Επτά χρόνια αφότου ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν ουσιαστικά εξορίστηκε από την Ουάσιγκτον μετά τη δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι, επέστρεψε την Τρίτη ως πρωταγωνιστής στην προσπάθεια του Τραμπ να οικοδομήσει μια νέα Μέση Ανατολή. Ηταν, ίσως, η πιο εκπληκτική γεωπολιτική αποκατάσταση της σύγχρονης εποχής. Ο de facto ηγέτης του μεγαλύτερου και πλουσιότερου από τα αραβικά κράτη, για τον οποίο ο πρώην πρόεδρος Μπάιντεν είχε δηλώσει ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται ως «παρίας», επανεκκίνησε τις σχέσεις με τους δικούς του όρους. Ο πρίγκιπας διάδοχος πέτυχε μια δέσμευση από τον Τραμπ για μαχητικά F-35, παρά τις αντιρρήσεις του Ισραήλ. Ταυτόχρονα κατάφερε να αναβάλει οποιαδήποτε συζήτηση για την ένταξη της Σαουδικής Αραβίας στις Συμφωνίες του Αβραάμ και την αναγνώριση του εβραϊκού κράτους.
Στη συνέχεια, ο πρίγκιπας Μοχάμεντ είπε τα λόγια που ήξερε ότι ήθελε να ακούσει ο οικοδεσπότης του, υποσχόμενος πάνω από ένα τρισ. δολάρια σε αγορές και επενδύσεις στις ΗΠΑ – περισσότερα από το μέγεθος του κρατικού επενδυτικού ταμείου της χώρας του. Σε αντάλλαγμα φαίνεται ότι απέκτησε πρόσβαση στα πιο προηγμένα τσιπ της Αμερικής, κρίσιμα για τα τεράστια κέντρα δεδομένων που όπως ευελπιστεί θα μετατρέψουν τη χώρα του σε υπερδύναμη τεχνητής νοημοσύνης. Δεν πέτυχε βέβαια όλα όσα επιδίωκε. Μια πυρηνική συμφωνία, η οποία συζητείται με την Ουάσιγκτον εδώ και μία δεκαετία, αναβλήθηκε ξανά, με τις δύο πλευρές να αναφέρουν γενικά και αόριστα το ακανθώδες ζήτημα του εμπλουτισμού ουρανίου από τους Σαουδάραβες. Μια τέτοια δυνατότητα θα τους έδινε ενεργειακή αυτάρκεια αλλά και την τεχνολογία για την κατασκευή των δικών τους πυρηνικών όπλων, η οποία αποτελεί εδώ και καιρό το σημείο τριβής. Δεν είναι επίσης σαφές εάν οι δύο πλευρές κατέληξαν σε μια πλήρη αμυντική συμφωνία, για την οποία και οι δύο πλευρές έχουν δηλώσει ότι επίκειται.
Κερδίζοντας πάντως το στοίχημα να τοποθετήσει τα πιο προηγμένα μαχητικά της Αμερικής στους διαδρόμους των σαουδαραβικών αεροπορικών βάσεων και τα πιο προηγμένα αμερικανικά τσιπ στα κέντρα δεδομένων, ο πρίγκιπας Μοχάμεντ ενσωματώνει τη χώρα του στην αμερικανική τεχνολογική λίστα. Και γνωρίζει ότι αυτά είναι κάτι περισσότερο από αεροσκάφη και τσιπ. Είναι σύμβολα που βοηθούν τους Σαουδάραβες να δουν τους εαυτούς τους ως μέρος της διευρυμένης «Δύσης», μόλις ένα τέταρτο του αιώνα μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Μπορεί να περάσουν μήνες, ή και χρόνια, πριν κάποιος συμπεράνει με βεβαιότητα εάν οι συμφωνίες που ανακοινώθηκαν είναι τόσο μεγάλες όσο τις περιέγραψαν και οι δύο ηγέτες. Το Κογκρέσο ψηφίζει για τα F-35 και η λίστα αναμονής είναι μεγάλη: περίπου 20 χώρες είτε κατέχουν τα αεροσκάφη είτε τα έχουν παραγγείλει. Το κόστος τους είναι περίπου 80 έως 110 εκατ. δολάρια το καθένα και μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος προτού κάποια από αυτά αρχίσουν να τρέχουν στους αεροδιαδρόμους της Σαουδικής Αραβίας. Πολλά μπορούν να πάνε στραβά από τώρα μέχρι τότε. Φυσικά, όπως έμαθε η Αμερική με την Κίνα, μια πλήρης διπλωματική σχέση περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από επιχειρηματικές συμφωνίες: τα εθνικά συμφέροντα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι κοινές αξίες αποτελούν όλα μέρος του μείγματος. Λίγα από αυτά συζητήθηκαν την Τρίτη, τουλάχιστον δημόσια. Αλλά στην εποχή Τραμπ οι σχέσεις μετρώνται με βάση τις συμφωνίες και όχι τις συνθήκες. Και μετά τις συναντήσεις της Τρίτης οι βοηθοί του πρίγκιπα εθεάθησαν να εγκαταλείπουν τον Λευκό Οίκο με σακούλες με δώρα, ανάμεσά τους και μια που είχε ανάγλυφη την υπογραφή του προέδρου – σε χρυσό, φυσικά.
