι τόσο η Τσέλσι όσο και ο Μαρέσκα τον έχουν στηρίξει ηθικά και δημόσια.
Σε λίγες εβδομάδες, ο Μούντρικ θα μάθει πού θα καθίσει η μπίλια: στα 4 χρόνια αποκλεισμού που είναι η πιο βαριά ποινή, στα 2 χρόνια που είναι ένα πιθανό σενάριο ή μήπως στους μόλις 2 μήνες σε μια πολύ βολική (και ακραία) συγκυρία; Αυτή η απόφαση θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και το μέλλον ενός ποδοσφαιριστή που κινδυνεύει να έχει η καριέρα του σε υψηλό επίπεδο το ίδιο ηχηρό τέλος με εκείνο που είχε στην αφετηρία της…
