Ο Νιλ Φρέιζερ, ένας από τους σπουδαιότερους τενίστες της Αυστραλίας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών. Πρόκειται για τον μοναδικό αθλητή στον κόσμο που έχει καταφέρει να κερδίσει τους τίτλους σε μονό, διπλό και διπλό μικτό, σε τουρνουά γκραν σλαμ, και, μάλιστα, για δύο σερί χρονιές (1959 και 1960 στο αμερικανικό όπεν).
Το όνομα του έχει συνδεθεί, ίσως όσο κανενός Αυστραλού τενίστα, με την εθνική της και ο ίδιος είχε δηλώσει: «Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τίποτα καλύτερο από το να εκπροσωπώ τη χώρα». Μάλιστα, αφού ολοκλήρωσε την αγωνιστική καριέρα του, έμεινε επί 24 χρόνια (αριθμός ρεκόρ) στην αρχηγία της εθνικής Αυστραλίας, στα παιχνίδια του Davis Cup.
Ο Αυστραλός τενίστας γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1933, στη Μελβούρνη. Ηταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Αρτσιμπαλντ Φρέιζερ. Δίπλα από το σπίτι του υπήρχαν κάποια χωμάτινα γήπεδα του τένις και ο Νιλ από μικρό παιδάκι άρχισε να περνάει πολλές ώρες χτυπώντας τις μπάλες.
Πολύ γρήγορα απέκτησε δυνατό σερβίς. Το άλλο άθλημα που αγαπούσε ήταν το κρίκετ. Αφιέρωσε πολλές ώρες στο να παρατηρεί τον τρόπο με τον οποίο χτυπούσαν την μπάλα και προσάρμοσε αυτή την τεχνική στο παιχνίδι του.
Εκείνη την εποχή, η Αυστραλία διέθετε πολύ καλούς τενίστες με τον Ασλεϊ Κούπερ και τον Ροντ Λέιβερ να πρωταγωνιστούν. Μία θέση στην εθνική ομάδα της χώρας δεν ήταν κάτι που μπορούσε να κερδίσει κανείς εύκολα.
Ο Νιλ Φρέιζερ χρειάστηκε να ιδρώσει πάρα πολύ για να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο. Ο πρώτος μεγάλος τίτλος που τοποθέτησε στην τροπαιοθήκη του ήταν το κύπελλο από το διπλό μικτό στο Αυστραλιανό Οπεν του 1956, ενώ θα πρωτεύσει και στα διπλά του 1957, 1958 και 1962.
Αντίθετα, στο μονό δεν κατάφερε να πανηγυρίσει κανένα τίτλο γκραν σλαμ μπροστά στους συμπατριώτες του. Το 1957, έφτασε μέχρι τον τελικό του Αυστραλιανού Οπεν και ηττήθηκε από τον καλό φίλο του Ασλεϊ. Μέχρι τους τελικούς έφτασε και το 1959 και το 1960, περιορίστηκε όμως στη δεύτερη θέση.
Αδιαφιλονίκητος αρχηγός της εθνικής Αυστραλίας
Η επιμονή αποδίδει πάντα καρπούς. Το 1959 υπήρξε μία καθοριστική χρονιά στην καριέρα του Νιλ Φρέιζερ. Εφτασε μέχρι τους ημιτελικούς στο Ρολάν Γκαρός και πρώτευσε σε μονό, διπλό και μικτό στο Αμερικανικό Οπεν, ενώ είδε και το όνομά του να φιγουράρει στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.
Αυτό όμως που αποτέλεσε για τον τενίστα τη μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση ήταν ότι φόρεσε τη φανέλα της εθνικής Αυστραλίας στο κύπελλο Ντέιβις και οδήγησε την ομάδα σε νίκη. Την επόμενη χρονιά, στον τελικό του Γουίμπλεντον, θα νικήσει τον Ροντ Λέιβερ και θα σηκώσει τον βαρύτιμο τρόπαιο. Στη συνέχεια, με τρεις τελικούς, θα επαναλάβει τον θρίαμβό του στη Νέα Υόρκη.
Οι συμπαίκτες του τον αποκαλούσαν «στρατηγό» για τον τρόπο με τον οποίο διηύθυνε το παιχνίδι. Μεγάλος στόχος του ήταν να διαδεχτεί τον θρυλικό Χάρι Χόπμαν στη θέση του αρχηγού της αυστραλιανή ομάδας για το κύπελλο Ντέιβις. Αυτό το όνειρό του έγινε πραγματικότητα το 1970 και έμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι και το 1973.
Οδήγησε την εθνική σε 24 διοργανώσεις Davis Cup, με την Αυστραλία να κερδίζει τέσσερις τίτλους. Για τη νέα γενιά των αθλητών της χώρας υπήρξε ίνδαλμα. «Ηταν σαν πατέρας για εμένα. Ηξερε πως να σε κάνει να νιώθεις σημαντικός και να παίζεις όσο καλύτερα μπορείς», δήλωσε ο Πατ Κας.
«Είμαι βαθιά λυπημένος γιατί έμαθα για τον θάνατο του αγαπημένου μου συμπαίκτη Νιλ Φρέιζερ. Ηταν ένα πραγματικό διαμάντι σε μία “χρυσή” τενιστική εποχή της Αυστραλίας. Υπήρξε πρωταθλητής Grand Slam και σύμβολο του Davis Cup. Με κέρδισε σε δύο μεγάλους τελικούς και με ώθησε να γίνω καλύτερος τενίστας. Θα μου λείψεις πολύ φίλε», έγραψε σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης ο Ροντ Λέιβερ.
