«Είμαι ήρεμος. Είμαι ήσυχος. Βρίσκομαι σε ένα μέρος που λατρεύω. Εκεί βρίσκομαι και τέλος, αντίο». Τα μάτια υγράνθηκαν, τα λόγια «έσπασαν». Ο Ντιέγκο Σιμεόνε, αν και το ξέρει πως το τέλος σε αυτή την πορεία με την Ατλέτικο πλησιάζει, μόνο και μόνο στην ιδέα λυγίζει. Το πότε θα έρθει αυτό, όμως, θα το κρίνει αυτός. Οσο κι αν αυτή η σχέση έχει ξεπεράσει τα όριά της, όσο κι αν είναι φυσιολογική και λυτρωτική μια αλλαγή για όλους, αυτό θα γίνει με τους όρους του Αργεντινού μαχητή. Δεν θα φύγει κάτω από πιέσεις, επειδή το θέλουν κάποιοι.
Το σαρωτικό 6-0 με το οποίο οι «ροχιμπλάνκος» πέρασαν την Τρίτη το απόγευμα από την Πράγα, που αποτελεί και τη μεγαλύτερη νίκη τους στο Champions League, ήταν ένα ακόμη μήνυμα πως θα το παλέψουν όσο δεν πάει. Ηταν η έκτη συνεχόμενη επιτυχία τους και η καλύτερη φετινή εμφάνισή τους. Μια εμφάνιση που τους επιτρέπει να ελπίζουν βάσιμα για απευθείας πρόκριση στους «16» του Champions League. Αλλωστε, το πρόγραμμα στη συνέχεια θεωρείται βατό, με δύο εντός έδρας ματς, με Σλόβαν Μπρατισλάβας και Λεβερκούζεν και ένα εκτός έδρας με τη Σάλτσμπουργκ.
«Κάνετε πάντα τις ίδιες ερωτήσεις. Είμαστε ευχαριστημένοι με τον προπονητή, έχουμε μια σπουδαία ομάδα, είμαστε στην πρώτη τριάδα και σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή. Αν κοιτάξουμε την κατάσταση, νομίζω ότι είναι πολύ καλή, οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί ρωτάμε αν θα μείνει, αν θα φύγει», ήταν τα καθησυχαστικά λόγια του προέδρου της Ατλέτικο, Ενρίκε Θερέθο, σε σχετική ερώτηση για τον «Τσόλο».
Ο φερόμενος ως επικρατέστερος διάδοχος Φερνάντο Τόρες, λοιπόν, προς το παρόν, μπορεί να περιμένει, προκειμένου να συνεχίσει το μοντέλο Σιμεόνε ο οποίος «κρέμασε» την ερυθρόλευκη φανέλα και από την παραμονή των Χριστουγέννων του 2011 –και επί 13 συναπτά έτη– κάθεται στον πάγκο των Μαδριλένων.
Στο παιχνίδι του πρωταθλήματος με την Αλαβές το περασμένο Σάββατο, ο Αργεντινός συμπλήρωσε τον απίστευτο αριθμό των 700 παιχνιδιών ως προπονητής της, έχοντας κερδίσει δύο πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, δύο Europa League και έχοντας φτάσει δύο φορές στον τελικό του Champions League, χάνοντας από τη Ρεάλ και τις δύο περιπτώσεις. Το σημαντικότερο όμως είναι πως επί ημερων του η Ατλέτικο έπαψε να είναι το αουτσάιντερ και έγινε ισότιμος ανταγωνιστής των Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.
Η επιθυμία για νίκη επέστρεψε
Στα τελευταία νικηφόρα παιχνίδια, με αποκορύφωμα το χθεσινό με τη Σλάβια, η ομάδα παρουσιάζει και πάλι το γνωστό της «Cholismo». Τα στοιχεία δηλαδή που θέλει να βλέπει ο «Τσόλο» από τους παίκτες του. Το «Cholismo» είναι η φιλοσοφία πίσω από την επιτυχία της Ατλέτικο τα προηγούμενα χρόνια, με αρχές την αμυντική στιβαρότητα, τις γρήγορες μεταβάσεις, την τακτική οργάνωση, την επιθετικότητα, αλλά κυρίως την απίστευτη επιθυμία για νίκη. Μπορεί ο «El Cholo» να είναι και αυτός κουρασμένος από την πολυετή σχέση του, αλλά το «partido a partido» παραμένει ο κεντρικός πυλώνας των όσων ζητάει. Και αυτό έχει αρχίσει να εμφανίζεται και πάλι στο παιχνίδι της.
«Τα αγόρια δουλεύουν πολύ υπεύθυνα», είπε ο Σιμεόνε μετά την εξάρα στην Πράγα, εξαίροντας το αδυσώπητο πνεύμα της ομάδας του. «Με ξέρουν όλοι πλέον. Και οι νεοφερμένοι με γνωρίζουν καλά. Η ομάδα τους χρειάζεται όλους ανά πάσα στιγμή. Σήμερα ξεκινήσαμε διαφορετικά και οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο έκαναν μια πολύ καλή εμφάνιση. Η διαφορά βρίσκεται πάντα στα γκολ. Οταν είσαι αποφασιστικός, εμφανίζονται τέτοια αποτελέσματα. Για εμένα, οτιδήποτε περιλαμβάνει τη νίκη με κάνει χαρούμενο. Εάν έχουμε την ευκαιρία να δημιουργούμε στόχους, αυτό είναι ακόμα καλύτερο. Πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στην ταυτότητά μας ως ομάδα. Δεν ξέρω πόσο μακριά θα φτάσουμε. Στο ποδόσφαιρο, μπορείς να ζήσεις μόνο στο παρόν», είπε.
Οι Κόκε και Γκριεζμάν συμπλήρωσαν τις 100 συμμετοχές μπαίνοντας ως αλλαγή στο ματς και, όταν κλήθηκε να το σχολιάσει, έδειξε πως παραμένει ο γνωστός Σιμεόνε: «Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση γιατί ακούγεται τόσο αρνητικό. Ο Κόκε και ο Γκριεζμάν έδωσαν και θα συνεχίσουν να δίνουν τα πάντα σε κάθε αγώνα για την ομάδα μέχρι την τελευταία τους μέρα στο κλαμπ». Χαμηλούς τόνους κράτησε και για τον Χουλιάν Αλβαρες που πέτυχε δύο γκολ και είναι ο ποδοσφαιριστής που θέλει να μεταδώσει τα «θέλω» του όσο το δυνατόν γρηγορότερα προκειμένου το εγχείρημα να πετύχει.
Ο γιος έστριψε το «τιμόνι»
Μόλις πριν από έναν μήνα, πάντως, ο Σιμεόνε αντιμετώπιζε σαφώς πολύ περισσότερα ερωτήματα για το μέλλον του στον σύλλογο, έχοντας μόλις μία νίκη σε έξι παιχνίδια. Ενας Σιμεόνε, ωστόσο, έδωσε τη λύση στα προβλήματα, και αυτήν τη φορά δεν ήταν ο Ντιέγκο, αλλά ο Τζουλιάνο. Ο 21χρονος γιος του είναι μια πραγματική αποκάλυψη τις τελευταίες εβδομάδες. Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις συνέπεσαν με αυτές τις έξι σερί νίκες (Σπάρτα, Αλαβές, Μαγιόρκα, Παρί Σεν Ζερμέν, Λας Πάλμας, Βικ), όπου έχει αγωνιστεί σε όλες.
Δεν είναι τόσο η απόδοση του νεαρού μεσοεπιθετικού, όσο το ότι είναι αυτός που δίνει τον τόνο για την επιστροφή του «Cholismo», αφού όπως ο πατέρας έτσι και ο γιος βλέπουν ξεκάθαρα το ποδόσφαιρο με τον ίδιο τρόπο.
Οχι για πρώτη φορά, ο πατέρας ξεκίνησε τη σεζόν προσπαθώντας να εξελίξει το στυλ παιχνιδιού της Ατλέτικο. Μίλησε για την ανάγκη για μια πιο επεκτατική, σύγχρονη προσέγγιση. Μεταγραφές έγιναν το καλοκαίρι για να διευκολυνθεί αυτή η μετάβαση, όμως στο γήπεδο δεν προέκυπτε κανενός είδους τέτοια ποδοσφαιρική ιδεολογία. Αυτό ήταν πιο έντονο στις ήττες από την Μπενφίκα και τη Λιλ, όταν η ομάδα δέχθηκε επτά γκολ σε δύο παιχνίδια. Η ομάδα είχε χάσει το σήμα κατατεθέν του Σιμεόνε, που είναι η «άμυνα μπετόν», αποτυγχάνοντας επίσης να έχει και τις επιθετικές προοπτικές που οραματιζόταν. Ωστόσο η εντός έδρας νίκη επί της Λας Πάλμας με 2-0 αποδείχθηκε το σημείο καμπής. Ξεκινώντας από τη δεξιά πλευρά, ο Τζουλιάνο με ένα προσωπικό γκολ άνοιξε το σκορ. Από το άμεσο τρέξιμο μέχρι το αδίστακτο τελείωμα της φάσης, ήταν ένα τέρμα σταθερά ριζωμένο στις αρχές του «Cholismo».
Η συμβολή του γιου του δεν μετριέται με γκολ και ασίστ όπως αυτή που έβγαλε στη νίκη επί της Μαγιόρκα. Είναι ο ρυθμός δουλειάς και η συμπεριφορά του που έχουν ξεχωρίσει περισσότερο από όλα και κάνουν εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί ο πατέρας του τον βλέπει πλέον ως βασικό και αναντικατάστατο και είναι διπλά χαρούμενος.
«Δουλεύει καλά, προπονείται καλά…» είπε ο Σιμεόνε για την επιτυχία του μικρότερου από τους τρεις γιους του. «Οσο υπάρχει ταπείνωση, η καρδιά πάντα ανταποκρίνεται. Εκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, γι’ αυτό είναι στην Ατλέτικο. Ο σύλλογος δεν ξόδεψε χρήματα για να αγοράσει τον γιο του Ντιέγκο. Είναι ένα αγόρι που ήταν στην ακαδημία νέων και πάντα πιστεύαμε ότι μπορεί να βοηθήσει. Θα έχει καλά παιχνίδια και κακά παιχνίδια, αλλά σίγουρα έχει αυτό που χρειάζεται».
Ευκαιρία για πλήρης «ανάρρωση»
Οταν το Σάββατο η Ατλέτικο έμενε πίσω στο σκορ από την Αλαβές, ο Σιμεόνε παρουσιάστηκε από τον πάγκο για να αλλάξει το παιχνίδι. Παίζοντας σε θέση δεξιού ακραίου μπακ, ο 21χρονος ήταν η βασική αιτία της ανατροπής και της νίκης. Η ευελιξία του είναι κάτι άλλο που τον κάνει τόσο πολύτιμο, τη στιγμή που ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ατλέτικο αυτή τη σεζόν είναι η αδυναμία της στα φουλ μπακ, αφού οι Μολίνα και Ρεϊνίλντο δεν ανταποκρίθηκαν καλά στα αμυντικά τους καθήκοντα στις πτέρυγες.
Δύο αλλαγές ωστόσο στήριξαν αυτό το κομμάτι της ομάδας στα τελευταία ματς: Στη θέση του αριστερού μπακ, ο Γκαλάν που μπήκε απροσδόκητα στην 11άδα, κυρίως λόγω της ενέργειάς του και από την άλλη πτέρυγα, ο Σιμεόνε που με τα ντουμπλαρίσματά του προσφέρει πολύ περισσότερη προστασία στον συμπατριώτη του Μολίνα, ενθαρρύνοντάς τον να βγει μπροστά, όπως και έκανε στην ισοφάριση κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν.
Με τον Αζπιλικουέτα να έχει επιστρέψει τώρα από τραυματισμό και τον Γιορέντε, έναν ακόμη παίκτη ικανό να παίξει στη δεξιά πλευρά, μπορεί να μην υπάρχει τέτοιο βάρος στον Σιμεόνε για να προστατεύσει τον μπακ πίσω του, αλλά ο 21χρονος έχει ήδη αποδείξει επαρκώς πως αξίζει μια θέση στο βασικό σχήμα.
Μπορεί επίσης να έχει μια θέση στο μέλλον της εθνικής Αργεντινής, αφού έκανε το ντεμπούτο του στους «Αλμπισελέστε» στο τελευταίο διεθνές «παράθυρο».
Η Ατλέτικο είναι φανερό πως έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης για να κάνει μια επιτυχημένη σεζόν. Την κατάλληλη στιγμή, ο Αλβαρες, για τον οποίο ξοδεύτηκε το αστρονομικό ποσό των 90 εκατ. το καλοκαίρι, μοιάζει να βρίσκει την επιθετική του συνέπεια. Οι Κόκε και Ντε Πολ στη μεσαία γραμμή παίρνουν τις «ανάσες» που χρειάζονται.
Ο Σιμεόνε, που επικρίθηκε αρκετά για την απόπειρά του να εξελίξει την Ατλέτικο σε κάτι που στην πραγματικότητα δεν το ήθελε και ο ίδιος, βοηθήθηκε από τον γιο του, ώστε η ομάδα να στραφεί ξανά προς τη σωστή κατεύθυνση. Μια ευνοϊκή σειρά αγώνων μέχρι τη συνάντηση με την Μπαρτσελόνα στην επέτειο των 13 χρόνων του θα δώσει στους «ροχιμπλάνκος» την ευκαιρία να αναρρώσουν πλήρως. Ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, το ζήτημα είναι η προσπάθεια να έχει γίνει. Οποιοδήποτε άλλο φινάλε δεν θα αρμόζει στον «Τσόλο»…
