Η 21η Δεκεμβρίου πλησιάζει και οι φίλοι της καλαθοσφαίρισης τη γνωρίζουν ως την Παγκόσμια Ημέρα του Μπάσκετ. Ο Νταβίντ Χολάντερ, ο άνθρωπος ο οποίος εμπνεύστηκε, πάλεψε και εν τελεί κατάφερε, με την πολύτιμη συνδρομή της FIBA, να καθιερωθεί και επίσημα αυτή η ημέρα μίλησε στο site της FIBA.
Ο Χολάντερ είναι βοηθός κοσμήτορας του προγράμματος Real World στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και καθηγητής στο Ινστιτούτο Preston Robert Tisch για τον Παγκόσμιο Αθλητισμό.
Γέννημα θρέμμα του Νιου Τζέρσεϊ, διδάσκει ένα δημοφιλές μάθημα στο NYU με τίτλο «How Basketball Can Save the World» και έχει επίσης γράψει ένα βιβλίο «How Basketball Can Save the World: 13 Guiding Principles for Reimagining What’s Possible».
Η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ θα γιορταστεί φέτος για δεύτερη φορά. Το γεγονός ότι τα Ηνωμένα Εθνη ενέκριναν ένα τέτοιο ψήφισμα πέρυσι το 2023 δεν αποτελεί μόνο απόδειξη της διεθνούς απήχησης του αθλήματος, αλλά και το όραμα ενός ανθρώπου που βλέπει στο μπάσκετ πολλές ευκαιρίες για θετικές αλλαγές με τη βοήθεια του Ιδρύματος FIBA Basketball for Good.
«Ο κόσμος χρειάζεται μια κοινή γλώσσα, αν θέλει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που είναι παγκόσμια: κλίμα, ασθένειες, πείνα, νερό κ.λπ.», λέει στο FIBA.basketball.
«Το μπάσκετ, λόγω του απαράμιλλου συνδυασμού της παγκόσμιας κι απανταχού παρουσίας του και της επιρροής του, παρέχει αυτό το σημείο εκκίνησης. Η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ: Ενα πράγμα, μια μέρα, όλοι μας, παντού. Εμείς μπορούμε να το κάνουμε αυτό».
Το ψήφισμα για την Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ εγκρίθηκε από τα Ηνωμένα Εθνη στις 25 Αυγούστου 2023. Στη συνέχεια, ο Χολάντερ κλήθηκε να μιλήσει για αυτό στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα, στις 21 Δεκεμβρίου, την πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ.
Είναι άλλο πράγμα να συζητάς για ψήφισμα σε ένα βιβλίο αλλά κάτι άλλο να το εγκρίνεις. Το «αίτημα» με ένα συνοδευτικό κείμενο του Hollander για μία Παγκόσμια Ημέρα του μπάσκετ αρχικώς δημοσιεύτηκε στο βιβλίο του «How Basketball Can Save the World».
Κι εκεί, ο Χολάντερ ζήτησε τη βοήθεια των μαθητών του.
«Το έκανα project στην τάξη μου, σε 150 μαθητές, να αποσταλούν slide decks στους πρεσβευτές του ΟΗΕ εξηγώντας γιατί η χώρα τους πρέπει να υποβάλει το ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του 2023», είπε. «Οι Φιλιππίνες ανταποκρίθηκαν. Ηταν η σωστή χώρα για να οδηγήσει αυτό το αίτημα».
Τέσσερις μήνες μετά την ανακοίνωση ότι θα καθιερωνόταν η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ, όλοι απέκτησαν κάποια εικόνα για τον Χολάντερ.
Η Μόνιμη Αποστολή των Φιλιππίνων στα Ηνωμένα Εθνη διοργάνωσε μια ειδική συνεδρίαση, σε συνεργασία με το Naismith Basketball Hall of Fame, και κάλεσε όχι μόνο τον Χολάντερ να μιλήσει αλλά και τον θρύλο του NBA Τζούλιους Ερβινγκ.
«Συγκλήθηκε μια ειδική συνεδρίαση στον ΟΗΕ με εμένα, τον Τζούλιους Ερβινγκ και το Naismith Basketball Hall of Fame καθώς και δεκάδες διπλωμάτες από πολλές διαφορετικές χώρες», θυμάται ο Χολάντερ.
«Τόσοι πολλοί μοιράστηκαν γιατί το μπάσκετ σήμαινε τόσα πολλά για αυτούς προσωπικά και για την κουλτούρα τους. Υστερα από εκείνη τη συνεδρίαση, διοργανώσαμε έναν αγώνα μπάσκετ μεταξύ των διπλωματών. Ηταν τέλειο».
Στη συνεδρίαση του ΟΗΕ ο Χολάντερ θυμήθηκε μια από τις μεγαλύτερες εμπειρίες της ζωής του, με τον Dr J να κάθεται δίπλα του.
Στις 10 Μαΐου 1974, ήταν στις εξέδρες όταν ο Dr J οδήγησε τους New York Nets στο πρώτο τους πρωτάθλημα στην American Basketball Association.
«Χιλιάδες οπαδοί πλημμύρισαν το παρκέ, ούρλιαζα τόσο πολύ που βράχνιασα», είπε ο Χολάντερ εκείνη την ημέρα στον ΟΗΕ. «Παρακολουθούσα υπερήρωες, αληθινές μυθικές φιγούρες για εμένα που ονομάζονταν Super John, Mr K, the Whopper και ο αρχηγός τους, Dr J».
Στην ίδια ειδική σύνοδο του ΟΗΕ, ο Χολάντερ είπε εντυπωσιακά λόγια προερχόμενα από το βιβλίο του: «Υπεροχή. Τόσο συχνά, στην κοινή προσπάθειά μας να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος, ακούμε για προβλήματα που περιγράφονται ως «δυσεπίλυτα» και είναι αδύνατο να δούμε μια διέξοδο, να βρούμε μια λύση. Το μπάσκετ είναι το μόνο άθλημα με υπερυψωμένο στόχο. Μας ζητάει να ανέβουμε, να αφήσουμε το έδαφος, να αψηφήσουμε τη βαρύτητα, να πετάξουμε. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να αψηφήσουμε τη βαρύτητα. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να αψηφήσουμε τη γήινη κατάστασή μας. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να πετάξουμε. Αλλά καμία μεγάλη κοινωνία δεν έχει λύσει ποτέ τα προβλήματα στο έδαφος ή που είναι μπροστά της. Πρέπει να κοιτάξουμε ψηλά. Πρέπει να πετάξουμε ή πρέπει να τολμήσουμε να ονειρευτούμε ότι πετάμε. Αυτό το όνειρο είναι ένα μπασκετικό όνειρο. Πρέπει να φανταστούμε αυτό που φαίνεται αδιανόητο και να πάμε εκεί. Πρέπει να σκεφτούμε ότι είναι δυνατό, αυτό που λένε δεν είναι δυνατό και να το κάνουμε, να κάνουμε το άλμα, να πηδήξουμε. Αυτό είναι το μπάσκετ».
Ο Χολάντερ είπε στη FIBA ότι θέλει η Παγκόσμια Ημέρα Μπάσκετ να γίνει η ιερή μέρα στο παγκόσμιο ημερολόγιο.
«Τα ρολόγια θα σταματήσουν, τα μωρά δεν θα κλαίνε, μια παγκόσμια αίσθηση γαλήνης και ισορροπίας θα είναι αισθητή σε κάθε καρδιά», οραματίστηκε. Αντηχεί ξεκάθαρα με την αποστολή της FIBA να φέρει κοντά τους ανθρώπους και να ενώσει την κοινότητα. Ο κόσμος είναι ένα μέρος που αλλάζει ταχύτατα. Τα γεγονότα και οι συνθήκες αυτής της αλλαγής σας λένε ποια πρέπει να είναι η θέση σας και όχι το αντίστροφο. Αυτή είναι η ζωή. Αυτό είναι το fastbreak. Κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, γίνε αυτό που πρέπει, για να λύσεις ό,τι πρέπει να λύσεις μαζί με άλλους ανθρώπους. Για πολλούς, το ιερό καταφύγιο είναι ένα γήπεδο μπάσκετ, ένα μέρος όπου πηγαίνουν οι παίκτες όχι μόνο να αγωνιστούν αλλά και να σβήσουν τον θόρυβο της καθημερινότητας», λέει και συνεχίζει:
«Οταν ήμουν 6 ετών, ο πατέρας μου έφτιαξε “μισό” γήπεδο μπάσκετ στην αυλή μας. Εμαθα μια ιδιαίτερη γλώσσα σε αυτόν τον χώρο. Από τότε μιλώ αυτή τη γλώσσα σε παρόμοιους χώρους σε όλο τον κόσμο».
Λάτρης του μπάσκετ των Εθνικών ομάδων, ο Χολάντερ όταν ακούει τις λέξεις μπάσκετ εκτός των ΗΠΑ, λέει: «Ποτέ δεν είχα σκεφτεί το μπάσκετ ως κάτι άλλο εκτός από παγκόσμιο. Αν υπάρχει κάτι καλό που δημιουργήθηκε στον κόσμο, τότε θα πρέπει να είναι για όλο τον κόσμο. Το μπάσκετ ήταν σκόπιμα παγκόσμιο στην καταγωγή του».
Και όταν ρωτήθηκε αν είχε ποτέ φανταστεί μερικούς από τους καλύτερους παίκτες του αθλήματος να είναι από άλλες χώρες, όπως ο Σέρβος Νίκολα Γιόκιτς, ο Σλοβένος Λούκα Ντόντσιτς, ο Ελληνας Γιάννης Αντετοκούνμπο, απάντησε: «Ω ναι. Στην πραγματικότητα, όταν παρακολουθείς τον Νίκολα Γιόκιτς να παίζει, πρέπει να δεις ότι είναι σχεδόν σαν να εξηγείται ξανά το παιχνίδι σε όλους μας».
Η ενσωμάτωση του αθλήματος, με παίκτες από όλο τον κόσμο να αγωνίζονται στο NBA, και Αμερικανούς που αγωνίζονται στην Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, την Ασία, ήταν τεράστιο θετικό βήμα.
«Το παιχνίδι προορίζεται για όλους», λέει. «Αδυνατώ να δω πώς μπορεί το γεγονός ότι σπουδαίοι παίκτες από όλο τον κόσμο που παίζουν μεταξύ τους και ο ένας εναντίον του άλλου θα μπορούσαν να κάνουν κάτι κακό».
Το κυρίαρχο μήνυμα από τον Χολάντερ, ωστόσο, είναι ότι το όμορφο άθλημά μας έχει τη δύναμη να χρησιμοποιηθεί ως δύναμη για θετικές αλλαγές και να διαδώσει το Basketball For Good παγκοσμίως.
«Στα 133 χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε το μπάσκετ, οι πόλεμοι κερδήθηκαν και χάθηκαν, έθνη σχηματίστηκαν και παραμορφώθηκαν, εταιρείες ιδρύθηκαν και διαλύθηκαν, τάσεις ήρθαν και παρήλθαν. Αλλά την ίδια στιγμή το παιχνίδι έχει αυξηθεί δραματικά με απανταχού παρουσία και επιρροή σε κάθε γωνιά του κόσμου. Θα ωφελούσε τον κόσμο να ρωτήσει γιατί; Και να μάθει από αυτό. Οποια υπαρξιακά ερωτήματα μπορεί να αντιμετωπίσει ο κόσμος, το μπάσκετ έχει την απάντηση».
